Włodzimierz Wysocki (poeta)

Włodzimierz Wysocki

Data i miejsce urodzenia	1846 Romanów na Wołyniu
Data i miejsce śmierci	11 sierpnia 1894 Kijów
Zawód, zajęcie	fotograf, poeta, publicysta

Włodzimierz Wysocki (ur. 1846 w Romanowie na Wołyniu, zm. 11 sierpnia 1894 w Kijowie) – polski fotograf i poeta, publicysta, wiceprezes Towarzystwa Technicznego w Kijowie.

Życie

W 1873 roku Wysocki otworzył atelier na rogu Chreszczatyku i ul. Luterańskiej w Kijowie. Obok Franza de Mezera był najpopularniejszym fotografem w mieście – łącznie zamawiano u nich ponad połowę portretów w Kijowie. W 1882 roku otrzymał srebrny medal na wystawie fotograficznej w Moskwie. Fotografował wiele znanych postaci rosyjskiego życia publicznego, m.in. rodzinę carską, za co był nagradzany. Otrzymał tytuł nadwornego fotografa wielkiej księżnej Aleksandry Pietrowny. Przez pewien czas był również naczelnym fotografem Uniwersytetu Kijowskiego. Po śmierci Wysockiego jego atelier przejęła żona i syn Włodzimierz^[1].

Włodzimierz Wysocki był również publicystą i poetą. W swoich utworach wiele miejsca poświęcał sławnej przeszłości polskiej szlachty na Ukrainie i jej walce z muzułmańskim zagrożeniem dla chrześcijaństwa. Wśród znanych utworów znajdują się m.in. poemat „Oksana” i utwór „Laszka”. Poezję Wysockiego wysoko cenił Iwan Franko^[2].

Dzieła

nagrobek na kijowskim cmentarzu Bajkowa

• Laszka^[3], 1883;
• Nowe dziady, Kijów 1884;
• Wszyscy za jednego^[4], Kijów 1887;
• sonety:
  • Las^[5], 1890;
  • Oksana^[6], 1891;
  • Bocian^[7], 1894;
• Bajki, satyry, Kijów 1894.

Przypisy

Bibliografia

• Wiktoria Radik: Włodzimierz Wysocki (1864-1894) polski poeta, kijowski fotograf, [w:] „Kurier Galicyjski”, 31 stycznia – 16 lutego 2012, nr 2 (150), s. 19.
• Ljudmila Procenko: Kivs’kij nekropol’: putivnik-dovidnik, Kijów 1994, ISBN 5-333-00673-3.

Linki zewnętrzne

• Kolekcja Włodzimierza Wysockiego w bibliotece Polona
• Gawroński Franciszek: Poezje Włodzimierza Wysockiego: szkic krytyczny, 1886.