Włodzimierz Zawadzki (oficer)

Włodzimierz Zawadzki

„Bartkiewicz”

major kawalerii
Data i miejsce urodzenia	16 września 1901 Mariampol
Data i miejsce śmierci	15 stycznia 1955 Łódź
Przebieg służby
Lata służby	1918–1946
Siły zbrojne	Wojsko Polskie Armia Krajowa Polskie Siły Zbrojne
Jednostki	Zgrupowanie Bartkiewicz
Stanowiska	dowódca zgrupowania
Główne wojny i bitwy	wojna polsko-bolszewicka II wojna światowa powstanie warszawskie
Odznaczenia

Włodzimierz Zawadzki^[a] ps. „Bartkiewicz” (ur. 16 września^[2] lub 18 września^[3] 1901 w Mariampolu, zm. 15 stycznia 1955 w Łodzi) – oficer kawalerii Wojska Polskiego, Armii Krajowej i Polskich Sił Zbrojnych, dowódca Zgrupowania „Bartkiewicz” w powstaniu warszawskim, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

Syn Tomasza Adama i Heleny z domu Guzewicz. Wychowywał się w Suwałkach, a od 1910 w Warszawie, gdzie do 1914 uczył się w Gimnazjum gen. Pawła Chrzanowskiego. W okresie 1914 – 1918 przebywał w Petersburgu, gdzie uzyskał maturę w gimnazjum Polskiej Macierzy Szkolnej. Po powrocie do Warszawy w kwietniu 1918 kontynuował naukę w prywatnym gimnazjum Kazimierza Kulwiecia.

Od listopada 1918 służył ochotniczo w Wojsku Polskim. Był żołnierzem 3 szwadronu 3 pułku ułanów. W sierpniu 1919 został urlopowany celem zakończenia nauki i otrzymania świadectwa dojrzałości. W czerwcu 1920 powrócił do pułku. Po zakończeniu Szkoły Podchorążych Kawalerii w Grudziądzu (sierpień – grudzień 1920), awansował na stopień podporucznika i został skierowany na funkcję dowódcy plutonu w 4 pułku ułanów. Porucznik ze starszeństwem z dniem 1 grudnia 1922^[2]. Służba w jednostce przerywana była kursami dokształcającymi. Od grudnia 1923 był p.p. dowódcy szwadronu, zaś od października 1927 był dowódcą szwadronu. Od lipca 1929 pełnił funkcje dowódcy szwadronu szkolnego w tym samym pułku.

Od sierpnia 1931 do 1935 wykładowca, oraz dowódca szwadronu szkolnego w Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu. Awansowany na rotmistrza ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1932^[4]. W 1935 został przeniesiony do 24 pułku ułanów w Kraśniku. W marcu 1939 był dowódcą 1. szwadronu^[5]. W sierpniu 1939 ponownie został mianowany wykładowcą w Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu.

We wrześniu 1939 początkowo był przydzielony do sztabu Armii „Modlin” jako referent remontów. Od 10 września uczestniczył w walkach jako dowódca szwadronu 4 pułku ułanów. Po kapitulacji wraz z oficerami 3 pułku ułanów utworzył organizację „Trzeciaków” (nawiązującą do podobnej tajnej organizacji z okresu 1918 – 1920).

Od marca 1940 w Związku Walki Zbrojnej, pozostając w dyspozycji inspektora Okręgu Warszawskiego. Od stycznia 1941 do 13 lipca 1944 był oficerem organizacyjnym w Obwodzie Śródmieście AK, oraz komendantem szkoły podchorążych Obwodu Śródmieście AK. 11 listopada 1942 został mianowany majorem.

W trakcie powstania warszawskiego, od 1 do 5 sierpnia był oficerem organizacyjnym w komendzie Obwodu Śródmieście, zaś od 5 sierpnia był dowódcą Zgrupowania „Bartkiewicz”. Po wyjściu do niewoli jeniec obozów Bergen-Belsen, Gross-Born i Lubece. Uwolniony 2 maja 1945. Po wyzwoleniu, od czerwca 1945 był szefem sztabu Zgrupowania Oficerskiego byłych jeńców w Henstaedt pod Hamburgiem.

Od stycznia 1946 służył w 1 pułku ułanów krechowieckich oraz w 1 Dywizji Pancernej. Krótko mieszkał w Anglii, następnie powrócił do Polski. Zamieszkał w Łodzi, gdzie zmarł w 1955.

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari – 25 września 1944 za „wyjątkową osobistą odwagę, dobry przykład dla otoczenia i dodatnie wyniki w dowodzeniu”^[6] nr 12046^[7]
• Krzyż Walecznych^[8][9]
• Srebrny Krzyż Zasługi^[9]

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
• Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
• MaciejM. Kledzik MaciejM., Zgrupowanie AK majora Bartkiewicza, Warszawa: Środowisko Zgrupowania mjr. „Bartkiewicza” przy Światowym Związku Żołnierzy AK [Armii Krajowej], 2002, ISBN 83-918112-0-4, OCLC 830465288 .
• Kunert A.K., Słownik biograficzny konspiracji warszawskiej 1939-1944, Warszawa 1991 ISBN 83-211-1190-4
• Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.