Włosek gruczołowy

Włoski gruczołowe rosiczki okrągłolistnej

Włoski gruczołowe, włoski wydzielnicze – rodzaj włosków u roślin. Są to wytwory tkanki wydzielniczej na powierzchni epidermy, najczęściej wielokomórkowe. Są wytworami charakterystycznymi dla nadziemnych części roślin i pełnią rozmaite funkcje, np[1]:

  • u roślin owadożernych produkują enzymy trawienne rozkładające białka, tłuszcze i cukry, z których składa cię ciało ofiary, do prostych związków, które roślina jest w stanie wchłonąć. Tego typu włoski wydzielnicze występują np. u rosiczki czy tłustosza,
  • produkują olejki zapachowe, np. u różnych gatunków pelargonii, mięty i in.
  • wydzielają żywicę spełniającą funkcje ochronne. Np. włoski na pąkach kasztanowca wytwarzają tak dużo żywicy, że okrywa on cały pąk grubą warstwą,
  • pełnią funkcje obronne i zabezpieczają roślinę przez zgryzaniem przez zwierzęta, jak np. włoski parzące występujące u pokrzywy zwyczajnej.

Włoski wydzielnicze żyją dłużej od innych rodzajów włosków. Gdy ich protoplasty zamierają, delikatne ściany komórkowe włosków gruczołowych łamią się i włoski gruczołowe zazwyczaj wówczas odpadają od rośliny[1].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b Edmund Malinowski: Anatomia roślin. Warszawa: PWN, 1966.

Media użyte na tej stronie