WFM Fafik
| ||
| Producent | Warszawska Fabryka Motocykli, Fabryka Samochodów Osobowych | |
| Zaprezentowany | 1958 | |
| Miejsce produkcji |  Warszawa | |
| Dane techniczne | ||
| Segment | mikrosamochód | |
| Typy nadwozia | 2-drzwiowe coupé | |
| Silniki | 148 cm³, jednocylindrowy, dwusuwowy, chłodzony powietrzem o mocy 6 KM | |
| Skrzynia biegów | 3-biegowa | |
| Napęd | tylny | |
| Masa własna | 270 kg | |
| Liczba miejsc | 3 | |
| Ładowność | 200 kg | |
| Dane dodatkowe | ||
| Pokrewne | skuter WFM Osa | |
WFM Fafik – prototyp mikrosamochodu, zaprojektowany przez Warszawską Fabrykę Motocykli.
W 1958 roku Warszawska Fabryka Motocykli zaprojektowała mikrosamochód Fafik, a FSO wykonało pięć prototypów. Potem WFM przygotowała auto do produkcji[1]. Nakłady finansowe, konieczne dla uruchomienia seryjnej produkcji tego pojazdu, bazowanego na zespołach skutera Osa były nieznaczne, jednak samochód nie wszedł do produkcji seryjnej. Auto miało trzymiejscowe nadwozie o masie 270 kg i ładowności 200 kg. Osiągało prędkość 60-70 km/h zużywając około 4,5 litra benzyny na 100 km. Silnik był umieszczony z tyłu i napędzał tylną oś[2].
Przypisy
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).