WJ-3
| ||
 | ||
| Dane podstawowe | ||
| Państwo |  Polska | |
| Producent | Koło Szybowcowe LOPP Stołpce | |
| Konstruktor | Wiktor Jaworski | |
| Typ | szybowiec | |
| Konstrukcja | drewniana | |
| Załoga | 1 | |
| Historia | ||
| Data oblotu | 1936 | |
| Lata produkcji | 1935 | |
| Wycofanie ze służby | 1936 | |
| Liczba egzemplarzy | 1 | |
| Dane techniczne | ||
| Wymiary | ||
| Rozpiętość | 8,2 m | |
| Wydłużenie | 6,56 | |
| Długość | 5 m | |
| Wysokość | 1,62 m | |
| Powierzchnia nośna | 10,2 m² | |
| Masa | ||
| Własna | 65 kg | |
| Użyteczna | 78 kg | |
| Startowa | 143 kg | |
| Osiągi | ||
| Prędkość minimalna | 48 km/h | |
| Prędkość ekonomiczna | 53 km/h | |
| Prędkość optymalna | 58 km/h | |
| Prędkość min. opadania | 1,2 m/s (przy 53 km/h) | |
| Doskonałość maks. | 11,5 (przy 58 km/h) | |
| Dane operacyjne | ||
| Użytkownicy | ||
| Polska | ||
WJ-3 – polski amatorski szybowiec szkolny skonstruowany w dwudziestoleciu międzywojennym.
Historia
Wiktor Jaworski, student Politechniki Warszawskiej[1], postanowił opracować tani szybowiec szkolny przeznaczony do szkolenia początkowego, który miał się charakteryzować niskimi kosztami produkcji i eksploatacji oraz prostotą obsługi. Założenia te chciał osiągnąć poprzez maksymalne uproszczenie konstrukcji[2]. Dlatego też w konstrukcji zastosowano okucia z tłoczonej blachy, żebra w konstrukcji skrzydła miały jedną wielkość, wymiana uszkodzonych elementów była możliwa bez rozmontowywania szybowca. Elementy drewniane budowano z listew sosnowych jednakowej grubości i tylko w trzech szerokościach (5, 13 i 30 mm)[3].
Na podstawie projektu Wiktora Jaworskiego w warsztatach Koła Szybowcowego LOPP w Stołpcach w 1935 roku zbudowano szybowiec, który otrzymał oznaczenie WJ-3. Został on oblatany przez konstruktora na szybowisku w Stołpcach na początku 1936 roku[4] i wykazał się dobrymi własnościami lotnymi. Spełniony też został wymóg niskiego kosztu – budowa szybowca kosztowała 600–700 zł. Za szczególną zaletę uznano niską masę szybowca, która pozwalała 3 osobom przenosić szybowiec z miejsca lądowania na miejsce startu[2].
Konstrukcja nie wzbudziła zainteresowania wytwórni lotniczych, które produkowały własne, sprawdzone konstrukcje. Istniejący egzemplarz służył wyłącznie do lotów doświadczalnych[3].
Konstrukcja
Jednomiejscowy szybowiec szkolny w układzie zastrzałowego górnopłatu[2][3][4].
Kadłub o konstrukcji kratownicowej, wzmocniony metalowymi odciągami. Statecznik pionowy stanowił integralną część kadłuba. Fotel pilota z możliwością regulacji położenia.
Skrzydło prostokątne, niedzielone, jednodźwigarowe, wyposażone w lotki. Zastrzały drewniane. W całości wykonane z drewna sosnowego i olchowego, kryte impregnowanym płótnem.
Usterzenie klasyczne, krzyżowe. Ster wysokości niedzielony, podparty drewnianymi zastrzałami. Wszystkie powierzchnie sterowe konstrukcji drewnianej, kryte płótnem.
Podwozie jednotorowe, złożone z drewnianej płozy okutej blachą i płozy ogonowej.
Przypisy
- ↑ WJ-3 (pol.). piotrp.de. [dostęp 2019-03-30].
- ↑ a b c Nowy polski szybowiec szkolny WJ-3. „Skrzydlata Polska”. 5/1936, maj 1936. Warszawa: Liga Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej.
- ↑ a b c Andrzej Glass: Polskie konstrukcje lotnicze 1893-1939. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1976, s. 373-374.
- ↑ a b WJ-3, 1936 (pol.). samolotypolskie.pl. [dostęp 2019-03-30].
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Szybowiec WJ-3 konstrukcji Wiktora Jaworskiego przed startem
Transport szybowca WJ-3 na miejsce startu