WLp50
 Kolej parkowa w Parku Śląskim w Chorzowie - lokomotywa WLp50 ucharakteryzowana na parowóz | |
| Producent |
|
|---|---|
| Lata budowy | od 1989 |
| Układ osi | B |
| Wymiary | |
| Masa służbowa | 8000 kg własna |
| Długość | 4290 mm |
| Szerokość | 1335 mm |
| Wysokość | 2140 mm |
| Rozstaw osi skrajnych | 1250 mm |
| Średnica kół | 560 mm |
| Napęd | |
| Trakcja | spalinowa |
| Typ silników | SW-266/L1 |
| Parametry eksploatacyjne | |
| Moc znamionowa | 78 KM |
| Maksymalna siła pociągowa | 20 kN[1] |
| Rodzaj przekładni | hydrokinetyczna |
| Prędkość konstrukcyjna | 16 km/h |
| Parametry użytkowe | |
| Sterowanie wielokrotne | brak |
| System ogrzewania | brak |
Portal  Transport szynowy | |
WLp50 – polska wąskotorowa lokomotywa spalinowa na tor szerokości 600-900 mm, przeznaczona głównie dla górnictwa i przemysłu.
Historia
Lokomotywa WLp50 została opracowana w latach 1987-88 przez Centrum Mechanizacji Górnictwa KOMAG w Gliwicach, na wzór wcześniej opracowanej lokomotywy o większej mocy silnika WLp85. Ich układ napędowy wywodzi się z lokomotywy kopalnianej Lds100[2]. Jako napęd WLp50 zastosowano silnik wysokoprężny SW266/L1 o mocy 57 kW (78 KM) produkowany przez wytwórnię Andoria w Andrychowie, z hydrokinetycznym zmiennikiem momentu ZM-120N, zmniejszono też średnicę kół[3]. Lokomotywa może być produkowana w wersji na tory o rozstawie 600 mm, 630 mm, 750 mm i 785 mm lub inne[2] (jeden egzemplarz został wykonany dla kolei parkowej w Parku Śląskim[3], która miała rozstaw 900 mm). Oznaczenie biura konstrukcyjnego WLp oznacza wąskotorowa (W) lokomotywa (L) powierzchniowa (p)[2].
Dwie prototypowe lokomotywy wykonano w latach 1988-1989 w Zakładzie Naprawczym Taboru Samochodowego i Sprzętu w Brzesku[3]. Pierwszy prototyp ukończony został w marcu 1989, a drugi w maju tego roku, po czym był zaprezentowany na Międzynarodowych Targach Poznańskich[3]. Przystąpiono następnie do ich małoseryjnej produkcji, z uwagi na umiarkowane zainteresowanie lokomotywami wąskotorowymi. Do 2004 wyprodukowano 37 lokomotyw[4]. Niektóre lokomotywy mają odmienności konstrukcyjne – lokomotywa kolei parkowej w Parku Śląskim ma jako jedyna hamulec zespolony, a lokomotywa wyprodukowana w 2003 r. dla Huty Miedzi Głogów ma zmienioną skrzynię biegów, dla uzyskania większej siły pociągowej[3]. Spośród innych użytkowników, trzech lokomotyw używały do likwidacji kolei w 1999 roku Zakłady Chemiczne Alwernia w Alwerni[5].
Lokomotywa pod oznaczeniem WLP-50 znajdowała się w ofercie Małopolskiej Wytwórni Maszyn (MWM) Brzesko Sp. z o.o. (następcy ZNTS Brzesko)[1], która jednak w sierpniu 2016 r. ogłosiła upadłość[6]. MWM Brzesko oferowała pod koniec działalności lokomotywy z silnikiem SW266 o mocy 55 kW i bezstopniową przekładnią hydrokinetyczną PH1-300.1[1].
Zmodyfikowana wersja WLP-50EM znajdowała się następnie w ofercie Energo-Mechanik Sp. z o.o. w Strzelcach Opolskich[2]. Według producenta modernizacja obejmuje układy: hamulcowy, hydrauliczny, sterowania oraz zderzak nowej konstrukcji w celu zgodności z wymogami Unii Europejskiej[7].
Przypisy
- ↑ a b c Lokomotywy wąskotorowe. [w:] strona producenta [on-line]. [dostęp 2016-05-13]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ a b c d B. Pokropiński, Lokomotywy... s. 184
- ↑ a b c d e Marek Malczewski, Wąskotorowe lokomotywy przemysłowe z CMG Komag, "Świat Kolei" nr 1/2004, s.28
- ↑ Liczba 37 lokomotyw w B. Pokropiński, Lokomotywy..., s. 209, lecz na s. 184 jest podana liczba 35 wyprodukowanych lokomotyw do 2004 - być może nie obejmuje dwóch prototypów.
- ↑ Marek Malczewski, Alwernia, "Świat Kolei" nr 3/1999, s. 6
- ↑ Informacja z Krajowego Rejestru Sądowego numer KRS 0000048545 [dostęp 4-1-2017]
- ↑ Lokomotywy spalinowe WLP-50EM, WLP-85B na stronie producenta [dostęp 4-1-2017]
Bibliografia
- Bogdan Pokropiński, Lokomotywy spalinowe produkcji polskiej, Warszawa: WKiŁ, 2009, s. 184, 209, ISBN 978-83-206-1731-3, OCLC 751021126.
Linki zewnętrzne
Zobacz też
Media użyte na tej stronie
(c) Ziijon z polskiej Wikipedii, CC BY-SA 3.0
Kolejka parkowa w Wojewódzkim Parku Kultury i Wypoczynku w Chorzowie - lokomotywa typu WLp50