WR-1
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | Warsztaty Sekcji Lotniczej Koła Mechaników Studentów Politechniki Warszawskiej. |
Konstruktor | |
Typ | samolot sportowy |
Konstrukcja | górnopłat zestrzałowy o konstrukcji drewnianej |
Załoga | 2 |
Historia | |
Data oblotu | 1927 |
Dane techniczne | |
Napęd | 1 silnik gwiazdowy Anzani |
Moc | 45 KM (33 kW) |
Wymiary | |
Rozpiętość | 10,1 m |
Długość | 5,95 m |
Wysokość | 2,7 m |
Powierzchnia nośna | 15,3 m² |
Masa | |
Własna | 351 kg (389 kg)[1] |
Użyteczna | 195 kg (167 kg) |
Startowa | 547 kg (556 kg) |
Zapas paliwa | 70 l |
Osiągi | |
Prędkość maks. | 130 km/h |
Prędkość przelotowa | 110 km/h |
Prędkość minimalna | 68 km/h |
Prędkość wznoszenia | 1,6 m/s |
Pułap | 1700 m |
Zasięg | 500 m |
Rozbieg | 150 m |
Dane operacyjne | |
Użytkownicy | |
Polska |
WR-1 (RW-1) – polski samolot sportowy z okresu międzywojennego.
Historia
Po 1926 roku studenci Stanisław Wigura i Stanisław Rogalski opracowali konstrukcję samolotu sportowego w układzie górnopłatu zastrzałowego, była to ich pierwsza wspólna konstrukcja.
Prototyp samolotu zbudowano w warsztatach Sekcji Lotniczej Koła Mechaników Studentów Politechniki Warszawskiej w 1927 roku i otrzymał on oznaczenie WR-1 i oznaczenie fabryczne SL-8. We wrześniu 1927 roku na lotnisku mokotowskim wykonano pierwszy lot samolotu.
W październiku 1927 roku samolot pilotowany przez Stanisława Rogalskiego wziął udział w I Krajowym Konkursie Awionetek, lecz z powodu awarii silnika w dniu 9 października w ostatnim dniu zawodów musiał przymusowo lądować i uszkodził poważnie płat.
Samolot został wyremontowany i w kwietniu 1928 roku wznowiono na nim loty, lecz już w maju doszło do kolejnej awarii i w samolocie zostało uszkodzone zostało podwozie. Poddano go kolejnemu remontowi, w czasie którego dokonano jednak już szereg drobnych zmian zwłaszcza w konstrukcji podwozia, co jednak spowodowało zwiększenie jego masy.
Tak wyremontowany samolot pilotowany przez pil. S. Tondysa wziął udział w II Krajowym Konkursie Awionetek w dniach 29 październik – 1 listopada 1928 roku, zajmując w nim 12 miejsce.
W listopadzie 1928 roku po raz kolejny samolot uległ awarii, w czasie lądowania urwaniu uległ ogon samolotu. Chciano jeszcze przeprowadzić remont samolotu, w czasie którego planowano zmniejszenie pojemności zbiornika paliwa, umieszczenie w drugiej kabinie urządzeń sterowych i powiększenie płatów sterów, a samolot miał zakupić oddział śląski LOPP. Ostatecznie jednak do remontu nie doszło, a samolot w 1929 roku został ostatecznie skasowany.
Użycie w lotnictwie
Samolot WR-1 zbudowany tylko jako prototyp; brał udział w lotach badawczych i uczestniczył w konkursach lotniczych.
Opis techniczny
Samolot WR-1 był górnopłatem zastrzałowym o konstrukcji drewnianej, kryty sklejką i płótnem. Kabiny odkryte, tylko pierwsza była wyposażona w urządzenia sterowe. Podwozie klasyczne stałe. Napęd samolotu stanowił silnik gwiazdowy, 6-cylindrowy o mocy 45 KM.
Przypisy
- ↑ W nawiasie dane po wykonanym remoncie w 1928 roku.
Bibliografia
- Andrzej Dulęba, Andrzej Glass: Samoloty RWD. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1983, s. 84-85. ISBN 83-206-0315-3.
- Andrzej Glass: Polskie konstrukcje lotnicze 1893 – 1939. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1976, s. 283-284.
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Rogalski and Wigura R.W.1 photo from Les Ailes November 17,1927