WWE No Way Out

No Way Out
Inne nazwy

No Way Out of Texas (1998)

Promocja

WWE

Brandy

Raw (2003; 2008–09)
SmackDown (2003-09)
ECW (2008–09)

Pierwsza gala

No Way Out of Texas: In Your House

Ostatnia gala

No Way Out (2012)

Przewodnie typy walk

Elimination Chamber match (2008-09)

No Way Out – zakończony cykl gal profesjonalnego wrestlingu produkowanych w lutym (oraz wyjątkowo w czerwcu 2012) w latach 1998-2012 (prócz 1999, 2010 i 2011) przez WWE i nadawanych na żywo w systemie pay-per-view. Pierwsza gala z cyklu odbyła się 15 lutego 1998 pod nazwą „No Way Out of Texas: In Your House” i należała do cyklu In Your House. Dwa lata później No Way Out stało się oddzielnym cyklem prowadzonym co roku przez federację. Po podzieleniu rosteru na dwa brandy, No Way Out stało się ekskluzywne dla brandu SmackDown w latach 2004-2007. W lutym 2008 WWE zdecydowało się na produkowanie dwóch Elimination Chamber matchów na galach.

No Way Out zostało wycofane w 2010 i zastąpione przez WWE Elimination Chamber, które kontynuowało motyw związany z Elimination Chamber matchem[1][2]. W czerwcu 2012 zorganizowano ostatnią galę No Way Out, które w Niemczech było znane jako No Escape.

Lista gal

Gala brandu SmackDown
GalaLokalizacjaArenaWalka wieczoru
No Way Out of Texas: In Your House
15 lutego 1998[3]		Houston, Teksas[4][5]Compaq Center[4][5]Stone Cold Steve Austin, Owen Hart, Cactus Jack i Chainsaw Charlie vs. Triple H, Savio Vega i The New Age Outlaws (Billy Gunn i Road Dogg)
Non-sanctioned 8-man tag team match[4][6]
No Way Out (2000)
27 lutego 2000[3]		Hartford, Connecticut[7]Hartford Civic Center[7]Triple H (c) vs. Cactus Jack
Title vs. Career Hell in a Cell match o WWF Championship[8][9]
No Way Out (2001)
25 lutego 2001[3]		Las Vegas, Nevada[10]Thomas & Mack Center[10][11]Kurt Angle (c) vs. The Rock
Singles match o WWF Championship[10][12]
No Way Out (2002)
17 lutego 2002[13]		Milwaukee, Wisconsin[13]Bradley Center[13][14]Chris Jericho (c) vs. Stone Cold Steve Austin
Singles match o Undisputed WWF Championship[13][15]
No Way Out (2003)
23 lutego 2003[16]		Montreal, Quebec[17]Bell Centre[17]The Rock vs. Hulk Hogan
Singles match z sędzią specjalnym Sylvianem Grenierem[16][18]
No Way Out (2004)
15 lutego 2004[19]		Daly City, Kalifornia[20]Cow Palace[19][20]Brock Lesnar (c) vs. Eddie Guerrero
Singles match o WWE Championship[19][21]
No Way Out (2005)
20 lutego 2005[22]		Pittsburgh, Pensylwania[23]Mellon Arena[23]John „Bradshaw” Layfield (c) vs. Big Show
Barbed Wired Steel Cage match o WWE Championship[24][25]
No Way Out (2006)
19 lutego 2006[26]		Baltimore, Maryland[27]1st Mariner Arena[28]Kurt Angle (c) vs. The Undertaker
Singles match o World Heavyweight Championship[29][30]
No Way Out (2007)
18 lutego 2007[31]		Los Angeles, Kalifornia[32]Staples Center[32]John Cena i Shawn Michaels vs. Batista i The Undertaker
Tag team match[33][34]
No Way Out (2008)
17 lutego 2008[35]		Las Vegas, Nevada[36]Thomas & Mack Center[36]Triple H vs. Shawn Michaels vs. John „Bradshaw” Layfield vs. Umaga vs. Chris Jericho vs. Jeff Hardy
Elimination Chamber match o miano pretendenta do WWE Championship na WrestleManii XXIV[37][38]
No Way Out (2009)
15 lutego 2009[39]		Seattle, Waszyngton[39]KeyArena[36]John Cena (c) vs. Edge vs. Chris Jericho vs. Rey Mysterio vs. Kane vs. Mike Knox
Elimination Chamber match o World Heavyweight Championship[40].
No Way Out (2012)
17 czerwca 2012[41]		East Rutherford, New Jersey[41]Izod Center[41]John Cena vs. Big Show
Steel Cage match z karierami Ceny i Johna Laurinaitisa na szali

Wyniki gal

1998

No Way Out of Texas: In Your House
Informacje
Promocja

World Wrestling Federation

Sponsor

Western Union

Data

15 lutego 1998

Widownia

16 110

Hala

Compaq Center

Miejsce

Houston, Teksas

Gale pay-per-view – chronologicznie
Royal Rumble (1998)No Way Out of Texas: In Your HouseWrestleMania XIV
In Your House – chronologicznie
D-Generation X: In Your HouseNo Way Out of Texas: In Your HouseUnforgiven: In Your House
No Way Out – chronologicznie
—No Way Out of Texas: In Your HouseNo Way Out (2000)

No Way Out of Texas: In Your House – gala wrestlingu wyprodukowana przez World Wrestling Federation (WWF). Odbyła się 15 lutego 1998 w Compaq Center w Houston w Teksasie. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to dwudziesta gala w chronologii cyklu In Your House, a także pierwsza w chronologii cyklu No Way Out.

Podczas gali odbyło się siedem walk. Walką wieczoru był ośmioosobowy tag team match bez dyskwalifikacji, w którym Stone Cold Steve Austin, Owen Hart, Cactus Jack i Chainsaw Charlie pokonali Triple H, Savio Vegę i The New Age Outlaws (Billy’ego Gunna i Road Dogga). Ponadto Kane pokonał Vadera w singlowym starciu.

Nr.WynikiStypulacjeCzas
1The Headbangers (Mosh i Thrasher) pokonali The Artist Formerly Known as Goldust i Marca Mero (z Luną)Tag team match13:27
2Taka Michinoku (c) pokonał PanteręSingles match o WWF Light Heavyweight Championship10:09
3The Godwinns (Henry O. i Phineas I. Godwinn) pokonali The Quebecers (Jacquesa i Pierre'a)Tag team match11:15
4Justin Bradshaw pokonał Jeffa Jarretta (c) (z Jimem Cornettem) przez dyskwalifikacjęSingles match o NWA North American Heavyweight Championship08:33
5Ken Shamrock, Ahmed Johnson i The Disciples of Apocalypse (Chainza, Skulla i 8-Balla) pokonali The Nation of Domination (The Rocka, Faarooqa, D’Lo Browna, Kamę Mustafę i Marka Henry’ego)War of Attrition match13:44
6Kane (z Paulem Bearerem) pokonał VaderaSingles match10:57
7Stone Cold Steve Austin, Owen Hart, Cactus Jack i Chainsaw Charlie pokonał Triple H, Savio Vegę i The New Age Outlaws (Billy’ego Gunna i Road Dogga) (z Chyną)Non-sanctioned eight-man tag team match17:37
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
1997 ← Gale pay-per-view WWF 1998 → 1999

2000

No Way Out (2000)
Motto gali

Let the Game Begin.
The Road to WrestleMania Continues...

Motyw muzyczny

„On the Tracks” – Derek Todd Sorensen

Informacje
Promocja

World Wrestling Federation

Sponsor

PhoneFree.com

Data

27 lutego 2000

Widownia

12 551

Hala

Hartford Civic Center

Miejsce

Hartford, Connecticut

Gale pay-per-view – chronologicznie
Royal Rumble (2000)No Way Out (2000)WrestleMania 2000
No Way Out – chronologicznie
No Way Out: In Your HouseNo Way Out (2000)No Way Out (2001)

No Way Out (2000) – gala wrestlingu wyprodukowana przez World Wrestling Federation (WWF). Odbyła się 27 lutego 2000 w Hartford Civic Center w Hartford w stanie Connecticut. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to druga gala w chronologii cyklu No Way Out.

Podczas gali odbyło się dziewięć walk. Walką wieczoru był Hell in a Cell match, w którym Triple H pokonał Cactusa Jacka i prócz obrony WWF Championship zakończył karierę swojego rywala. Oprócz tego Big Show pokonał The Rocka i stał się pretendentem do tytułu WWF Championship na WrestleManii 2000, a Kurt Angle zdobył WWF Intercontinental Championship pokonując Chrisa Jericho.

Nr.WynikiStypulacjeCzas
1Kurt Angle pokonał Chrisa Jericho (c) (z Chyną)Singles match o WWF Intercontinental Championship10:14
2The Dudley Boyz (Bubba Ray Dudley i D-Von Dudley) pokonali The New Age Outlaws (Billy’ego Gunna i Road Dogga) (c)Tag team match o WWF Tag Team Championship05:20
3Mark Henry (z Mae Young) pokonał VisceręSingles match03:44
4Edge i Christian pokonali The Hardy Boyz (Jeffa i Matta Hardy’ego) (z Terri Runnels)Tag team match wyłaniający pretendentów do WWF Tag Team Championship15:05
5Tazz pokonał Big Boss Mana (z Princem Albertem) przez dyskwalifikacjęSingles match01:23
6X-Pac (z Tori) pokonał Kane’a (z Paulem Bearerem)No Holds Barred Match07:50
7Too Cool (Grand Master Sexay, Rikishi i Scotty 2 Hotty) pokonali The Radicalz (Chrisa Benoit, Deana Malenki i Perry’ego Saturna) (z Eddiem Guerrero)Six-man tag team match13:30
8Big Show pokonał The RockaSingles match wyłaniający pretendenta do WWF Championship na WrestleManii 200009:33
9Triple H (c) (ze Stephanie McMahon-Helmsley) pokonał Cactusa JackaHell in a Cell Title vs. Career match o WWF Championship
Jeśli Jack przegra, będzie musiał przejść na emeryturę.		23:57
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
1999 ← Gale pay-per-view WWF 2000 → 2001

2001

No Way Out (2001)
Motyw muzyczny

„Burning Tree” – WWF Production Theme

Informacje
Promocja

World Wrestling Federation

Sponsor

Weider Nutrition

Data

25 lutego 2001

Widownia

15 223

Hala

Thomas & Mack Center

Miejsce

Las Vegas, Nevada

Gale pay-per-view – chronologicznie
Royal Rumble (2001)No Way Out (2001)WrestleMania X-Seven
No Way Out – chronologicznie
No Way Out (2000)No Way Out (2001)No Way Out (2002)

No Way Out (2001) – gala wrestlingu wyprodukowana przez World Wrestling Federation (WWF). Odbyła się 25 lutego 2001 w Thomas & Mack Center w Las Vegas w stanie Nevada. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to trzecia gala w chronologii cyklu No Way Out.

Podczas gali odbyło się osiem walk, w tym jedna będąca częścią niedzielnej tygodniówki Sunday Night Heat. The Rock pokonał Kurta Angle’a i w walce wieczoru zdobył WWF Championship. Ponadto Chris Jericho pokonał Chrisa Benoit, Eddiego Guerrero i X-Paca, broniąc WWF Intercontinental Championship, a Triple H pokonał Stone Cold Steve’a Austina z wynikiem 2-1 w Three Stages of Hell matchu.

Nr.WynikiStypulacjeCzas
1HRikishi pokonał Matta Hardy’ego przez dyskwalifikacjęSingles match03:50
2Big Show pokonał Ravena (c)Hardcore match o WWF Hardcore Championship04:20
3Chris Jericho (c) pokonał Chrisa Benoit, Eddiego Guerrero i X-PacaFatal 4-Way match o WWF Intercontinental Championship12:17
4Stephanie McMahon-Helmsley pokonała Trish StratusSingles match08:29
5Triple H pokonał Stone Cold Steve’a Austina z wynikiem 2-1Three Stages of Hell match39:26
6Steven Richards (z Ivory) pokonał Jerry’ego Lawlera (z The Kat)Singles match05:32
7The Dudley Boyz (Bubba Ray Dudley i D-Von Dudley) (c) pokonali The Brothers of Destruction (Kane’a i The Undertakera) oraz Edge’a i ChristianaTriple threat tag team tables match o WWF Tag Team Championship12:04
8The Rock pokonał Kurta Angle’a (c)Singles match o WWF Championship16:53
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
H – walka była transmitowana przed PPV na Sunday Night Heat
2000 ← Gale pay-per-view WWF 2001 → 2002

2002

No Way Out (2002)
Motyw muzyczny

„Feel So Numb” – Rob Zombie

Informacje
Promocja

World Wrestling Federation

Sponsor

WWFshopzone.com

Data

17 lutego 2002

Widownia

15 291

Hala

Bradley Center

Miejsce

Milwaukee, Wisconsin

Gale pay-per-view – chronologicznie
Royal Rumble (2002)No Way Out (2002)WrestleMania X8
No Way Out – chronologicznie
No Way Out (2001)No Way Out (2002)No Way Out (2003)

No Way Out (2002) – gala wrestlingu wyprodukowana przez World Wrestling Federation (WWF). Odbyła się 17 lutego 2002 w Bradley Center w Milwaukee w stanie Wisconsin. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to czwarta gala w chronologii cyklu No Way Out.

Podczas gali odbyło się osiem walk, w tym jedna będąca częścią niedzielnej tygodniówki Sunday Night Heat. W pojedynku wieczoru Chris Jericho pokonał Stone Cold Steve’a Austina i obronił Undisputed WWF Championship. Kurt Angle pokonując Triple H’a zyskał miano pretendenta do tytułu Undisputed WWF Championship na WrestleManii X8, a The Rock pokonał The Undertakera w singlowym starciu.

Nr.WynikiStypulacjeCzas
1HDiamond Dallas Page (c) pokonał Big Boss Mana przez dyskwalifikacjęSingles match o WWF European Championship[42]03:19
2The APA (Bradshaw i Faarooq) wyeliminowali jako ostatnich Billy’ego i ChuckaTag team turmoil match16:38
3Rob Van Dam pokonał GoldustaSingles match11:08
4Tazz i Spike Dudley (c) pokonali Bookera T i Testa poprzez submissionTag team match o WWF Tag Team Championship07:16
5William Regal (c) pokonał Edge’aBrass Knuckles on a Pole match o WWF Intercontinental Championship10:22
6The Rock pokonał The UndertakeraSingles match17:25
7Kurt Angle pokonał Triple HSingles match wyłaniający pretendenta do Undisputed WWF Championship na WrestleManii X8 z sędzią specjalną Stephanie McMahon14:39
8Chris Jericho (c) pokonał Stone Cold Steve’a AustinaSingles match o Undisputed WWF Championship21:33
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
H – walka była transmitowana przed PPV na Sunday Night Heat
Tag Team Turmoil
Nr. eliminacjiDrużynaNr. wejściowyWyeliminowani przez
1Albert i Scotty 2 Hotty1The Un-Americans
2The Un-Americans (Christian i Lance Storm)2The Hardy Boyz
3The Hardy Boyz (Jeff Hardy i Matt Hardy) (z Litą)4Billy’ego i Chucka
4The Dudley Boyz (Bubba Ray Dudley i D-Von Dudley) (ze Stacy Keibler)3The Hardy Boyz
5Billy i Chuck5The APA
6The APA (Bradshaw i Faarooq)Zwycięzcy
2001 ← Gale pay-per-view WWF/WWE 2002 → 2003

2003

No Way Out (2003)
Motyw muzyczny

„Bring Me to Life” – Evanescence

Informacje
Promocja

World Wrestling Entertainment

Brandy

Raw
SmackDown!

Sponsor

Starburst Sour

Data

23 lutego 2003

Widownia

15 100

Hala

Bell Centre

Miejsce

Montreal, Quebec

Gale pay-per-view – chronologicznie
Royal Rumble (2003)No Way Out (2003)WrestleMania XIX
No Way Out – chronologicznie
No Way Out (2002)No Way Out (2003)No Way Out (2004)

No Way Out (2003) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację World Wrestling Entertainment (WWE). Odbyła się 23 lutego 2003 w Bell Centre w Montralu w prowincji Quebec. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to piąta gala w chronologii cyklu No Way Out.

Podczas gali odbyło się dziewięć walk, w tym jedna będąca częścią niedzielnej tygodniówki Sunday Night Heat. W rewanżu z WrestleManii X8, The Rock pokonał Hulka Hogana. Ponadto powracający Stone Cold Steve Austin pokonał generalnego menadżera brandu Raw Erica Bischoffa, a Triple H obronił World Heavyweight Championship pokonując Scotta Steinera.

Nr.WynikiStypulacjeCzas
1HRey Mysterio pokonał Jamiego Noble'aSingles match04:35
2Chris Jericho pokonał Jeffa Hardy’ego poprzez submissionSingles match12:59
3Lance Storm i William Regal (c) pokonali Kane’a i Roba Van DamaTag team match o World Tag Team Championship09:20
4Matt Hardy (z Shannonem Moore’em) pokonał Billy’ego Kidmana (c)Singles match o WWE Cruiserweight Championship09:31
5The Undertaker pokonał Big Showa (z Paulem Heymanem) poprzez submissionSingles match14:08
6Brock Lesnar i Chris Benoit pokonali Team Angle (Charliego Haasa, Kurta Angle’a i Sheltona Benjamina) (z Paulem Heymanem) poprzez submissionHandicap match13:19
7Triple H (c) (z Rikiem Flairem) pokonał Scotta SteineraSingles match o World Heavyweight Championship13:01
8Stone Cold Steve Austin pokonał Erica BischoffaSingles match04:26
9The Rock pokonał Hulka HoganaSingles match12:20
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
H – walka była transmitowana przed PPV na Sunday Night Heat
2002 ← Gale pay-per-view WWE 2003 → 2004

2004

No Way Out (2004)
Motto gali

Wanted For: Lying. Cheating. Stealing.

Motyw muzyczny

„Crossing Borders” – Rey Mysterio

Informacje
Promocja

World Wrestling Entertainment

Brandy

SmackDown!

Sponsor

THQ

Data

15 lutego 2004

Widownia

11 000

Hala

Cow Palace

Miejsce

Daly City, Kalifornia

Gale pay-per-view – chronologicznie
Royal Rumble (2004)No Way Out (2004)WrestleMania XX
No Way Out – chronologicznie
No Way Out (2003)No Way Out (2004)No Way Out (2005)

No Way Out (2004) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację World Wrestling Entertainment (WWE) dla zawodników z brandu SmackDown!. Odbyła się 15 lutego 2004 w Cow Palace w Daly City w stanie Kalifornia. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to szósta gala w chronologii cyklu No Way Out.

Podczas gali odbyło się osiem walk, w tym jedna będąca częścią niedzielnej tygodniówki Sunday Night Heat. W walce wieczoru Eddie Guerrero pokonał Brocka Lesnara i odebrał mu WWE Championship. Oprócz tego Kurt Angle pokonał Big Showa i Johna Cenę o miano pretendenta do WWE Championship na WrestleManii XX, zaś Chavo Guerrero zdobył WWE Cruiserweight Championship pokonując Reya Mysterio.

Nr.WynikiStypulacjeCzas
1HAkio, Sakoda i Tajiri pokonali Billy’ego Kidmana, Paula Londona i Último DragónaSix-man tag team match05:35
2Rikishi i Scotty 2 Hotty (c) pokonali The Basham Brothers (Danny’ego Bashama i Douga Bashama) i ShaniquęHandicap match o WWE Tag Team Championship08:16
3Jamie Noble pokonał Nidię poprzez submissionBlindfold match04:23
4The World's Greatest Tag Team (Shelton Benjamin i Charlie Haas) pokonali The APA (Bradshawa i Faarooqa)Tag team match07:21
5Hardcore Holly pokonał RhynoSingles match09:54
6Chavo Guerrero (z Chavo Classic) pokonał Reya Mysterio (c) (z Jorge Páezem)Singles match o WWE Cruiserweight Championship17:21
7Kurt Angle pokonał Big Showa i Johna Cenę poprzez submissionTriple threat match wyłaniający pretendenta do WWE Championship na WrestleManii XX12:18
8Eddie Guerrero pokonał Brocka Lesnara (c)Singles match o WWE Championship30:07
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
H – walka była transmitowana przed PPV na Sunday Night Heat
2003 ← Gale pay-per-view WWE 2004 → 2005

2005

No Way Out (2005)
Motyw muzyczny

„Enemy” – Fozzy

Informacje
Promocja

World Wrestling Entertainment

Brandy

SmackDown!

Sponsor

Subway

Data

20 lutego 2005

Widownia

9500

Hala

Mellon Arena

Miejsce

Pittsburgh, Pensylwania

Gale pay-per-view – chronologicznie
Royal Rumble (2005)No Way Out (2005)WrestleMania 21
No Way Out – chronologicznie
No Way Out (2004)No Way Out (2005)No Way Out (2006)

No Way Out (2005) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację World Wrestling Entertainment (WWE) dla zawodników z brandu SmackDown!. Odbyła się 20 lutego 2005 w Mellon Arena w Pittsburghu w Pensylwanii. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to siódma gala w chronologii cyklu No Way Out.

Podczas gali odbyło się siedem walk, w tym jedna będąca częścią niedzielnej tygodniówki Sunday Night Heat. Walką wieczoru był Barbed Wired Steel Cage match o WWE Championship, w którym John „Bradshaw” Layfield pokonał Big Showa i zachował tytuł. John Cena pokonując Kurta Angle’a stał się pretendentem do WWE Championship na WrestleManii 21, a Eddie Guerrero i Rey Mysterio pokonali The Basham Brothers (Danny’ego i Douga Bashama) zdobywając WWE Tag Team Championship.

Nr.WynikiStypulacjeCzas
1HCharlie Haas i Hardcore Holly pokonali Kenzo Suzukiego i Renégo Duprée (z Hiroko)Tag team match05:20
2Eddie Guerrero i Rey Mysterio pokonali The Basham Brothers (Danny’ego i Douga Bashama) (c)Tag team match o WWE Tag Team Championship14:50
3Booker T pokonał Heidenreicha przez dyskwalifikacjęSingles match06:49
4Chavo Guerrero pokonał Akio, Funakiego (c), Paula Londona, Shannona Moore’a i Spike’a DudleyaCruiserweight Open o WWE Cruiserweight Championship09:43
5The Undertaker pokonał Luthera ReignsaSingles match11:44
6John Cena pokonał Kurta Angle’aSingles match wyłaniający pretendenta do WWE Championship na WrestleManii 2119:22
7John „Bradshaw” Layfield (c) pokonał Big ShowaBarbed Wired Steel Cage match o WWE Championship15:11
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
H – walka była transmitowana przed PPV na Sunday Night Heat
Turniej o miano pretendenta do WWE Championship
ĆwierćfinałyPółfinałyFinał
          
    
 Booker TPin
 Eddie Guerrero 
 Booker T
  John CenaPin 
 Orlando Jordan
 John CenaPin 
 John CenaPin
  Kurt Angle19:21
 The UndertakerDCO
 René DupréeDCO 
 
  Kurt Angle 
 Rey Mysterio
 Kurt AngleSub 
  • Pin – przypięcie
  • Sub – submission
  • DCO – podwójne wyliczenie poza-ringowe
2004 ← Gale pay-per-view WWE 2005 → 2006

2006

No Way Out (2006)
Motyw muzyczny

„Deadly Game” – Theory of a Deadman

Informacje
Promocja

World Wrestling Entertainment

Brandy

SmackDown!

Sponsor

Subway

Data

19 lutego 2006

Widownia

11 000

Hala

1st Mariner Arena

Miejsce

Baltimore, Maryland

Gale pay-per-view – chronologicznie
Royal Rumble (2006)No Way Out (2006)WrestleMania 22
No Way Out – chronologicznie
No Way Out (2005)No Way Out (2006)No Way Out (2007)

No Way Out (2006) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację World Wrestling Entertainment (WWE) dla zawodników z brandu SmackDown!. Odbyła się 19 lutego 2006 w 1st Mariner Arena w Baltimore w stanie Maryland. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to siódma gala w chronologii cyklu No Way Out.

Podczas gali odbyło się siedem walk, w tym jedna będąca częścią niedzielnej tygodniówki Sunday Night Heat. W walce wieczoru Kurt Angle pokonał The Undertakera i zachował World Heavyweight Championship. Prócz tego Randy Orton pokonał Reya Mysterio i stał się pretendentem do World Heavyweight Championship na WrestleManii 22, a Chris Benoit pokonał Bookera T i zdobył WWE United States Championship.

Nr.WynikiStypulacjeCzas
1HThe Boogeyman pokonał Simona DeanaSingles match01:55
2Gregory Helms (c) pokonał Briana Kendricka, Funakiego, Kid Kasha, Nunzio, Paula Londoan, Psicosisa, Scotty’ego 2 Hotty’ego i Super Crazy’egoCruiserweight Open o WWE Cruiserweight Championship09:42
3John „Bradshaw” Layfield pokonał Bobby’ego LashleyaSingles match10:58
4Matt Hardy i Tatanka pokonali MNM (Joeya Mercury’ego i Johnny’ego Nitro) (z Meliną)Tag team match10:28
5Chris Benoit pokonał Bookera T (z Sharmell) (c) poprzez submissionSingles match o WWE United States Championship18:13
6Randy Orton pokonał Reya MysterioSingles match wyłaniający pretendenta do World Heavyweight Championship na WrestleManii 2217:28
7Kurt Angle (c) pokonał The UndertakeraSingles match o World Heavyweight Championship29:38
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
H – walka była transmitowana przed PPV na Sunday Night Heat
2005 ← Gale pay-per-view WWE 2006 → 2007

2007

No Way Out (2007)
Motyw muzyczny

„Powertrip” – Monster Magnet

Informacje
Promocja

World Wrestling Entertainment

Brandy

SmackDown!

Data

18 lutego 2007

Widownia

14 000

Hala

Staples Center

Miejsce

Los Angeles, Kalifornia

Gale pay-per-view – chronologicznie
Royal Rumble (2007)No Way Out (2007)WrestleMania 23
No Way Out – chronologicznie
No Way Out (2006)No Way Out (2007)No Way Out (2008)

No Way Out (2007) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację World Wrestling Entertainment (WWE) dla zawodników z brandu SmackDown!. Odbyła się 18 lutego 2007 w Staples Center w Los Angeles w Kalifornii. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to ósma gala w chronologii cyklu No Way Out. No Way Out było ostatnią galą będącą ekskluzywną dla jakiegokolwiek brandu federacji do czasu produkcji gali Backlash z 2016.

Podczas gali odbyło się osiem walk, w tym jedna nietransmitowana w telewizji. Walką wieczoru był Tag team match, w którym John Cena i Shawn Michaels (reprezentujący brand Raw) pokonali Batistę i The Undertakera (reprezentujących brand SmackDown!). Oprócz tego Mr. Kennedy pokonał Bobby’ego Lashleya przez dyskwalifikację i nie odebrał mu ECW World Championship, a Chavo Guerrero wygrał Cruiserweight Open i zdobył WWE Cruiserweight Championship.

Nr.WynikiStypulacjeCzas
1DRob Van Dam pokonał Sheltona BenjaminaSingles match5:02
2Chris Benoit i The Hardy Boyz (Jeff i Matt Hardy) pokonali MNM (Joeya Mercury’ego i Johnny’ego Nitro) oraz Monetal Vontavious Portera (z Meliną) poprzez submissionSix-man tag team match14:19
3Chavo Guerrero pokonał Daivariego, Funakiego, Gregory’ego Helmsa (c), Jamiego Noble'a, Jimmy’ego Wang Yanga, Scotty’ego 2 Hotty’ego i Shannona Moore’aCruiserweight Open o WWE Cruiserweight Championship14:11
4Finlay i Little Bastard pokonali The Boogeymana i Little BoogeymanaMixed tag team match06:44
5Kane pokonał King Bookera (z Queen Sharmell)Singles match12:38
6Brian Kendrick i Paul London (c) pokonali Deuce ’n Domino (z Cherry)Tag team match o WWE Tag Team Championship08:07
7Mr. Kennedy pokonał Bobby’ego Lashleya (c) przez dyskwalifikacjęSingles match o ECW World Championship15:27
8John Cena i Shawn Michaels (Raw) pokonali Batistę i The Undertakera (SmackDown!)Tag team match22:09
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
D – walka była dark matchem (nietransmitowana w TV)
Cruiserweight Open
Nr. eliminacjiWrestlerWyeliminowany przezMetoda eliminacjiCzas
1DaivariScotty’ego 2 Hotty’egoWorm01:39
2Scotty 2 HottyGregory’ego HelmsaDouble knee facebreaker03:30
3FunakiGregory’ego HelmsaRoll-up03:50
4Shannon MooreGregory’ego HelmsaDouble knee facebreaker05:40
5Gregory HelmsJimmy’ego Wang YangaYang Time07:20
6Jamie NobleJimmy’ego Wang YangaYang Time10:44
7Jimmy Wang YangChavo GuerreroFrog splash14:11
Zwycięzca:Chavo Guerrero
2006 ← Gale pay-per-view WWE 2007 → 2008

2008

No Way Out (2008)
Motyw muzyczny

„Fake It” – Seether

Informacje
Promocja

World Wrestling Entertainment

Brandy

Raw
SmackDown
ECW

Sponsor

Frontlines: Fuel of War

Data

17 lutego 2008

Widownia

15 240

Hala

Thomas & Mack Center

Miejsce

Las Vegas, Nevada

Gale pay-per-view – chronologicznie
Royal Rumble (2008)No Way Out (2008)WrestleMania XXIV
No Way Out – chronologicznie
No Way Out (2007)No Way Out (2008)No Way Out (2009)

No Way Out (2008) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację World Wrestling Entertainment (WWE). Odbyła się 17 lutego 2008 w Thomas & Mack Center w Las Vegas w stanie Nevada. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to dziewiąta gala w chronologii cyklu No Way Out.

Podczas gali odbyło się siedem walk, w tym jedna nietransmitowana w telewizji. Walkami wieczoru były dwa Elimination Chamber matche o miano pretendentów na WrestleManii XXIV. W pierwszej walce The Undertaker pokonał Batistę, Finlaya, Montela Vontavious Portera, The Great Khalego oraz Big Daddy’ego V i stał się pretendentem do World Heavyweight Championship, a w drugim Triple H pokonał Jeffa Hardy’ego, Shawna Michaelsa, Chrisa Jericho, Umagę i Johna „Bradshaw” Layfielda zyskując miano pretendenta do WWE Championship.

Nr.WynikiStypulacjeCzas
1DKane pokonał Sheltona BenjaminaSingles match05:32
2Chavo Guerrero (c) pokonał CM PunkaSingles match o ECW Championship07:06
3The Undertaker pokonał Batistę, Finlaya, Montela Vontavious Portera, The Great Khalego (z Ranjinem Singhem) i Big Daddy’ego V (z Mattem Strikerem)Elimination Chamber match o miano pretendenta do World Heavyweight Championship na WrestleManii XXIV29:28
4Ric Flair pokonał Mr. Kennedy’egoCareer Threatening match07:13
5Edge (c) pokonał Reya MysterioSingles match o World Heavyweight Championship05:27
6John Cena pokonał Randy’ego Ortona (c) przez dyskwalifikacjęSingles match o WWE Championship15:51
7Triple H pokonał Jeffa Hardy’ego, Shawna Michaelsa, Chrisa Jericho, Umagę i Johna „Bradshaw” LayfieldaElimination Chamber match o miano pretendenta do WWE Championship na WrestleManii XXIV23:54
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
D – walka była dark matchem (nietransmitowana w TV)
Elimination Chamber (SmackDown/ECW)
Nr. eliminacjiWrestlerNr. wejściowyWyeliminowany przezMetoda eliminacjiCzas
1Big Daddy V3BatistęPrzypięty po otrzymaniu DDT na podłogę klatki przez The Undertakera09:07
2The Great Khali4The UndertakeraOdklepał po założeniu dźwigni Gogoplata12:38
3MVP6FinlayaPrzypięty po otrzymaniu chokeslam ze szczytu komory przez The Undertakera22:31
4Finlay5The UndertakeraPrzypięty po otrzymaniu chokeslamu na podłogę klatki24:11
5Batista2The UndertakeraPrzypięty po otrzymaniu Tombstone Piledriver29:28
ZwycięzcaThe Undertaker1
–
Elimination Chamber (Raw)
Nr. eliminacjiWrestlerNr. wejściowyWyeliminowany przezMetoda eliminacjiCzas
1JBL4Chrisa JerichoPrzypięty po otrzymaniu Codebreaker13:44
2Umaga3Chrisa JerichoPrzypięty po otrzymaniu Swanton Bomb od Hardy’ego ze szczytu komory19:45
3Chris Jericho1Jeffa Hardy’egoPrzypięty po otrzymaniu Sweet Chin Music od Michaelsa19:57
4Shawn Michaels2Triple H’aPrzypięty po otrzymaniu Pedigree20:25
5Jeff Hardy6Triple H’aPrzypięty po otrzymaniu Pedigree na stalowe krzesło23:54
ZwycięzcaTriple H5
–
2007 ← Gale pay-per-view WWE 2008 → 2009

2009

No Way Out (2009)
Motyw muzyczny

„Hunt You Down” – Saliva

Informacje
Promocja

World Wrestling Entertainment

Brandy

Raw
SmackDown
ECW

Sponsor

AT&T

Data

15 lutego 2009

Widownia

11 200

Hala

KeyArena

Miejsce

Seattle, Waszyngton

Gale pay-per-view – chronologicznie
Royal Rumble (2009)No Way Out (2009)WrestleMania XXV
No Way Out – chronologicznie
No Way Out (2008)No Way Out (2009)No Way Out (2012)

No Way Out (2009) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację World Wrestling Entertainment (WWE). Odbyła się 15 lutego 2009 w KeyArena w Seattle w Waszyngtonie. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to dziesiąta gala w chronologii cyklu No Way Out.

Podczas gali odbyło się sześć walk, w tym jedna nietransmitowana w telewizji. Walkami wieczoru były Elimination Chamber matche o WWE Championship oraz World Heavyweight Championship. W pierwszym pojedynku Triple H pokonał Big Showa, Edge’a, Jeffa Hardy’ego, The Undertakera i Vladimira Kozlova zdobywając WWE Championship. Edge zaatakował Kofiego Kingstona i zastąpił go w Elimination Chamber matchu o World Heavyweight Championship, który wygrał pokonując Chrisa Jericho, Kane’a, Johna Cenę, Mike’a Knoxa i Reya Mysterio.

Nr.WynikiStypulacjeCzas
1DMelina (c) pokonała Beth PhoenixSingles match o WWE Women's Championship[43]–
2Triple H pokonał Big Showa, Edge’a (c), Jeffa Hardy’ego, The Undertakera i Vladimira KozlovaElimination Chamber match o WWE Championship[44]35:55
3Randy Orton pokonał Shane’a McMahonaNo Holds Barred match[45]18:16
4Jack Swagger (c) pokonał Finlaya (z Hornswogglem)Singles match o ECW Championship[46]07:53
5Shawn Michaels pokonał Johna „Bradshaw” LayfieldaSingles match[47]
Jeśli Michaels wygra, zostanie zwolniony z umowy o pracę z JBL; Jeżeli JBL wygra, Michaels musi być stałym pracownikiem JBL.		13:20
6Edge pokonał Chrisa Jericho, Kane’a, Johna Cenę (c), Mike’a Knoxa i Reya MysterioElimination Chamber match o World Heavyweight Championship[40]29:46
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
D – walka była dark matchem (nietransmitowana w TV)
Elimination Chamber (SmackDown)
Nr. eliminacjiWrestlerNr. wejściowyWyeliminowany przezMetoda eliminacjiCzas
1Edge (c)1Jeffa Hardy’egoPrzypięty ruchem inside cradle02:59
2Vladimir Kozlov3The UndertakeraPrzypięty po otrzymaniu Last Ride22:57
3Big Show4Triple H’aPrzypięty po otrzymaniu Swanton Bomb od Hardy’ego ze szczytu komory26:09
4Jeff Hardy2The UndertakeraPrzypięty po otrzymaniu Tombstone Piledriver28:28
5The Undertaker6Triple H’aPrzypięty po otrzymaniu Pedigree35:55
ZwycięzcaTriple H5
–
Elimination Chamber (Raw)
Nr. eliminacjiWrestlerNr. wejściowyWyeliminowany przezMetoda eliminacjiCzas
1Kane3Reya MysterioPrzypięty po otrzymaniu Seated Senton ze szczytu komory09:37
2Mike Knox4Chrisa JerichoPrzypięty po otrzymaniu Codebreakera14:42
3John Cena (c)6Edge’aPrzypięty po otrzymaniu Spear22:22
4Chris Jericho2Reya MysterioPrzypięty ruchem double leg cradle23:54
5Rey Mysterio1Edge’aPrzypięty po otrzymaniu Spear29:46
ZwycięzcaEdge5
–
2008 ← Gale pay-per-view WWE 2009 → 2010

2012

No Way Out (2012)
Motyw muzyczny

„Unstoppable” – Charm City Devils

Informacje
Promocja

WWE

Data

17 czerwca 2012

Widownia

10 001

Hala

Izod Center

Miejsce

East Rutherford, New Jersey

Gale pay-per-view – chronologicznie
Over the Limit (2012)No Way Out (2012)Money in the Bank (2012)
No Way Out – chronologicznie
No Way Out (2009)No Way Out (2012)—

No Way Out (2012) (znane w Niemczech jako No Escape (2012)) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację WWE. Odbyła się 17 czerwca 2012 w Izod Center w East Rutherford w stanie New Jersey. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to jedenasta i ostatnia gala w chronologii cyklu No Way Out.

Podczas gali odbyło się dziesięć walk, w tym jedna podczas pre-show. Walką wieczoru był Steel Cage match, w którym John Cena pokonał Big Showa i zachowując swoją posadę wymusił zwolnienie Johna Laurinaitisa. Ponadto CM Punk pokonał Daniela Bryana i Kane’a w Triple Threat matchu zachowując WWE Championship, a Sheamus pokonał Dolpha Zigglera i utrzymał przy sobie World Heavyweight Championship.

Nr.WynikiStypulacjeCzas
1PBrodus Clay (z Cameron i Naomi) pokonał Davida Otungę poprzez wyliczenie poza-ringoweSingles match[49]05:43[48]
2Sheamus (c) pokonał Dolpha Zigglera (z Vickie Guerrero)Singles match o World Heavyweight Championship15:10
3Santino Marella pokonał Ricardo RodriguezaTuxedo match04:25
4Christian (c) pokonał Cody’ego RhodesaSingles match o WWE Intercontinental Championship11:30
5The Prime Time Players (Darren Young i Titus O'Neil) (z A.W.) pokonali Justina Gabriela i Tysona Kidda, Primo i Epico (z Rosą Mendes) i The Usos (Jimmy’ego i Jeya Uso)Fatal Four-way tag team match wyłaniający pretendentów do WWE Tag Team Championship[50]09:30
6Layla (c) pokonała Beth PhoenixSingles match o WWE Divas Championship06:57
7Sin Cara pokonał HunicoSingles match05:48
8CM Punk (c) pokonał Daniela Bryana i Kane’aTriple threat match o WWE Championship[51]18:17
9Ryback pokonał Dana Delaneya i Roba Grymesa2-on-1 Handicap match01:38
10John Cena (z Mr. McMahonem) pokonał Big Showa (z Johnem Laurinaitisem)Steel Cage match[52]
Kariery Ceny i Laurinaitisa były na szali.		24:43
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
P – walka miała miejsce w pre-show
2011 ← Gale pay-per-view WWE 2012 → 2013

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ WWE presents Elimination Chamber. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2009-12-11].
  2. ↑ WWE Elimination Chamber. Scottrade Center. [dostęp 2009-11-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-11-25)].
  3. ↑ a b c SLAM! Wrestling Pay-Per-View events. W: Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer. [dostęp 2008-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-06)].
  4. ↑ a b c John Powell: Austin stuns Chyna. W: Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer. [dostęp 2008-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-19)].
  5. ↑ a b No Way Out (1998) Venue. WWE. [dostęp 2008-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-06)].
  6. ↑ No Way Out of Texas Main Event Synopsis. WWE. [dostęp 2008-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-05)].
  7. ↑ a b No Way Out (2000) Venue. W: Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer. [dostęp 2008-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-03-19)].
  8. ↑ No Way Out (2000) Main Event Synopsis. WWE. [dostęp 2008-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-24)].
  9. ↑ John Powell: No Way Out for Cactus Jack?. W: Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer. [dostęp 2008-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-19)].
  10. ↑ a b c John Powell: Triple H & The Rock winners at No Way Out. W: Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer. [dostęp 2008-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-19)].
  11. ↑ No Way Out (2001) Venue. WWE. [dostęp 2008-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-06)].
  12. ↑ No Way Out (2002) Main Event Synopsis. WWE. [dostęp 2008-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-03-19)].
  13. ↑ a b c d Adam Martin: No Way Out (2002) Results. WrestleView. [dostęp 2008-07-12].
  14. ↑ No Way Out (2002) Venue. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2008-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-24)].
  15. ↑ No Way Out (2002) Main Event Synopsis. WWE. [dostęp 2008-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-09-07)].
  16. ↑ a b Ryan Droste: No Way Out (2003) Results. WrestleView.com, 2003-02-23. [dostęp 2008-07-12].
  17. ↑ a b No Way Out (2003) Venue. WWE. [dostęp 2008-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-05)].
  18. ↑ No Way Out (2003) Main Event Synopsis. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2008-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-02-19)].
  19. ↑ a b c Kevin Sowers: 2/15 WWE No Way Out PPV review: Sowers's "Alt Perspective" detailed rundown. PW Torch. [dostęp 2008-07-12].
  20. ↑ a b No Way Out (2004) Venue. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2008-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-05-26)].
  21. ↑ No Way Out (2003) Main Event Synopsis. WWE. [dostęp 2008-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-03-25)].
  22. ↑ Adam Martin: No Way Out (2005) Results. WrestleView.com. [dostęp 2008-07-13].
  23. ↑ a b No Way Out (2005) Venue. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2008-07-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-23)].
  24. ↑ No Way Out (2005) Main Event Synopsis. WWE. [dostęp 2008-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-05-25)].
  25. ↑ Wade Keller: Keller's 2/20 WWE No Way Out PPV: Ongoing "virtual time" coverage of live event. PW Torch, 2005-02-20. [dostęp 2008-07-13].
  26. ↑ No Way Out (2006) History Page. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2008-07-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-05-13)].
  27. ↑ Adam Martin: No Way Out (2006) Results. WrestleView.com, 2006-02-19. [dostęp 2008-07-13].
  28. ↑ 1st Mariner Arena Profile. A Cheap Seat. [dostęp 2015-08-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (lipca 4, 2008)]. Cytat: On February 19, 2006, the 1st Mariner Arena hosted the WWE No Way Out Pay-Per-View event.
  29. ↑ No Way Out (2006) Main Event Synopsis. WWE, 2006-02-19. [dostęp 2008-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-09)].
  30. ↑ Wade Keller: KELLER'S WWE NO WAY OUT PPV REPORT 2/19: Ongoing "virtual time" analysis. PW Torch, 2006-02-19. [dostęp 2008-07-13].
  31. ↑ No Way Out (2007) History Page. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2008-07-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-05-13)].
  32. ↑ a b Jen Hunt: Celebs at No Way Out. WWE, 2008-02-18. [dostęp 2008-07-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-06)].
  33. ↑ Brett Hoffman: Payback. WWE, 2007-02-18. [dostęp 2008-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-09)].
  34. ↑ John Powell: No Way Out an exercise in monotory. W: Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer. [dostęp 2008-07-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-18)].
  35. ↑ Adam Martin: No Way Out (2008) Results. WrestleView.com, 2008-02-17. [dostęp 2008-07-13].
  36. ↑ a b c James Caldwell: Caldwell's WWE No Way Out report 2/17: Ongoing "virtual time" coverage of PPV. PW Torch, 2008-02-17. [dostęp 2008-07-13].
  37. ↑ Louie Dee: The Deadman doubles down. World Wrestling Entertainment, 2008-02-17. [dostęp 2008-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-04-03)].
  38. ↑ Corey Clayton: The Game gets his title match at WrestleMania. World Wrestling Entertainment, 2008-02-17. [dostęp 2008-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-03-31)].
  39. ↑ a b WWE Presents No Way Out. WWE. [dostęp 2008-10-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-05-26)].
  40. ↑ a b Craig Tello: Results: Gold way out. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2009-02-15].
  41. ↑ a b c wrestlinginc.com. [dostęp 2012-03-11].
  42. ↑ No Way Out 2002. Pro Wrestling History. [dostęp 2009-08-20].
  43. ↑ Adam Martin: Dark match result at No Way Out. WrestleView. [dostęp 2009-02-16].
  44. ↑ Mitch Passero: Results: Regaining the throne. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2009-02-15].
  45. ↑ Aubrey Sitterson: Results: Legacy of Brutality. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2009-02-15].
  46. ↑ Michael Burdick: Results: Saving face. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2009-02-15].
  47. ↑ James Vermillion: Results: Sweet Chin Music to our ears. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2009-02-15].
  48. ↑ James Caldwell: PWTorch.com – CALDWELL'S WWE NO WAY OUT PPV REPORT 6/17: Ongoing 'virtual time' coverage of live PPV – Cena vs. Show, potential 'firings,' who will A.J. choose?. W: pwtorch.com [on-line]. 2012-06-17. [dostęp 2015-11-26].
  49. ↑ Ryan Murphy: Brodus Clay def. David Otunga. WWE, June 17, 2012. [dostęp 2012-06-17].
  50. ↑ Kara A. Medalis: The Prime Time Players won a Fatal 4-Way Tag Team Match. WWE, June 17, 2012. [dostęp 2012-06-17].
  51. ↑ WWE Champion CM Punk vs. Daniel Bryan vs. Kane – Triple Threat Match. WWE. [dostęp 2012-06-01].
  52. ↑ John Cena vs. Big Show – Steel Cage Match. WWE. [dostęp 2012-05-12].

Linki zewnętrzne

Gale pay-per-view i WWE Network federacji WWE
Obecne
Dawne