WZT-2
| ||
Wóz zabezpieczenia technicznego WZT-2 | ||
Dane podstawowe | ||
Państwo | Polska | |
Producent | Bumar Gliwice | |
Typ pojazdu | wóz zabezpieczenia technicznego | |
Trakcja | gąsienicowa | |
Załoga | 4 (+3 rannych) | |
Historia | ||
Prototypy | 1973 | |
Produkcja | 1973 - 1992 | |
Egzemplarze | ok. 600 (dla Wojska Polskiego dostarczono ogółem ponad 330 pojazdów) | |
Dane techniczne | ||
Silnik | 12-cylindrowy silnik wysokoprężny W-55 W o poj. 38,88 litra, chłodzony wodą, o mocy 591 hp (441 kW) | |
Transmisja | mechaniczna | |
Długość | 6,45 m | |
Szerokość | 3,27 m | |
Prześwit | 42 cm | |
Masa | 34 t | |
Moc jedn. | 17,4 hp/t (13 kW/t) | |
Osiągi | ||
Prędkość | 50 km/h | |
Zasięg | 465 km | |
Pokonywanie przeszkód | ||
Brody (głęb.) | 1,4 m | |
Rowy (szer.) | 2,7 m | |
Ściany (wys.) | 0,8 m | |
Dane operacyjne | ||
Uzbrojenie | ||
12,7 mm wkm DSzK, granatnik ppanc. RPG-7 |
Ten artykuł od 2012-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
WZT-2 – oryginalna polska koncepcja wozu zabezpieczenia technicznego. Stanowi kontynuację wozów polskiej konstrukcji z rodziny WZT. Pomimo 40-letniej konstrukcji nadal spełnia wymagania NATO stawiane przed pojazdami ARV w swojej klasie. Z założenia przeznaczony jest do zabezpieczenia technicznego czołgów z rodziny T-55/T-55A oraz T-72, jednak w praktyce używa się go również do zabezpieczenia remontów czołgów PT-91 oraz Leopardów 2A4, znajdujących się na stanie Wojska Polskiego. WZT-2 jest w Wojsku Polskim najpowszechniej używanym ciężkim gąsienicowym wozem zabezpieczenia technicznego.
Niezależnie od wykonywania zadań podstawowych, ciągnik WZT-2 jest niezbędnym elementem pomocniczym w trakcie przeprawy czołgów po dnie przeszkód wodnych. Ponadto może być używany jako środek obserwacji pola walki i dowodzenia grupami remontowo-ewakuacyjnymi.
Charakterystyka
Wóz zabezpieczenia technicznego WZT-2 jest szybkobieżnym pojazdem opancerzonym, zbudowanym na podwoziu czołgu T-55, przeznaczonym do ewakuacji oraz udzielania pierwszej pomocy technicznej pojazdom gąsienicowym uszkodzonym na polu walki, wykonywania prac montażowo-demontażowych z wykorzystaniem żurawia, wykonywania prac ziemnych, wykonywania remontów pojazdów, a także udzielania załogom wozów bojowych pierwszej pomocy medycznej i ewakuacji rannych z pola walki (3 rannych w pozycji leżącej). Po przygotowaniu pojazd ten może pokonywać przeszkody wodne po dnie. Prędkość jazdy podczas holowania uszkodzonego sprzętu wynosi 15 km/h.
Wady
- Ze względu na swój stosunkowo mały ciężar (34 t) nadaje się do holowania pojazdów o masie nie większej niż 39-40 ton.
- Prędkość maksymalna wozu jest zbyt mała, przez co możliwości zabezpieczenia technicznego pododdziałów wyposażonych w szybszy sprzęt są ograniczone.
Wyposażenie
- dwie radiostacje R-123M,
- telefon wewnętrzny R-124,
- dźwig uruchamiany hydraulicznie (z napędem od silnika czołgu),
- wyciągarka (o maksymalnej sile uciągu 750 kN),
- spychacz-lemiesz,
- zestaw do jazdy podwodnej,
- spawarka elektryczna,
- urządzenia do spawania gazowego,
- układ przeciwpożarowy,
- układ ochrony przed bronią ABC,
- termiczna aparatura dymotwórcza,
- rentgenometr.
Użycie
Z ogólnej liczby 600 wyprodukowanych sztuk, do Wojska Polskiego w latach 1973-1992 dostarczono w sumie ponad 330 ciągników WZT-2 (z czego większość w latach 1984-1988). Od roku 2004 w czynnej służbie w Wojsku Polskim pozostaje 80 WZT-2. Ponadto część wozów zabezpieczenia technicznego eksploatowana jest przez Kolejowe Ratownictwo Techniczne, a także stanowi prywatną własność osób, które zakupiły je od wojska.
Użytkownicy
WZT-2 był także stosunkowo atrakcyjnym towarem eksportowym. Wiele zostało zakupionych przez inne kraje lub zostały wyprodukowane w nich na licencji.
- Indie - zakupionych zostało 196 sztuk pojazdów,
- Irak
- Polska
- Serbia - po rozpadzie Jugosławii, nieznana liczba pojazdów trafiła do armii serbskiej.
- Jugosławia
W muzeach
Pojazd można obejrzeć w następujących muzeach:
- Muzeum Techniki Wojskowej w Zabrzu - egzemplarz sprawny, jeżdżący
- Muzeum Sprzętu Wojskowego w Mrągowie - egzemplarz sprawny, jeżdżący
Media użyte na tej stronie
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Autor: Ministerstwo Obrony Narodowej, Licencja: Attribution
Polski wóz zabezpieczenia technicznego WZT-2.