Wałentyn Kriaczko

Wałentyn Kriaczko
Pełne imię i nazwisko	Wałentyn Mykołajowycz Kriaczko
Data i miejsce urodzenia	27 stycznia 1958 Komsomolśke
Wzrost	173 cm
Pozycja	obrońca
Kariera juniorska
Lata Klub 1974 Metalist Charków
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1975–1981 Metalist Charków 194 (1) 1982 SKA Kijów 36 (1) 1983 Metalist Charków 3 (0) 1984 Majak Charków 36 (0) 1985–1986 Metalist Charków 27 (0) 1991 Ritm Biełgorod 42 (0) 1992 Salut Biełgorod 30 (0) 1994 Metalist Charków 2 (0) 1997–1998 Salut-JUKOS Biełgorod 43 (0) W sumie: 413 (2)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1976  ZSRR U-18 ? (?) 1977  ZSRR U-20 ? (?)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1994 Metalist Charków (asystent) 1994–1995 Temp Szepietówka (asystent) 1995 Temp-Adwis Chmielnicki 1998–2001 Arsenał Charków 2001–2002 Metalist Charków (asystent) 2002–2003 Metalist Charków 2003–2004 Helios Charków

Wałentyn Mykołajowycz Kriaczko, ukr. Валентин Миколайович Крячко, ros. Валентин Николаевич Крячко, Walentin Nikołajewicz Kriaczko (ur. 27 stycznia 1958 w miasteczku Komsomolśke, w obwodzie charkowskim) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji obrońcy, trener piłkarski.

Kariera piłkarska

Kariera klubowa

Wychowanek Internatu Sportowego w Charkowie oraz klubu Metalist Charków, w barwach którego w 1975 rozpoczął karierę piłkarską. W 1982 służył w wojskowej drużynie SKA Kijów, po czym powrócił do Metalista Charków. W 1984 występował w farm-klubie Majak Charków. W 1986 przedwcześnie zakończył karierę piłkarską w rodzimym Metaliście z powodu arytmii serca. Potem jeszcze po kilku latach przerwy bronił barw klubów Ritm Biełgorod, Salut Biełgorod, Metalist Charków i Salut-JUKOS Biełgorod^[1].

Kariera reprezentacyjna

Jako piłkarz radzieckiej reprezentacji U-18 w 1976 zdobył Mistrzostwo Europy U-18 na Węgrzech, a z reprezentacją U-20 w 1977 Mistrzostwo Świata w Tunezji.

Kariera trenerska

Po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął pracę szkoleniową. W latach 1986-1993 trenował dzieci w DJuSSz Metalist Charków. Na początku lat 90. XX wieku również grał w rosyjskim zespole Ritm Biełgorod. Potem pomagał trenować Metalist Charków, a w 1994 nawet wychodził na boisko w składzie pierwszej drużyny. W końcu 1994 razem z Łeonidem Tkaczenkę przeniósł się do Tempa Szepietówka. Po rozformowaniu klubu od sierpnia do listopada 1995 prowadził Temp-Adwis Chmielnicki^[2]. W 1998 roku został zaproszony na stanowisko głównego trenera początków nowo utworzonego klubu Arsenał Charków, który trenował do 2001 r., a następnie powrócił do Metalista, gdzie od lipca 2001 roku był asystentem Mychajła Fomenko^[3]. W listopadzie 2002 objął prowadzenie Metalista Charków, z którym pracował w tym charakterze do maja 2003. Potem do kwietnia 2004 prowadził inny charkowski klub Helios Charków.

Sukcesy i odznaczenia

Sukcesy klubowe

• mistrz Pierwszej Ligi ZSRR: 1981

Sukcesy reprezentacyjne

• mistrz Europy U-18: 1976
• mistrz Świata U-20: 1977

Odznaczenia

• tytuł Mistrza Sportu ZSRR: 1976
• tytuł Mistrza Sportu Klasy Międzynarodowej: 1977

Przypisy

Bibliografia

• Wałentyn Kriaczko w bazie RusTeam (ros.)
• Wałentyn Kriaczko w bazie Ukraińskiego Związku Piłki Nożnej (ukr.)