Ważów
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
Położenie na mapie Polski w 1939 r. | |
 50°30′45,8″N 24°12′47,7″E/50,512722 24,213250 | |
Ważów – dawna kolonia położona na obszarze dzisiejszej Ukrainy, obwodu lwowskiego, rejonu czerwonogrodzkiego.
Położenie
W II Rzeczypospolitej kolonia w gminie Chorobrów w województwo lwowskim[1].
Kolonia leżała 3,5 km na zachód od Konotop, 7 km na północny zachód od Sokala[2].
Historia
Należąca do gromady Konotopy w powiecie sokalskim, a powstała w latach 1922-23, przez podział ziemi należącej do hrabiny Plater[2]. Szkołę powszechną we wsi utworzono w październiku 1933 r. w dwóch izbach domu Kotlińskiego. Naukę prowadziła nauczycielka: Katarzyna Śliwińska. Około 1935 r. zaczęto stawiać budynek szkoły z drzewa. Pokryto go blachą. Składał się z izby lekcyjnej, świetlicy i mieszkania dla nauczycielki (kuchnia i pokój)[3].
Podczas okupacji organizatorami terenowych struktur Armii Krajowej we wsi byli Ludwig Kamiński ze Lwowa, Franciszek Bar, członek Strzelca i Jan Lonc. 4 grudnia 1939 roku drogą z Chorobrowa do Opulska w stronę Sokala żołnierze niemieccy prowadzili kolumnę Żydów, mordując około 40 z nich. Ciała kazali zakopać w przydrożnych rowach. Stanisław Kotliński, tak relacjonuje tę zbrodnię: Po powrocie do domu przez wiele dni nie mogłem się uspokoić. Krew mordowanych, jęki błagających o życie ciągle brzmiały mi w uszach. Nie mogąc przeprowadzić kolumny przez Bug na stronę sowiecką Niemcy pozwolili Żydom się rozjeść. Część z nich przekroczyła w nocy rzekę na rosyjską stronę.
Po II wojnie światowej członkowie AK ze wsi znaleźli się we Wrocławiu, gdzie prowadzili działalność w organizacjach antykomunistycznych[4].
Wykaz mieszkańców kolonii
- Bar Antoni i Agnieszka
- Bar Franciszek i Zofia
- Bar Józef i Bronisława
- Bar Marcin i XY
- Bar Stanisław i Zofia
- Bar Władysław i Zofia
- Chawro Antoni i XY
- Gałczyński Władysław i Maria
- Inglot Jan i Katarzyna
- Inglot Marcin i Wiktoria
- Inglot Michał i Katarzyna
- Lonc Jan i Helena
- Lonc Michał i Katarzyna
- Kamiński Jan i Katarzyna
- Kamiński Ludwig i Wiktoria
- Kotliński Wawrzyniec i Zofia
- Miara Józef i Anna
- Rewer Antoni i Zofia
- Sadleya Andrzej i Józefa
- Sadleya Ludwig i Teresa
- Śliwińska Katarzyna[4]
Kult religijny
- kapliczka Matki Bożej
Przypisy
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
_location_map.png)
(c) Lukasb1992 z polskiej Wikipedii, CC BY-SA 3.0
Mapa lokalizacyjna Polski — 1939 (marzec – wrzesień).