Wacław Łepkowicz

Wacław Łepkowicz
Plutonowy
Data i miejsce urodzenia	23 września 1895 Śmigiel
Data śmierci	22 lipca 1920
Przebieg służby
Lata służby	1914–1920
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Jednostki	60 Pułk Piechoty Wielkopolskiej
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa, powstanie wielkopolskie, wojna polsko-bolszewicka
Odznaczenia

Wacław Łepkowicz (ur. 23 września 1895 w Śmiglu, zm. 22 lipca 1920) – powstaniec wielkopolski, plutonowy Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

Był synem Juliana i Moniki z Kaczmarków, miał wykształcenie gimnazjalne. W sierpniu 1914 wcielony do armii niemieckiej, walczył na froncie zachodnim. W połowie 1918 wrócił do Śmigla. W styczniu 1919 zaciągnął się do formowanego oddziału powstańczego – grupy „Leszno”. Dowodził plutonem.

Podczas wojny polsko-bolszewickiej walczył w szeregach 60 pułku piechoty Wielkopolskiej. 22 lipca 1920 poległ podczas odwrotu nad Szczarą. Pośmiertnie nadano mu Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari^[1].

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (nr 1151)

Przypisy

Bibliografia

• Piotr Bauer, Łepkowicz Wacław, w: Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945. Słownik biograficzny, tom II: 1914–1921, część I (redakcja naukowa Bogusław Polak), zeszyt próbny, Koszalin 1991, s. 91