Wacław Anczyc
![]() | |
Data i miejsce urodzenia | 4 lutego 1866 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 27 września 1938 |
Zawód, zajęcie | historyk, drukarz |
Odznaczenia | |
![]() ![]() |
Wacław Walery Józef Anczyc[1] (ur. 4 lutego 1866 w Warszawie, zm. 27 września 1938 w Krakowie) – drukarz i historyk.
Życiorys
Syn Władysława Ludwika Anczyca, brat Stanisława[2], najstarszy z ośmiorga rodzeństwa. W 1883 zdał maturę[3]. Studiował historię na Wydziale Literackim Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz w Lipsku, gdzie w latach 1885–1888 obok studiów na Uniwersytecie Lipskim zdobywał praktykę w zawodzie drukarza w firmie Poeschel&Trepte. Przygotował rozprawę doktorską pod przewodnictwem Stanisława Smolki pt. Bezkrólewie po śmierci Ludwika Węgierskiego, której ze względu na śmierć ojca nigdy nie obronił. Po 1883 r., gdy umarł mu ojciec, odziedziczył w Krakowie drukarnię i oddał się drukarstwu[4]. W 1900 r. przeniósł swą drukarnię do klasztoru Zmartwychwstańców. Za sprawą Wacława Anczyca powstała w Krakowie w 1908 r. obowiązkowa szkoła dla uczniów drukarskich. Kontynuatorem szkoły Anczyca jest istniejąca dziś pod nazwą Zespół Szkół Poligraficzno-Medialnych im. Zenona Klemensiewicza. Od 2008 r. Warsztaty Szkolne ZSPM noszą imię Wacława Anczyca. Był aktywnym działaczem Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego.
Pochowany na Cmentarzu Rakowickim (kwatera PAS AB-po prawej-Drużbackich)[5]. Był ojcem Władysława Marcelego Anczyca.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1926)[6]
- Srebrny Wawrzyn Akademicki (4 listopada 1937)[7]
Przypisy
- ↑ Anna Wnętrzak-Wnorowska, Artur Wójcik, Wacław Anczyc: drukarz z konieczności i z serca, s. 12.
- ↑ Encyklopedia popularna PWN, Warszawa 1997, s. 33.
- ↑ Po dwudziestu pięciu latach. „Nowości Illustrowane”. Nr 47, s. 15, 21 listopada 1908.
- ↑ Historia rodziny Anczyców na oficjalnej stronie Drukarni Wydawniczej.
- ↑ Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych, zck-krakow.pl [dostęp 2020-06-12] .
- ↑ Polonia Restituta. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 101 z 6 maja 1926.
- ↑ M.P. z 1937 r. nr 257, poz. 407 „za wybitną działalność wydawniczą w dziedzinie literatury pięknej i zasługi na polu księgarstwa”.
Bibliografia
- Jan Adamczewski, Mała Encyklopedia Krakowa, Kraków 1996, s. 14.
- Biografia [dostęp 2013-11-06]
- Jan Kiełkowski: Anczyc, Wacław Zygmunt. W: Małgorzata i Jan Kiełkowscy (red.): Wielka encyklopedia gór i alpinizmu. T. 6: Ludzie gór. Katowice: Wydawnictwo STAPIS, 2013, s. 20. ISBN 978-83-61050-89-6.
- Anna Wnętrzak-Wnorowska, Artur Wójcik, Wacław Anczyc: drukarz z konieczności i z serca, Kraków 2013. ISBN 978-83-909059-5-2.
Linki zewnętrzne
- Publikacje Wacława Anczyca w bibliotece Polona
Media użyte na tej stronie
Baretka: Wawrzyn Akademicki.
Wacław Zygmunt Anczyc (1866-1938), syn Władysława Ludwika Anczyca