Wacław Babiński

Wacław Babiński
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

3 kwietnia 1887
Warszawa (Królestwo Polskie)

Data i miejsce śmierci

22 lipca 1957
Montreal

Poseł RP w Królestwie SHS/Jugosławii
Okres

od 19 stycznia 1929
do 30 maja 1931

Poprzednik

Michał Kwapiszewski (charge d'affaires)

Następca

Władysław Günther-Schwarzburg

Poseł RP w Holandii
Okres

od 16 czerwca 1931
do 31 sierpnia 1944

Poprzednik

Stanisław Kętrzyński

Następca

Tytus Komarnicki

Poseł RP w Kanadzie
Okres

od 1 listopada 1944
do 5 lipca 1945

Poprzednik

Wiktor Podoski

Następca

Alfred Fiderkiewicz (reprezentujący Tymczasowy Rząd Jedności Narodowej)

Odznaczenia
Wstęga Wielka Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Krzyż Wielki Orderu Świętego Sawy Wielki Oficer Orderu Świętego Sawy Wielki Oficer Orderu Korony Rumunii Order Trzech Gwiazd II klasy (Łotwa) Krzyż Wielki II Klasy Odznaki Honorowej za Zasługi Wielki Krzyż Orderu Leopolda II (Belgia) Komandor Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)
Grób Wacława Babińskiego na cmentarzu Stare Powązki

Wacław Babiński (ur. 3 kwietnia 1887 w Warszawie[1], zm. 22 lipca 1957 w Montrealu) – polski dyplomata.

Życiorys

Był synem Leona Babińskiego i Stefanii z Karpińskich[1]. Ukończył gimnazjum w Warszawie i Wydział Nauk Społecznych na Uniwersytecie Ludwika i Maksymiliana w Monachium, gdzie uzyskał stopień naukowy doktora nauk ekonomicznych. Przez kilka lat pracował jako urzędnik w warszawskim oddziale Międzynarodowego Banku Handlowego w Paryżu. W latach 1915–1917 był sekretarzem prezydenta Warszawy Zdzisława Lubomirskiego, a 1917 i 1918 dyrektorem kancelarii w gabinecie cywilnym Rady Regencyjnej.

1 grudnia 1918 wstąpił do służby dyplomatycznej II Rzeczypospolitej[1]. Pracował w centrali Ministerstwa Spraw Zagranicznych, kolejno jako radca ministerialny (1919), naczelnik Wydziału Konsularnego MSZ, wicedyrektor Departamentu Konsularnego po reorganizacji MSZ (1920) i dyrektor Departamentu Konsularnego (od 28 sierpnia 1924).

19 stycznia 1929 mianowany został na posła nadzwyczajnego i ministra pełnomocnego w Belgradzie, którą to funkcję pełnił do maja 1931. 16 czerwca 1931 został posłem RP w Hadze, przy czym od maja 1940 do 31 sierpnia 1944 sprawował tę misję przy rządzie holenderskim na emigracji w Londynie. W latach 1942–1944 obowiązki posła łączył z funkcją zastępcy sekretarza generalnego MSZ. Od 1 listopada 1944 do 5 lipca 1945 był posłem RP w Kanadzie.

Po II wojnie światowej pozostał na emigracji w Kanadzie. Pełnił funkcje ministra pełnomocnego i posła nadzwyczajnego w Kanadzie[2]. Był członkiem Ligi Niepodległości Polski[3]. Był przedstawicielem władz Egzekutywy Zjednoczenia Narodowego.

Był żonaty z Marią z domu Wodzińską[1] (1894–1975), która 17 października 1938 w Rotterdamie została matką chrzestną zwodowanego wówczas okrętu podwodnego „Sęp”[4][5]. Pochowany na cmentarzu Stare Powązki w Warszawie (kwatera 96-3-1,2,3)[6]

Odznaczenia

Przypisy

  1. a b c d Stanisław Łoza (red.), Czy wiesz kto to jest?, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 16.
  2. a b Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 51, nr 6 z 11 października 1957. 
  3. Jan Józef Kasprzyk, Liga Niepodległości Polski, [w:] Encyklopedia Białych Plam, t. XI, Radom 2003, s. 142.
  4. W Polsce i za granicą. „W Służbie Penitencjarnej”. Nr 21, s. 10, 1 listopada 1938. 
  5. Wacław Babiński. sejm-wielki.pl. [dostęp 2018-04-02].
  6. Cmentarz Stare Powązki: MARYSIEŃKA BABIŃSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2019-10-29].
  7. a b c d e f g Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 16.
  8. Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 22.
  9. Odznaczenia. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 3, s. 65, 1932
  10. Odznaczenia. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 9, s. 143, 1932

Bibliografia

Babiński Wacław [w:] Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej (redakcja naukowa Jacek Majchrowski przy współpracy Grzegorza Mazura i Kamila Stepana). Warszawa: BGW, 1994, s. 89. ISBN 83-7066-569-1.

Media użyte na tej stronie

BEL Order of Leopold II - Grand Cross BAR.png
Baretka Krzyża Wielkiego Orderu Leopolda II
LVA Order of the Three Stars - Grand Officer BAR.png
Baretka Komandora Orderu Trzech Gwiazd
Wacław Babiński grób.jpg
Autor: Lukasz2, Licencja: CC0
Grób Wacława Babińskiego na cmentarzu powązkowskim
Wacław Babiński.jpg
Wacław Babiński (1887-1957) – Polish diplomat
AUT Honour for Services to the Republic of Austria - 3rd Class BAR.png
Baretka Odznaki Honorowej za Zasługi dla Republiki Austrii 3. Klasy