Wacław Brzeziński

Wacław Cyprian Brzeziński
Ilustracja
Wacław Brzeziński
Data i miejsce urodzenia

15 września 1878
Warszawa

Data i miejsce śmierci

13 lutego 1955
Łódź

Typ głosu

baryton

Zawód

śpiewak, pedagog, reżyser

Aktywność

1904–1926

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi
Grób Wacława Brzezińskiego na warszawskim cmentarzu Powązkowskim

Wacław Cyprian Brzeziński (ur. 15 września 1878 w Warszawie, zm. 13 lutego 1955 w Łodzi) – polski śpiewak operowy, baryton, reżyser.

Życiorys

Urodził się 15 września 1878 w Warszawie. Był synem Teofila oraz Henryki z Małeckich[1]. Ukończył częstochowskie gimnazjum[1], a następnie rozpoczął studia na Politechnice Warszawskiej. Równocześnie pobierał lekcje śpiewu operowego u Witolda Aleksandrowicza.

Jego debiut sceniczny miał miejsce w 1904 roku w Teatro del Corso w Bolonii partią Tristana w Marcie Friedricha von Flotowa. Od 1906 występował w operze Warszawskich Teatrów Rządowych, a od 1909 do 1925 był pierwszym barytonem Opery Warszawskiej. Odnosił wielkie sukcesy, śpiewał ponad 50 partii operowych. W latach 1911–1912 występował we Włoszech i na Sycylii. Dał szereg recitali na Śląsku w okresie plebiscytu w 1921. Od 1923 był drugim reżyserem Opery Warszawskiej. W 1926 z powodu choroby serca musiał zrezygnować z występów scenicznych.

Wacław Brzeziński oprócz działalności artystycznej zajmował się również pracą pedagogiczną. Był jednym z najwybitniejszych pedagogów wokalistyki w Konwersatorium Warszawskim (1916–1918), Wyższej Szkole Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie, własnym Studium Operowym, Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Łodzi, Szkole Teatralnej w Łodzi).

Wykształcił wielu wybitnych uczniów, takich jak Maryla Karwowska, Jerzy Garda, Jerzy Czaplicki, Eugeniusz Mossakowski i Jan Kiepura.

Zmarł 13 lutego 1955 w Łodzi. Jego grób znajduje się na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 94-1-29,30)[2].

Od 1908 mąż Janiny Marii z Kąsinowskich[1] (zm. 1980). Był ojcem Hanny Brzezińskiej oraz Wacława Juniora (1913–1993), śpiewaka, członka Chóru Dana.

Ordery i odznaczenia

Dyskografia (wybór)

  • 1913 – Wacław Brzeziński baryton, artysta Opery Warszawskiej śpiew z akompaniamentem gitary (SGR 13491–13498), Syrena Rekord
  • 1924 – Wacław Brzeziński baryton, artysta Opery Warszawskiej (SR 177a–178b), Syrena Rekord
  • 1924 – Wacław Brzeziński baryton, artysta Opery Warszawskiej śpiew z akompaniamentem fortepianu (SR 284a), Syrena Rekord
  • 1924 – Wacław Brzeziński baryton, artysta Opery Warszawskiej (SR 326a), Syrena Rekord

Przypisy

  1. ↑ a b c Stanisław Łoza (red.), Czy wiesz kto to jest?, (Przedr. fotooffs., oryg.: Warszawa : Wydaw. Głównej Księgarni Wojskowej, 1938.), Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 79.
  2. ↑ Cmentarz Stare Powązki: KĄSINOWSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2020-06-27].
  3. ↑ M.P. z 1932 r. nr 259, poz. 295 „za działalność artstyczną i pedagogiczną oraz propagandę sztuki polskiej”.
  4. ↑ M.P. z 1930 r. nr 105, poz. 151 „za zasługi na polu pracy artystycznej oraz propagandy sztuki polskiej”.

Bibliografia

  • Kultura Polska: Wacław Brzeziński.
  • Józef Kański: „Polski Battistini” Wacław Brzeziński. W: Józef Kański: Mistrzowie sceny operowej. Wyd. 2. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1988, s. 98–100. ISBN 83-224-1774-8.
  • Syrena Record: pierwsza polska wytwórnia fonograficzna = Poland's first recording company: 1904–1939. ISBN 83-917189-0-5.
  • Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 79. [dostęp 2020-06-27].

Media użyte na tej stronie

Wacław Brzeziński grób 03.JPG
Autor: AldraW, Licencja: CC BY-SA 3.0
Grób Wacława Brzezińskiego na warszawskim Cmentarzu Powązkowskim
Wacław Brzeziński.jpg
Wacław Brzeziński