Wacław Dąbrowski (mikrobiolog)
Data i miejsce urodzenia | 9 maja 1879 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 24 kwietnia 1962 |
profesor nauk bakteriologicznych | |
Alma Mater | |
Profesura | |
Uczelnia | |
Rektor SGGW | |
Odznaczenia | |
Wacław Dąbrowski (ur. 9 maja 1879 w Warszawie, zm. 24 kwietnia 1962 w Zalesiu k. Warszawy) – polski mikrobiolog, twórca Instytutu Fermentacyjnego i Bakteriologii Rolnej Muzeum Przemysłu i Rolnictwa w Warszawie (1910), później przekształconej w Instytut (1911), rektor SGGW.
Życiorys
Syn Leona Leopolda (1840–1918) i Gabrieli Antoniny z d. Żejma (1952–1921)[1]. Był bratem Józefa i Mariana, mężem Wandy. W 1899 ukończył gimnazjum filologiczne w Radomiu. Studia podjął na Uniwersytecie Warszawskim kończąc je egzaminem zdanym w 1907 przed państwową komisją Uniwersytetu Noworosyjskiego w Odessie. Jako stypendysta Muzeum Przemysłu i Rolnictwa w Warszawie, wyjechał w roku 1908 za granicę na studia specjalne w dziedzinie mikrobiologii technicznej i rolniczej oraz w dziedzinie technologii przemysłu rolnego, które odbywał kolejno: w Instytucie Przemysłu Fermentacyjnego w Berlinie (od 1 lutego do 24 czerwca 1908); w Carlsberg Laboratorium pod kierunkiem słynnego mikrobiologa, prof. Emila Christiana Hansena (od 20 sierpnia 1908 do 2 kwietnia 1909) oraz na Uniwersytecie w Getyndze (od 30 kwietnia 1909 do 25 maja 1910), gdzie obronił pracę doktorską pt. Die Hefen in Milch und Milchprodukten (Drożdże w mleku i w przetworach mleczarskich). W 1911 zorganizował Instytut Fermentacyjny i Bakteriologii Rolnej zwany następnie Instytutem Przemysłu Fermentacyjnego. Od 1918 profesor mikrobiologii w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie[2]. Pisał prace poświęcone budowie i występowaniu drożdży, rolach bakterii w procesach fermentacyjnych i mikroflorze wody. Pracował i był członkiem Komisji Przemysłu Rolniczego Międzynarodowego Instytutu Rolniczego w Rzymie[3].
Prace: Sur l'Endomyces fibuliger (1909), Die Hefen in Milch und Milchprodukten (1910), Konserwacja wysłodów buraczanych (1917). Założył i redagował czasopisma: „Przemysł Gorzelniczy” (1912) oraz „Przemysł Rolny” (1924).
Pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 213-1-27,28)[4].
Ordery i odznaczenia
- Order Sztandaru Pracy II klasy (28 września 1954)[5]
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (3 maja 1928)[6]
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (15 lipca 1955)[7]
Przypisy
- ↑ Wacław Dąbrowski, geni_family_tree [dostęp 2022-05-26] (pol.).
- ↑ Krótka biografia
- ↑ Poczet rektorów SGGW
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: LEOPOLD DĄBROWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2020-02-10] .
- ↑ M.P. z 1954 r. nr 112, poz. 1589 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w pracy naukowej i dydaktycznej”.
- ↑ M.P. z 1928 r. nr 111, poz. 175 „za zasługi na polu gospodarczem”.
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 125, poz. 1624 - Uchwała Rady Państwa z dnia 15 lipca 1955 r. nr 0/1166 - na wniosek Ministra Przemysłu Chemicznego.
Bibliografia
- Sto lat 1911–2011 Instytutu Przemysłu Fermentacyjnego prekursora Instytutu Biotechnologii Przemysłu Rolno-Spożywczego (IBPRS) w Warszawie. Warszawa: Instytut Biotechnologii Przemysłu Rolno-Spożywczego, 2012, s. 14–47. ISBN 978-83-933341-0-0.
Media użyte na tej stronie
Autor: Mateusz Opasiński, Licencja: CC BY-SA 3.0
Grób rektora Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego - Wacława Dąbrowskiego na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie
Wacław Dąbrowski (1879-1962) - mikrobiolog, rektor SGGW