Wacław Jasiński

Wacław Jasiński

major
Data i miejsce urodzenia	11 sierpnia 1899 Godziszów
Data śmierci	17 maja 1936
Przebieg służby
Jednostki	Szpital Okręgowy w Lublinie
Stanowiska	lekarz wojskowy
Odznaczenia

Wacław Stanisław Jasiński (ur. 11 sierpnia 1899 w Godziszowie^[1], zm. 17 maja 1936 w Wilnie) – polski profesor zwyczajny nauk medycznych, lekarz pediatra, major służby zdrowia Wojska Polskiego.

Życiorys

W 1899 ukończył IV Gimnazjum w Warszawie, następnie medycynę na Cesarskim Uniwersytecie Warszawskim, gdzie uzyskał dyplom lekarza cum eximia laude w 1904^[1]. Od 1904 do 1911 specjalizację w szpitalu dziecięcym Anny Marii w Łodzi. Od 1911 do 1918 pracował w szpitalu dziecięcym w Lublinie, w od 1911 do 1921 również jako lekarz wojskowy w Szpitalu Okręgowym w Lublinie. Od 1921 do 1922 był asystentem w klinice pediatrycznej Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. W 1922 uzyskał tytuł doktora wszechnauk lekarskich^[1]. Od 1922 był w katedrze pediatrii Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie. W 1922 był organizatorem tamtejszej kliniki pediatrycznej w Szpitalu Miejskim dla Dzieci, po czym podjął pracę w Szpitalu Wojskowym na Antokolu. Od 1931 do 1932 był dziekanem wileńskiego uniwersytetu. Uzyskał habilitację, a w 1933 został profesorem zwyczajnym. Działał w towarzystwach naukowych, w 1934 został prezesem wileńskiego Polskiego Towarzystwa Lekarskiego. Był członkiem honorowym lubelskich oddziałów Polskiego Towarzystwa Lekarskiego i Polskiego Towarzystwa Balneologicznego. Był redaktorem czasopisma „Pamiętnik Wileńskiego Towarzystwa Lekarskiego“. Publikował w zakresie pediatrii ok. 65 prac. Działał na rzecz poprawy lecznictwa dzieci: zorganizował kolonię leczniczą im. Jędrzeja Śniadeckiego w Druskiennikach (przyjmował tam marszałka Józefa Piłsudskiego^[2]), współorganizował szczepienia ochronne przeciw gruźlicy (1924) i błonicy (1931).

Został pochowany w kwaterze profesorskiej wileńskiego Cmentarzu Na Rossie^[3].

Publikacje

• Choroby dzieci w wieku szkolnym (1907, współautorzy: R. Silberstein, Otto Janke)^[4]
• Sprawozdanie I-sze z działalności szpitala dla dzieci w Lublinie za rok 1911 (1912)
• Szpital dla dzieci w Lublinie: (opis ogólny i pierwsze sprawozdanie) (1912)
• Szczepienia ochronne przeciwgruźlicze metodą Calmette'a (B.C.G.) (1929)^[5]
• Praktyczny podręcznik odżywiania dzieci. Odżywianie niemowląt (1931, współautor: Eugeniusz Iszora)
• Wczesne objawy i rzadsze powikłania odry (1933)^[6]
• Walka z odrą jako zagadnienie społeczno-lekarskie (1933)^[7]
• Sprawozdanie z działalności Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie w roku akademickim 1933/34 r: XV rok działalności Wydziału (1934)
• Zespół kliniczny odry: Complexe clinique de la rougeole (1935)^[8]
• Druskienniki po przełomie (1936)^[9]
• Choroby dzieci. Pierwszy polski podręcznik zbiorowy (1936, trzy tomy)
• Odżywianie dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym (1937, współautor: Eugeniusz Iszora)

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (9 listopada 1931)^[10]
• Krzyż Niepodległości (9 listopada 1931)^[11]
• Krzyż Legionowy
• Odznaka honorowa „Za walkę o szkołę polską”

Przypisy

Bibliografia

• Wacław Jasiński (1881–1936). rossa.lt. [dostęp 2014-11-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (29 listopada 2014)].
• Zgon ś. p. prof. dr .Jasińskiego. „Gazeta Lwowska”, s. 3, Nr 114 z 19 maja 1936. 
• Lista oficerów Wojska Polskiego z lat 1914–1939. Wacław Jasiński. officersdatabase.appspot.com. [dostęp 2014-11-20].
• Wacław Jasiński – publikacje w bazie Google Books. google.pl. [dostęp 2014-11-20].
• Wacław Jasiński – publikacje w bazie WorldCat. worldcat.org. [dostęp 2014-11-20].

Linki zewnętrzne

• Publikacje Wacława Jasińskiego w bibliotece Polona