Wacław Kisielewski

Grób Wacława Kisielewskiego na cmentarzu Powązkowskim

Wacław Kisielewski (ur. 12 lutego 1943 w Warszawie, zm. 12 lipca 1986 w Wyszkowie) – polski pianista i kompozytor. Współtwórca duetu fortepianowego Marek i Wacek.

Życiorys

Syn Lidii i Stefana Kisielewskich, brat Krystyny i Jerzego^[1].

Współtworzył z Markiem Tomaszewskim duet fortepianowy Marek i Wacek^[2]. Poznali się mając 18 lat, razem studiowali w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie^[3]. Opracowali adaptacje licznych tematów rozrywkowych i utworów muzyki poważnej.

W 1966 zagrał główną rolę w filmie Tandem Stanisława Kokesza^[4]. W 1967 ukończył warszawską Wyższą Szkołę Muzyczną w klasie prof. Zbigniewa Drzewieckiego. Jest autorem słynnego utworu instrumentalnego Melodia dla Zuzi, który zadedykował swojej córce, Zuzannie.

Okoliczności śmierci i pogrzeb

Jak pisze Lucjan Kydryński w swej książce Marek i Wacek - historia prawdziwa, w środę 9 lipca 1986 r. Wacław z partnerką Magdą i zaprzyjaźnionym kierowcą został zaproszony przez znajomego Grzegorza Gąskiewicza do daczy pod Wyszkowem. Po obiedzie z alkoholem Gąskiewicz namówił Kisielewskiego na samochodową wycieczkę nad pobliską rzekę. Po odpoczynku nad rzeką skłonił pianistę, by ten zasiadł za kierownicą jego saaba i kierował się w kierunku daczy. Kisielewski spełnił prośbę znajomego, jednak jechał „zbyt powoli i ostrożnie”, przez co gospodarz zdecydował, że ostatni fragment drogi pokona osobiście. Chcąc zaimponować możliwościami nowego samochodu, ruszył na tyle ostro, że saab przewrócił się na zakręcie przy prędkości około 120 km/h i koziołkował. Kisielewski wypadł przez przednią szybę auta i stracił przytomność. Pomimo szybkiego przyjazdu wezwanej przez jednego z okolicznych mieszkańców karetki, stan artysty był na tyle ciężki, że nie była możliwa dłuższa podróż, jak tylko do szpitala w Wyszkowie. Nie doszedł także do skutku planowany na drugi dzień transport chorego helikopterem do najlepszej kliniki w RFN. Przeprowadzona w czwartek 10 lipca trepanacja czaszki uświadomiła lekarzom, że stan Kisielewskiego jest beznadziejny. Doznał on złamania podstawy czaszki, stłuczenia pnia mózgu i innych obrażeń. Muzyk nie odzyskał przytomności i zmarł w sobotę 12 lipca, o godz. 10.20.

Wiadomość o śmierci Wacka podała cała polska prasa, telewizja i radio, także niemal wszystkie media w RFN, Austrii i Szwajcarii. Na pogrzeb Polaka przyjechali przedstawiciele koncernów EMI i Yamaha. Pogrzeb odbył się 17 lipca. O 13 ogromny tłum zgromadził się na uroczystej mszy w kościele Św. Krzyża w Piasecznie. O 14.30 Wacław Kisielewski wyruszył w swą ostatnią podróż na cmentarz Powązkowski w Warszawie (kwatera 172-6-23)^[5]. Idącym za trumną towarzyszyły dźwięki Allegretta z VII Symfonii Beethovena, a nad grobem odtworzono stworzony przez Marka Tomaszewskiego utwór Rytm czasu. Krótką mowę pożegnalną wygłosił przyjaciel duetu Marek i Wacek – Lucjan Kydryński, a zaraz po jego ostatnich słowach Tomasz Stańko zagrał na trąbce przejmującą improwizację. W pogrzebie poza członkami rodziny Kisielewskiego uczestniczyli też przedstawiciele świata artystycznego, przyjaciele, znajomi, a także zwykli słuchacze, wielbiciele jego sztuki.

Sam sprawca wypadku nie odniósł poważnych obrażeń i uciekł zaraz po wypadku. W niedzielę, 13 lipca, zgłosił się jednak na milicję i został zatrzymany. Udało mu się mimo wszystko uniknąć jakichkolwiek poważnych konsekwencji - po przyjęciu dewizowej kaucji został zwolniony z aresztu i wyjechał do Francji.

Przypisy