Wacław Kowalik
| Data i miejsce urodzenia | 1913 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 15 sierpnia 1983 |
| Narodowość | polska |
| Alma Mater | |
| Dziedzina sztuki | medalierstwo, rzeźba |
| Ważne dzieła | |
Wacław Kowalik (ur. 1913 w Studziankach, zm. 15 sierpnia 1983 w Warszawie) – polski rzeźbiarz i medalier.
W 1939 ukończył pięcioletnie studia na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, studiował pod kierunkiem Tadeusza Breyera. Po 1945 został stałym współpracownikiem Mennicy Państwowej, dla której stworzył ponad sto wzorów medalierskich, plakiet oraz projektów monet (m.in. będącej dwadzieścia lat w obiegu monety o nominale 2 złote[1]), a z odznaczeń zaprojektował Medal „Za udział w walkach o Berlin” ustanowiony w 1966[2]. Ponadto był twórcą kompozycji figuralnych m.in. Pomnik Partyzanta w Warszawie zrealizowany w 1962, Pomnik Walki i Męczeństwa Ziemi Bydgoskiej niezrealizowany projekt z 1966 (pierwsza nagroda). Wiele dzieł Wacława Kowalika znajduje się w zbiorach muzealnych m.in. Muzeum Watykańskiego, Muzeum Narodowego w Warszawie i Muzeum Warszawy[3].
Zobacz też
- 2 złote wzór 1975
- 10 złotych 1964 Kazimierz Wielki
- 10 złotych 1965 Warszawska Nike
- 10 złotych 1967 Karol Świerczewski
- 10 złotych 1971 50. rocznica III powstania śląskiego
- 10 złotych 1972 50 lat portu w Gdyni
Przypisy
- ↑ Moneta 2 złote polskie z 1976, projektu Wacława Kowalika. [dostęp 2011-11-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-10)].
- ↑ Tadeusz Jeziorowski, Mariusz Skotnicki (red.): Blask orderów. T. III. Warszawa: Muzeum Łazienki Królewskie, 2019, s. 50.
- ↑ Artinfo, Wacław Kowalik