Wacław Krupowicz

Wacław Krupowicz
pułkownik piechoty pułkownik piechoty
Data i miejsce urodzenia

21 września 1883
Lublin

Data i miejsce śmierci

23 lutego 1955
Poznań

Przebieg służby
Siły zbrojne

Lesser Coat of Arms of Russian Empire.svg Armia Imperium Rosyjskiego
Orzełek II RP.svg Wojsko Polskie

Jednostki

I Brygada Rezerwowa

Stanowiska

dowódca brygady

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920-1941) Złoty Krzyż Zasługi Medal Zwycięstwa (międzyaliancki)

Wacław Krupowicz (21 września 1883 w Lublinie, zm. 23 lutego 1955 w Poznaniu) – pułkownik piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys

Urodził się 21 września 1883 roku w Lublinie[1]. W 1909 roku w stopniu porucznika pełnił służbę w 13 Erywańskim Pułku Lejb Grenadierów Cara Michaiła Fieodorowicza w Manglisi, w guberni tyfliskiej. Od września 1917 roku dowodził 12 Pułkiem Strzelców Polskich[2].

14 stycznia 1919 roku został przyjęty do Wojska Polskiego z zatwierdzeniem posiadanego stopnia pułkownika i zaliczony do Rezerwy oficerów WP[3][4]. Od 25 maja do 10 lipca 1920 roku dowodził I Brygadą Rezerwową[5]. 8 sierpnia 1920 roku został wyznaczony na stanowisko sztabowego oficera inspekcyjnego piechoty przy Dowództwie Okręgu Generalnego „Warszawa”[6].

Od maja do 15 grudnia 1921 roku pełnił służbę na stanowisku komendanta Centralnej Szkoły Podoficerów Piechoty Nr 1 w Chełmnie, a jego oddziałem macierzystym był 57 pułk piechoty wielkopolskiej w Poznaniu[7]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu pułkownika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 79. lokatą w korpusie oficerów piechoty[8]. W 1923 roku był zastępcą komendanta Obozu Warownego „Poznań”, pozostając oficerem nadetatowym 58 pułku piechoty w Poznaniu[9]. 25 października 1926 roku został zatwierdzony na stanowisku komendanta miasta Poznania[10]. W 1928 roku był sklasyfikowany na liście starszeństwa oficerów piechoty z 1. lokatą[11]. 14 lutego 1929 roku został zwolniony ze stanowiska komendanta placu Poznań i pozostawiony bez przynależności służbowej z równoczesnym oddaniem do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr VII[12]. Z dniem 30 czerwca 1929 roku został przeniesiony w stan spoczynku[13].

W 1934 roku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Poznań Miasto. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr VII. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[14]. W 1938 roku pełnił funkcję pierwszego wiceprezesa Głównego Zarządu Wielkopolskiego Związku Pszczelarzy w Poznaniu[15].

Zmarł 23 lutego 1955 roku w Poznaniu. Pochowany na Cmentarzu Junikowo w Poznaniu (pole 7 kwatera 1-13-174)[16].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Wojskowe Biuro Historyczne - Wacław Krupowicz [dostęp 2022-01-11].
  2. ↑ Jarno 2020 ↓, s. 229.
  3. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 16 z 13 lutego 1919 roku, poz. 549.
  4. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 18 z 18 lutego 1919 roku, poz. 594.
  5. ↑ Dywizjonierzy i brygadierzy 1927 ↓, s. 40.
  6. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 34 z 8 września 1920 roku, s. 804.
  7. ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 175, 716.
  8. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 20.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 290, 396, 1454.
  10. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 46 z 25 października 1926 roku, s. 374.
  11. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 113, 159.
  12. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 4 z 14 lutego 1929 roku, s. 77.
  13. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 27 kwietnia 1929 roku, s. 139.
  14. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 323, 990.
  15. ↑ „Bartnik Wielkopolski” Organ Wielkopolskiego Związku Pszczelarzy Nr 8, sierpień 1939 rok, s. 234, 236.
  16. ↑ Plan Poznania - Cmentarze, www.poznan.pl [dostęp 2022-01-11].
  17. ↑ M.P. z 1939 r. nr 131, poz. 307 „za zasługi na polu pracy społecznej”.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

PL Epolet plk.svg
Naramiennik pułkownika Wojska Polskiego (1919-39).
Orzełek II RP.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Lądowych II RP
POL Krzyż Walecznych (1920) BAR.svg
Baretka: Krzyż Walecznych (1920).