Wacław Krzyżanowski (prokurator)
 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie | prawnik |
Wacław Krzyżanowski (ur. 3 lutego 1923 w Zarzeczu Łukowskim, zm. 10 października 2014 w Koszalinie[1]) – polski prawnik, prokurator, pułkownik Ludowego Wojska Polskiego.
Życiorys
Wacław Krzyżanowski urodził się 3 lutego 1923 roku w rodzinie Witolda i Antoniny. Uczestniczył w bitwie pod Lenino[2].
Od 10 października 1945 roku do 28 stycznia 1946 roku był słuchaczem Centralnej Szkoły Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego w Łodzi. Od stycznia 1946 do maja 1950 był oficerem śledczym Wojskowej Prokuratury Rejonowej w Gdańsku[3].
W 1946 był oskarżycielem posiłkowym w pokazowym procesie Danuty Siedzikówny (pseudonim „Inka”). Zażądał wówczas dla niepełnoletniej (17-letniej) oskarżonej kary śmierci[4]. W dniu skazania Siedzikówny, sporządził również akty oskarżenia, w których zażądał kary śmierci dla dwóch innych młodych ludzi: Heinza Baumanna, 19-letniego gdańskiego Niemca, który znalazł w lesie broń i upolował nią sarnę (wyrok wykonano 9 sierpnia 1946)[5] oraz 16-letniego Benedykta Wyszeckiego, który po odkryciu u niego kilku zardzewiałych karabinów pozbawionych zamków i amunicji zeznał, że zbierał je na polach, by się bawić w wojsko. W tym przypadku sąd nie zgodził się z żądaniem prokuratora, uznawszy, że podsądny dopuścił się przestępstwa z lekkomyślności i skazał go na 7 lat pozbawienia wolności[3].
W wojskowym wymiarze sprawiedliwości PRL pracował do 1976, był wielokrotnie odznaczany i nagradzany[3].
Był pierwszym prokuratorem, którego IPN oskarżył o udział w komunistycznej zbrodni sądowej[6]. Został uniewinniony zarówno w sądzie I, jak i II instancji (2001). Podczas procesu stwierdził, że stalinowski system prawny miał charakter przestępczy. Prawdopodobnie przyczynił się do śmierci wielu niewinnych osób, podpierając swoje zarzuty fałszywymi i absurdalnymi oskarżeniami. Prawomocną decyzją Kierownika Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych pozbawiony uprawnień kombatanckich[6].
Zmarł w wieku 91 lat 10 października 2014[6]. 13 października 2014 został pochowany z wojskową asystą honorową na Cmentarzu Komunalnym w Koszalinie[7][8].
Za przyznanie wojskowej asysty honorowej na pogrzeb Wacława Krzyżanowskiego, szef MON Tomasz Siemoniak odwołał w trybie natychmiastowym ze stanowisk dowódcę oraz komendanta garnizonu Koszalin[9].
Przypisy
- ↑ Wacław Krzyżanowski: Nekrologi. nekrologi.net, 13 października 2014.
- ↑ Wojsko nie wiedziało, że honoruje stalinowskiego prokuratora. rp.pl, 13 października 2014.
- ↑ a b c Koszalin: po pogrzebie stalinowskiego prokuratora - dymisje wojskowych. pap.pl, 14 października 2014. [dostęp 2014-10-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (24 września 2015)].
- ↑ Na podstawie artykułu Wprost Nr: 19/2001 (963)
- ↑ Na podstawie Biuletynu IPN nr 11 (22), listopad 2002: „Kara śmierci dla Heinza Baumanna” s. 38
- ↑ a b c Tadeusz M. Płużański: Zmarł prokurator – morderca sądowy Danuty Siedzikówny „Inki”. Dziś ma się odbyć jego pogrzeb z honorami wojskowymi i orderami na poduszkach…. wpolityce.pl. [dostęp 2014-10-13].
- ↑ bp: Minister Siemoniak oburzony charakterem pogrzebu stalinowskiego prokuratora. onet.pl. [dostęp 2014-10-13].
- ↑ Wyszukiwarka grobów w Koszalinie
- ↑ Dymisje wojskowych za honory na pogrzebie stalinowskiego prokuratora. tvp.info. [dostęp 2014-10-14].
Media użyte na tej stronie
Prok. Wacław Krzyżanowski
Opinia służbowa nt. Wacława Krzyżanowskiego