Wacław Niewodowski

Wacław Niewodowski
Data i miejsce urodzenia

17 czerwca 1866
Brzostek

Data i miejsce śmierci

4 kwietnia 1953
Sanok

Miejsce pochówku

Cmentarz Centralny w Sanoku

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

franciszkanie

Prezbiterat

16 lipca 1893

Wacław Ignacy Niewodowski OFMConv.[1] (ur. 17 czerwca 1866 w Brzostku, zm. 4 kwietnia 1953 w Sanoku) – polski franciszkanin konwentualny.

Grobowiec zakonników franciszkańskich w Sanoku

Życiorys

Urodził się 17 czerwca 1866 w Brzostku w mieszczańskiej rodzinie Jana i Zuzanny z domu Żmudzkiej[2][3][4][5].

Wstąpił do zakonu franciszkanów (Zakon Braci Mniejszych Konwentualnych). 16 lipca 1893 otrzymał sakrament święceń kapłańskich[2][3][5]. Na przełomie 1894/1896 posługiwał w kościele i klasztorze Franciszkanów w Sanoku[6][7]. Pod koniec XIX wieku posługiwał na Górnym Śląsku[8]. Od stycznia 1904 sprawował stanowisko gwardiana klasztoru oo. franciszkanów w Przemyślu[9][10][11][12][2]. W 1906 był zakonnikiem w klasztorze w Krośnie[3]. Następnie wyjechał franciszkańskiej prowincji Galicji do Stanów Zjednoczonych, gdzie został sekretarzem założonej 25 września 1906 w Buffalo prowincji polskiej w Ameryce pod wezwaniem św. Antoniego[13]. Był asystentem w parafii św. Stanisława Kostki w Baltimore[14]. W 1914 był wikariuszem w parafii św. Antoniego z Padwy w Czyszkach[15].

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w pierwszej połowie lat 20. II Rzeczypospolitej był ponownie zakonnikiem w Krośnie[16].

Jego brat Józef Niewodowski także był kapłanem rzymskokatolickim; po jego zamordowaniu 13 listopada 1926 we Wrocance Wacław Niewodowski został mianowany administratorem tamtejszej parafii Wszystkich Świętych[4][17] (w 1928 nie widniał już na tej funkcji, nie był także wymieniony w indeksie funkcji w konwentach franciszkańskich diecezji przemyskiej)[18]

Wacław Niewodowski zmarł 4 kwietnia 1953 w Sanoku[5]. Został pochowany w grobowcu zakonników franciszkańskich na cmentarzu przy ul. Rymanowskiej w Sanoku 8 kwietnia 1953, a w pogrzebie uczestniczył m.in. o. Anzelm Kubit (gwardian z Niepokalanowa)[5].

Przypisy

  1. W ewidencji kościelnej piśmiennictwa diecezji przemyskiej tożsamość zapisywana w języku łacińskim jako „Venceslaus Ignatius Niewodowski”.
  2. a b c Schematismus universi venerabilis cleri Saecularis et Regularis Dioeceseos Ritus Latini Premisliensis pro Anno Domini 1905. Przemyśl: 1904, s. 288.
  3. a b c Schematismus universi venerabilis cleri Saecularis et Regularis Dioeceseos Ritus Latini Premisliensis pro Anno Domini 1906. Przemyśl: 1905, s. 290.
  4. a b Wojciech Szmyd. Wspomnienie pośmiertnie. Ś. p. ks. Józef Niewodowski. „Kronika Dyecezyi Przemyskiej”. 2, s. 68-74, 1927. 
  5. a b c d Księga Zmarłych 1946–1958 Sanok. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 341 (poz. 36).
  6. Schematismus universi venerabilis cleri Saecularis et Regularis Dioeceseos Ritus Latini Premisliensis pro Anno Domini 1895. Przemyśl: 1894, s. 264.
  7. Schematismus universi venerabilis cleri Saecularis et Regularis Dioeceseos Ritus Latini Premisliensis pro Anno Domini 1896. Przemyśl: 1895, s. 258.
  8. Antoni Zwiercan. „Studia Polonijne”. 3, s. 113, 1979. Działalność franciszkanów wśród Polonii 1772–1976. 
  9. Kronika. Wiadomości dyecezalne. „Echo Przemyskie”. 8, s. 4, 24 stycznia 1904. 
  10. Wiadomości bieżące. Wiadomości kościelne. „Słowo Polskie”. 52, s. 5, 1 lutego 1904. 
  11. Kronika. Z zakonu oo. Franciszkanów. „Dziennik Polski”. Nr 37, s. 2, 23 stycznia 1904. 
  12. Prośba do P. T. publiczności!. „Echo Przemyskie”. 9, s. 7, 29 stycznia 1905. 
  13. Antoni Zwiercan. „Studia Polonijne”. 3, s. 141, 1979. Działalność franciszkanów wśród Polonii 1772–1976. 
  14. Alfons M. Figlewski: Historia Parafii Św. Stanisława Kostki. liturgicalcenter.org. s. 4. [dostęp 2017-10-29].
  15. Siostra Jana – Jadwiga: Fragmenty rozdziałów monografii Czyszek pod tytułem "Czyszki k/Lwowa od wieków w polskich sercach". Proboszczowie, kooperatorowie i święci. czyszki1350.republika.pl. [dostęp 2017-10-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-28)].
  16. Elenchus Cleri Dioeceseos Ritus Latini Premisliensis pro Anno Domini 1924. Przemyśl: 1924, s. 108.
  17. Zmiany na stanowiskach i urzędach duchownych. „Kronika Dyecezyi Przemyskiej”. 11-12, s. 246, 247, 1926. 
  18. Schematismus Universi Venerabilis Cleri saecularis et regularis Dioecesis Premisliensis rit. lat. pro Anno Domini 1928. Przemyśl: 1928, s. 81, 178-179.

Media użyte na tej stronie

Tomb of Franciscans at Central Cemetery in Sanok (2016).jpg
Autor: Lowdown, Licencja: CC BY-SA 3.0
Grobowiec ojców i braci franciszkanów na Cmentarzu Centralnym w Sanoku.