Wacław Romuald Kochański

Wacław Romuald Kochański
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

2 maja 1878
Kamieniec Podolski

Data i miejsce śmierci

5 czerwca 1939
Warszawa

Instrumenty

skrzypce

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

skrzypek, pedagog

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Kawaler 1. klasy Orderu Wazów (Szwecja) Oficer Orderu Korony (Belgia)

Wacław Romuald Kochański (ur. 2 maja 1878 w Kamieńcu Podolskim, zm. 5 czerwca 1939 w Warszawie) – polski skrzypek i pedagog muzyczny.

Życiorys

Syn Stanisława Kochańskiego i Joanny z Olędzkich, mąż Olgi Kochańskiej, ojciec Jana Kazimierza Kochańskiego.

Od dzieciństwa uczył się gry na skrzypcach, po raz pierwszy wystąpił publicznie w wieku siedmiu lat. Uczęszczał do męskiego gimnazjum w Kamieńcu Podolskim, kończąc naukę ze srebrnym medalem. W okresie nauki organizował tajną polską bibliotekę.

Studiował wiolinistykę w Sankt Petersburgu u Leopolda Auera i w Kijowie u Otakara Ševčíka. Do początku rewolucji 1905 roku był koncertmistrzem Filharmonii Petersburskiej. W tym samym roku przeniósł się do Lwowa, gdzie do roku 1914 prowadził klasę skrzypiec w Instytucie Muzycznym Heleny Ottawowej we Lwowie. W latach 1920–1921 był profesorem Konserwatorium Polskiego Towarzystwa Muzycznego we Lwowie.

W latach 1921–1922 przebywał w Stanach Zjednoczonych, prowadząc działalność pedagogiczną i koncertową. W 1923 zamieszkał w Warszawie, obejmując stanowisko profesora klasy skrzypiec Konserwatorium Muzycznego. 20 października 1936 został mianowany przez Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego wicedyrektorem konserwatorium warszawskiego na okres trzech lat[1]. Prowadził też działalność koncertową. Dla wytwórni płytowej „Syrena Record” nagrał w roku 1930 m.in. transkrypcje skrzypcowe utworów Chopina.

Zmarł w Warszawie. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera A 17-7-30)[2].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. Nominacja prof. Kochańskiego. „Gazeta Lwowska”, s. 3, Nr 250 z 30 października 1936. 
  2. Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze, www.cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 2020-11-04].
  3. M.P. z 1933 r. nr 259, poz. 278 „za zasługi na polu pracy pedagogicznej”.
  4. Sveriges Statskalender 1940. Bihang. Sztokholm. s. 320. (szw.)
  5. Odznaczenie prof. W. Kochańskiego. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 76 z 6 kwietnia 1937. 

Bibliografia

  • Biografia
  • Anna Dzierbicka, Kochański Wacław Romuald, [w:] Polski słownik biograficzny : t.13 : Wrocław - Warszawa - Kraków, 1967–1968: s. 213–214.

Media użyte na tej stronie

BEL Kroonorde Officier BAR.svg
Baretka: Order Korony – Oficer (Belgia).
(Ordre de la Couronne – Officier).
(De Kroonorde – Officier).
Wacław Kochański (-1908).jpg
Wacław Kochański (-1908)
Wacław Kochański grób.jpg
Autor: Lukasz2, Licencja: CC0
Grób Wacława Kochańskiego na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach
SWE Order of Vasa - Knight 1st Class BAR.png
Autor: Wiki Romi, Licencja: CC0
Bareteka Kawalera 1. klasy Orderu Wazów