Wacław Romuald Kochański
.jpg) | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Odznaczenia | |
   | |
Wacław Romuald Kochański (ur. 2 maja 1878 w Kamieńcu Podolskim, zm. 5 czerwca 1939 w Warszawie) – polski skrzypek i pedagog muzyczny.
Życiorys
Syn Stanisława Kochańskiego i Joanny z Olędzkich, mąż Olgi Kochańskiej, ojciec Jana Kazimierza Kochańskiego.
Od dzieciństwa uczył się gry na skrzypcach, po raz pierwszy wystąpił publicznie w wieku siedmiu lat. Uczęszczał do męskiego gimnazjum w Kamieńcu Podolskim, kończąc naukę ze srebrnym medalem. W okresie nauki organizował tajną polską bibliotekę.
Studiował wiolinistykę w Sankt Petersburgu u Leopolda Auera i w Kijowie u Otakara Ševčíka. Do początku rewolucji 1905 roku był koncertmistrzem Filharmonii Petersburskiej. W tym samym roku przeniósł się do Lwowa, gdzie do roku 1914 prowadził klasę skrzypiec w Instytucie Muzycznym Heleny Ottawowej we Lwowie. W latach 1920–1921 był profesorem Konserwatorium Polskiego Towarzystwa Muzycznego we Lwowie.
W latach 1921–1922 przebywał w Stanach Zjednoczonych, prowadząc działalność pedagogiczną i koncertową. W 1923 zamieszkał w Warszawie, obejmując stanowisko profesora klasy skrzypiec Konserwatorium Muzycznego. 20 października 1936 został mianowany przez Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego wicedyrektorem konserwatorium warszawskiego na okres trzech lat[1]. Prowadził też działalność koncertową. Dla wytwórni płytowej „Syrena Record” nagrał w roku 1930 m.in. transkrypcje skrzypcowe utworów Chopina.
Zmarł w Warszawie. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera A 17-7-30)[2].
Ordery i odznaczenia
- Złoty Krzyż Zasługi (10 listopada 1933)[3]
- Kawaler I Klasy Orderu Wazów (Szwecja, 1933)[4]
- Krzyż Oficerski Orderu Korony (Belgia, 1937)[5]
Przypisy
- ↑ Nominacja prof. Kochańskiego. „Gazeta Lwowska”, s. 3, Nr 250 z 30 października 1936.
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze, www.cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 2020-11-04].
- ↑ M.P. z 1933 r. nr 259, poz. 278 „za zasługi na polu pracy pedagogicznej”.
- ↑ Sveriges Statskalender 1940. Bihang. Sztokholm. s. 320. (szw.)
- ↑ Odznaczenie prof. W. Kochańskiego. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 76 z 6 kwietnia 1937.
Bibliografia
- Biografia
- Anna Dzierbicka, Kochański Wacław Romuald, [w:] Polski słownik biograficzny : t.13 : Wrocław - Warszawa - Kraków, 1967–1968: s. 213–214.
Media użyte na tej stronie
Autor: Wiki Romi, Licencja: CC0
Bareteka Kawalera 1. klasy Orderu Wazów
Baretka: Order Korony – Oficer (Belgia).
(Ordre de la Couronne – Officier).
(De Kroonorde – Officier).
Wacław Kochański (-1908)
Autor: Lukasz2, Licencja: CC0
Grób Wacława Kochańskiego na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach