Wacław Seruga

Wacław Seruga
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

24 sierpnia 1943
Bochnia

Tytuł naukowy

profesor nauk technicznych

Alma Mater

Politechnika Krakowska

Uczelnia

Politechnika Krakowska, Politechnika Świętokrzyska

Stanowisko

dziekan Wydziału Architektury PK (1999–2005)

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Brązowy Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej

Wacław Marian Seruga (ur. 24 sierpnia 1943 w Bochni[1]) – polski architekt, profesor nauk technicznych, profesor zwyczajny Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki i Politechniki Świętokrzyskiej, w latach 1999–2005 dziekan Wydziału Architektury PK.

Życiorys

Absolwent I Liceum Ogólnokształcącego im. Bartłomieja Nowodworskiego w Krakowie (1961). W 1967 ukończył studia architektoniczne na Politechnice Krakowskiej. Doktoryzował się w 1974. Stopień doktora habilitowanego uzyskał w 1986[1][2]. Tytuł naukowy profesora nauk technicznych otrzymał 2 czerwca 2000[3].

Związany z Katedrą Kształtowania Środowiska Mieszkaniowego Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki, na której w 2002 uzyskał stanowisko profesora zwyczajnego. W latach 1990–1993 był prodziekanem Wydziału Architektury PK, natomiast w latach 1999–2005 pełnił funkcję dziekana tego wydziału. W latach 1994–1999 był dyrektorem Instytutu Projektowania Urbanistycznego PK[1][2]. Zatrudniony również na stanowisku profesora zwyczajnego na Wydziale Budownictwa i Architektury Politechniki Świętokrzyskiej[3].

Jego zainteresowania naukowe obejmują m.in. kształtowanie środowiska mieszkaniowego, projektowanie urbanistyczno-architektoniczne zespołów mieszkaniowych i obiektów użyteczności publicznej oraz modernizację istniejących struktur miejskich[2]. Wielokrotny laureat ogólnopolskich konkursów architektoniczno-urbanistycznych. Współorganizator i sędzia I Biennale Architektury w Krakowie (1985) oraz następnych edycji imprezy (o charakterze międzynarodowym). Zrealizował projekty zespołów mieszkaniowych w Krakowie i Tarnowie oraz obiektów sakralnych: kościoła św. Wojciecha w Bronowicach, kościoła św. Stanisława w Siedliszowicach oraz kościoła Matki Bożej Śnieżnej w Tokarni[1][2].

Został członkiem Sekcji Architektury Komitetu Architektury i Urbanistyki PAN oraz Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa (2001)[2].

W 2011, za wybitne zasługi w pracy naukowo-badawczej, za osiągnięcia w działalności dydaktycznej i społecznej, został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[4]. Wcześniej otrzymał Krzyż Kawalerski OOP (2002)[5], Złoty i Brązowy Krzyż Zasługi oraz Medal Komisji Edukacji Narodowej (1999)[2].

Przypisy

  1. a b c d Złota księga nauki polskiej 2006. Naukowcy zjednoczonej Europy. Gliwice: Mastermedia, 2006, s. 723.
  2. a b c d e f Nota biograficzna na stronie PK. pk.edu.pl. [dostęp 2017-05-03].
  3. a b Prof. dr hab. inż. Wacław Marian Seruga, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2017-05-03].
  4. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 29 września 2011 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2011 r. nr 111, poz. 1131).
  5. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 12 lipca 2002 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2002 r. nr 50, poz. 722).

Media użyte na tej stronie

Waclaw Seruga.jpg
zdjęcie polskiego architekta Wacława Serugi
POL Brązowy Krzyż Zasługi BAR.svg
Baretka: Brązowy "Krzyż Zasługi".