Wacław Sobol
Data i miejsce urodzenia | 26 sierpnia 1903 |
---|---|
Data śmierci | 28 stycznia 1981 |
Poseł na Sejm Ustawodawczy | |
Okres | od 4 lutego 1947 |
Przynależność polityczna | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Wacław Sobol (ur. 26 sierpnia 1903 w Końskich, zm. 28 stycznia 1981) – polski działacz polityczny, powstaniec śląski, wiceprezydent Katowic (1945–1948) i Łodzi (1948–1950), poseł na Sejm Ustawodawczy (1947–1952).
Życiorys
Kształcił się w gimnazjum w Sosnowcu, jako uczeń wziął udział w powstaniach śląskich. W latach 1922–1923 studiował na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego, następnie ukończył ekonomię w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie. Udzielał się społecznie m.in. jako wiceprezes Akademickiego Koła Zagłębian (1923–1926). Należał do stowarzyszenia ideowo-wychowawczego: Polska Korporacja Akademicka "Grunwaldia". Był jednym z inicjatorów powstania Akademickiego Aeroklubu oraz prezesem Akademickiego Związku Zachodniego, współorganizatorem światowych imprez lotniczych challenges (1930–1932–1934) oraz krajowych zawodów szybowcowych (1935–1936). Popularyzował sport lotniczy w prasie. W latach 30. zatrudniony w Radzie Handlu Zagranicznego RP. Okres II wojny światowej spędził w Warszawie, Radomiu i Częstochowie (pracował w lokalnych oddziałach Izby Przemysłowej).
Po zakończeniu wojny wstąpił do Stronnictwa Demokratycznego i objął urząd wiceprezydenta Katowic (do 1948), a później Łodzi (do 1950). Podczas pracy na Śląsku powstało z jego inicjatywy pismo "Życie Gospodarcze", którego był kierownikiem redakcji. W 1952 rozpoczął pracę w Ministerstwie Przemysłu Drobnego i Rzemiosła (później: w Komitecie Drobnej Wytwórczości) w Warszawie.
W latach 1947–1952 sprawował mandat posła na Sejm z okręgu Katowice. Zasiadał w Komisjach: Organizacyjno-Samorządowej, Pracy i Opieki Społecznej oraz Skarbowo-Budżetowej.
Zmarł w 1981, został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera C7, rząd 3, grób 1)[1].
Odznaczenia
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Złoty Krzyż Zasługi (1946)[2]
- Krzyż Walecznych
- Śląski Krzyż Powstańczy
- Medal Zwycięstwa i Wolności 1945 (1946)
- Krzyż na Śląskiej Wstędze Waleczności i Zasługi I klasy (1929)
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (1955)[3]
- Medal „Polska Swemu Obrońcy” (1928)
Przypisy
- ↑ Wyszukiwarka grobów w Warszawie. [dostęp 2020-04-17].
- ↑ M.P. z 1946 r. nr 30, poz. 58.
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 112, poz. 1450.
Bibliografia
- Henryk Wosiński, Stronnictwo Demokratyczne w Polsce Ludowej. Cz. 3: Udział Stronnictwa w pracach parlamentu PRL w latach 1944–1968 (red. Wiktoria Beczek), Warszawa 1969
- Strona sejmowa posła na Sejm Ustawodawczy
- Nasi kandydaci do Sejmu, "Kurier Codzienny", nr 18 (509), 19 stycznia 1947, s. 9–10
- "Kurier Polski, nr 23 z 3 lutego 1981, s. 2 (nekrolog)
Media użyte na tej stronie
Baretka: Krzyż Walecznych (1920).
Baretka: Złoty Medal Zwycięstwa i Wolności
Baretka: Krzyż na Śląskiej Wstędze Waleczności i Zasługi I Klasy
Baretka: Śląski Krzyż Powstańczy