Wacław Struszyński
Wacław Struszyński (ur. 11 sierpnia 1904 w Wieruszowie[1][2] [a], zm. 9 kwietnia 1980 w Calgary) – polski elektronik.
Życiorys
Syn chemika Marcelego Struszyńskiego i Walerii z Pohoskich (1880–1927). Dzieciństwo spędził w Moskwie, gdzie pracował jego ojciec. Po 1918 roku rodzina wróciła do Polski. W 1922 ukończył w Warszawie Gimnazjum Władysława Giżyckiego[3]. Studiował u prof. Groszkowskiego w sekcji prądów słabych. Dyplom inż. elektryka uzyskał na Wydziale Elektrycznym Politechniki Warszawskiej (1929). Stypendium podyplomowe odbył w firmie Marconi w Londynie. Po powrocie podjął pracę w Państwowych Zakładach Teletechnicznych w Warszawie, gdzie był starszym konstruktorem[4]. Skonstruował lotniczy radionamiernik W2L/N.
We wrześniu 1939 został ewakuowany razem z personelem PZT przez Węgry do Francji, a następnie do Szkocji. Od sierpnia 1940 pracował w brytyjskim wojskowym ośrodku naukowym Admiralty Signal Establishment, gdzie zespół pod jego kierownictwem opracował antenę i urządzenie HF/DF (Huff-Duff) do namierzania fal krótkich, które umożliwiało wykrywanie i precyzyjną lokalizację U-Bootów. W swoich pracach nad Huff-Duff dokonał przełomu przez opracowanie metody separowania sygnału z namiaru od jego odwrotnego echa.
W latach 1955–1970 pracował jako specjalista od spraw radiokomunikacji w Marconi Research Laboratories w Great Baddow w hrabstwie Essex w Wielkiej Brytanii.
Od 1929 był żonaty z Jadwigą z Dąbrowskich (zm. 1962), lekarzem dentystą, z którą miał córkę Ewę Struszyńską-Smithwick, historyka sztuki i konserwatora malarstwa.
Ordery i odznaczenia
- Srebrny Krzyż Zasługi (11 listopada 1934)[4]
Uwagi
- ↑ W angielskojęzycznych publikacjach jako miejsce urodzenia podawana jest Moskwa.
Przypisy
- ↑ Radioelektronicy polscy. sp2put.pl. [dostęp 2019-10-11]. (pol.).
- ↑ Jacek Perzyński. Nie tylko Enigma. „Ziemia Łódzka”, s. 13, 2018. Województwo Łódzkie. ISSN 1640-9337. (pol.).
- ↑ Krzysztof Leszczyński: Wacław Struszyński (1904–1980). Stowarzyszenie Elektryków Polskich. [dostęp 2019-10-11]. (pol.).
- ↑ a b M.P. z 1934 r. nr 259, poz. 340 „za zasługi na polu społeczno-gospodarczem”.
Bibliografia
- Clay Blair: Hitler's U-Boat War. T. 2: The Hunted, 1942–1945. Nowy Jork: Random House, 1998, s. 791–792. ISBN 0-679-45742-9.
Linki zewnętrzne
- „HF/DF An Allied Weapon against German U-Boats 1939–1945”(ang.)
- Patenty Struszyńskiego „Improvements in and relating to radio direction-finding systems, particularly for use at high-frequency” [1] [2](ang.)
- „Polska myśl techniczna w służbie wojny i wywiadu”. kki.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-19)].
- Radioelektronicy polscy - Struszyński Wacław
Media użyte na tej stronie