Wacław Wąsowicz

Wacław Wąsowicz
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia25 sierpnia 1891
Warszawa
Data i miejsce śmierci6 października 1942
Wilanów
Narodowośćpolska
Alma MaterSzkoła Sztuk Pięknych w Warszawie
Akademia Sztuk Pięknych w Krakowie
Dziedzina sztukimalarstwo
Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Wacław Wąsowicz (ur. 25 sierpnia 1891 w Warszawie, zm. 6 października 1942 w Wilanowie) – polski malarz, grafik.

Życiorys

Studiował w warszawskiej Szkole Rysunkowej im. Wojciecha Gersona (1909–1910), a następnie w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych (1911–1914) u Ignacego Pieńkowskiego. Był także w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych uczniem Jacka Malczewskiego (1914).

Uprawiał malarstwo sztalugowe, grafikę (drzeworyt), akwarele, malował na tkaninach i ceramice, zajmował się też projektowaniem wnętrz. Pełnił wiele funkcji społecznych.

Był członkiem grup artystycznych: Formistów, Rytmu i Rytu.

W maju 1939 r. wystawił trzy swoje obrazy w łódzkiej galerii Instytutu Propagandy Sztuki: „Dwie dziewczyny” (obraz zakupiony przez Fundację Kultury Narodowej), „Malarz i modelki” (własność Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego) i „Droga ze wsi” (obraz nagrodzony w Paryżu)[1].

Jego żoną była działaczka społeczna Janina Raabe-Wąsowiczowa.

Pejzaż z kościołem, 1919

Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera F/G-1-28)[2].

Grób malarza Wacława Wąsowicza na Starych Powązkach w Warszawie (stan na kwiecień 2012)

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. „Łódź w Ilustracji”, V 1939, nr 21, s. 6.
  2. Cmentarz Stare Powązki: WĄSOWICZOWIE, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2019-08-29].

Bibliografia

  • Jolanta Chrzanowska-Pieńkos, Andrzej Pieńkos: Leksykon sztuki polskiej XX wieku, Wydawnictwo Kurpisz, 2001 ISBN 83-86600-48-9.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Wacław Wąsowicz grób.JPG
Autor: Mateusz Opasiński, Licencja: CC BY-SA 3.0
Grób malarza Wacława Wąsowicza na Starych Powązkach w Warszawie (stan na kwiecień 2012)