Wacław Węgierski

Wojciech Węgierski herbu Belina (ur. 1556, zm. 1613), szlachcic wielkopolski, syn Wojciecha Węgierskiego starszego. Pochodził z Węgierek w dawnym powiecie pyzdrskim.

Po śmierci ojca sprzedał on swój niewielki dział roli i przeniósł się do wielkopolskiego miasteczka Ostroróg. Należał do Kościoła braci czeskich. Miał być moderatorem szkoły tego wyznania w Lesznie. Przed 1581 r. poślubił nieznaną z nazwiska Jadwigę, z której miał syna Macieja Węgierskiego (1581-1638). Po śmierci pierwszej żony, przed 1586 r. zawarł powtórny związek małżeński z Małgorzatą z Ruchajewiczów (Ruchajewskich) (1564-1640). Ich potomstwem byli kolejno: Tomasz Węgierski (1587-1653), Jan Węgierski (1591-1636), Andrzej Węgierski (1600-1649) oraz Wojciech Węgierski (1604-1659). Wszyscy oni zostali protestanckimi kaznodziejami. Choć rodzina wywodziła się ze środowiska wyznaniowego braci czeskich, wszyscy synowie Wacława zostali duchownymi kalwińskimi.

Bibliografia

• W. Urban, Rola braci Węgierskich w podtrzymywaniu protestantyzmu polskiego, [w:] Religie, edukacja, kultura, red. M. Surdacki, Lublin 2003.
• M. Pawelec, Wojciech Węgierski – sylwetka kronikarza, [w:] W. Węgierski, Kronika zboru ewangelickiego krakowskiego, oprac. M. Pawelec, Kraków 2007.