Wacław Waśkowski
| Data i miejsce urodzenia | 1904 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 1975 |
| Alma Mater | Szkoła Sztuk Pięknych w Warszawie |
| Dziedzina sztuki | grafika |
Wacław Waśkowski (ur. 1904 w Równem, zm. 1975 w Warszawie), – polski artysta grafik pochodzenia ukraińskiego. Był członkiem Ukraińskiego Stowarzyszenia Artystycznego „Spokij” (1927–1937), Związku Polskich Artystów Grafików (1938–1939).
Studiował 1926–1937 w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie u Tadeusza Pruszkowskiego i Leona Wyczółkowskiego, a następnie został asystentem w Katedrze Grafiki Artystycznej u Stanisława Ostoi-Chrostowskiego (1937–1939).
Po II wojnie światowej uczył (1945–1952) w Państwowej Szkole Przemysłu Drzewnego w Zakopanem. Od 1952 pedagog na Wydziale Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, 1956-1974 profesor tego wydziału. Wykształcił wielu polskich drzeworytników, m.in. Marię Hiszpańską-Neumann i Tadeusza Dominika.
Początkowo uprawiał malarstwo (szczególnie pastel), potem zajął się wyłącznie grafiką. Uprawiał różne rodzaje grafiki warsztatowej (drzeworyt sztorcowy, techniki metalowe, litografia). Eksperymentował z różnymi technikami graficznymi. Zajmował się też grafiką książkową. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na warszawskich Powązkach (kwatera 39A-2-8)[1].
Książki
- Aleksander Puszkin: Dubrowski, przeł. Seweryn Pollak ; drzeworytami ozdobił Wacław Waśkowski, Książka i Wiedza, Warszawa 1950
Bibliografia
- Joanna Pollakówna: Malarstwo polskie t.5 - Między wojnami 1918-1939, "Auriga", Warszawa 1982 ISBN 83-221-0191-0
Przypisy
Media użyte na tej stronie