Wacław Wojciech Olszyński

Wacław Wojciech Olszyński (ur. 7 sierpnia 1847, zm. 17 marca 1931) – ziemianin, powstaniec styczniowy, działacz społeczny.

Olszyński urodził się 7 sierpnia 1847 roku jako syn Ignacego i Augusty z domu Kreusztet. Ukończył szkołę w Ostrowcu, następnie podjął pracę we Włocławku.

W 1863 roku walczył w powstaniu styczniowym, kolejno w oddziałach Apolinarego Kurowskiego, Mariana Langiewicza i Edmunda Taczanowskiego. Brał udział w bitwach pod Małogoszczem i pod Sędziejowicami. Po rozbiciu ostatniego z oddziałów przedostał się do Włocławka, a następnie przekroczył granicę z Prusami. Zamieszkał w Hamburgu, gdzie pracował w porcie.

W 1872 roku powrócił do Polski i podjął pracę w majątkach ziemskich, w 1900 roku nabył majątek Lisiniec pod Częstochową, który w 1909 roku zamienił na Libidzę. Działał w organizacjach rolniczych i społecznych oraz udzielał się w społeczności ewangelicko-augsburskiej w Częstochowie.

Po wybuchu I wojny światowej okolice Częstochowy zajęli Niemcy. Już w sierpniu władze niemieckie oskarżyły mieszkańców Kłobucka o zamachy na żołnierzy niemieckich. Jedynie dzięki interwencji Olszyńskiego u niemieckiego komendanta miasta Niemcy zrezygnowali z zamiaru zniszczenia Kłobucka. Wydarzenie to zostało upamiętnione na tablicy umieszczonej w kaplicy św. Floriana w Kłobucku.

Jego synem był Stefan Olszyński.

Zmarł 17 marca 1931 roku i został pochowany na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Częstochowie.

Bibliografia

• Juliusz Sętowski: Cmentarz ewangelicko-augsburski w Częstochowie. Przewodnik biograficzny. Częstochowa: Muzeum Częstochowskie, 2006, s. 133-134. ISBN 978-83-601285-5-8.