Wacław Zbyszewski
Pełne imię i nazwisko | Wacław Alfred Zbyszewski |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 2 maja 1903 |
Data i miejsce śmierci | 2 lipca 1985 |
Zawód, zajęcie | dziennikarz |
Tytuł naukowy | doktor |
Alma Mater | |
Krewni i powinowaci | Karol Zbyszewski (brat) |
Herb Topór | |
Rodzina | Zbyszewscy |
---|---|
Rodzeństwo | Karol Zbyszewski |
Wacław Alfred Zbyszewski herbu Topór, pseudonim „W.A.Z.”[1][2] (ur. 2 maja 1903 w Bokijówce na Ukrainie, zm. 2 lipca 1985 w Paryżu) – polski dziennikarz i publicysta, brat Karola Zbyszewskiego.
Życiorys
Po dzieciństwie spędzonym w rodzinnym majątku wraz z rodzicami zamieszkał 1915 w Kijowie, tam rozpoczął naukę szkolną, w roku 1919 przeniósł się do Warszawy. Po ukończeniu warszawskiego gimnazjum im. Stanisława Staszica[3] studiował prawo i ekonomię na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie obronił także pracę doktorską.
Zadebiutował jako publicysta 1923 w dzienniku „Czas”. Publikował też w wileńskim dzienniku „Słowo”, i warszawskim dwutygodniku „Bunt Młodych”[4].
Od roku 1924 pracował w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, przebywał m.in. w placówkach konsularnych w Paryżu (1927–1928), Nowym Jorku (1928–1931) i Tokio (1931–1933). W końcu roku 1933 odszedł ze służby dyplomatycznej. 1935–1939 pracował w Banku Polskim. W roku 1939 został korespondentem dziennika „Słowo” w Londynie i tam pozostał na stałe. Po wybuchu II wojny światowej rozpoczął pracę w polskiej sekcji radia BBC. Pracował też w emigracyjnym Ministerstwie Informacji i Dokumentacji[4].
Po wojnie pozostał na emigracji, współpracował z monachijskim oddziałem rozgłośni Głos Ameryki, „Dziennikiem Polskim i Dziennikiem Żołnierza” oraz z miesięcznikiem „Kultura”, był paryskim korespondentem Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa. Prowadził ożywioną korespondencję z przedstawicielami polskiej emigracji. Zachowane listy stanowią cenne źródło historyczne. Mimo doskonałej znajomości wielu języków obcych publikował wyłącznie w języku polskim. Zmarł w Paryżu 2 lipca 1985 roku[4].
Wybrane publikacje
- Polityka Komitetu Finansowego Ligi Narodów, z przedmową Adama Krzyżanowskiego, Kraków: Towarzystwo Ekonomiczne 1927,
- John Kostanecki, Warszawa: Dośw. Prac. Graf. Salez. Szk. Rzem. 1938.
- Zagubieni romantycy i inni, Paryż – Warszawa: Instytut Literacki – „Pomost” 1992, ISBN 83-85521-01-1
- Gawędy o ludziach i czasach przedwojennych, wybór, wstęp i oprac. Andrzej Garlicki, Warszawa: „Czytelnik” 2000.
Przypisy
- ↑ Katarzyna Bzowska: Nieznany Wacław Zbyszewski. zppno.org, 2019-02-09. [dostęp 2022-04-18]. (pol.).
- ↑ Wacław Alfred Zbyszewski. Biografia. kulturaparyska.com. [dostęp 2022-04-18]. (pol.).
- ↑ Szkoła im. Stanisława Staszica w Warszawie 1906-1950
- ↑ a b c Zbyszewski Wacław Alfred, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2022-04-18] .
Bibliografia
- Remigiusz Witkowski: Zmartwiony pesymista. polskietradycje.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].
- Literatura polska XX wieku. Przewodnik encyklopedyczny. Tom 2, wyd. PWN, Warszawa 2003
- Słownik Biograficzny Polskiej Służby Zagranicznej 1918–1945. Tom IV, Wyd. Ministerstwo Spraw Zagranicznych. Warszawa 2007
- Szkoła im. Stanisława Staszica w Warszawie 1906–1950. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1988, s. 501. ISBN 83-06-01691-2.
Media użyte na tej stronie
Autor: Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape ., Licencja: CC BY-SA 3.0
Herb szlachecki Topór