Wachenroth
gmina | |||
| |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Kraj związkowy | |||
Rejencja | Środkowa Frankonia | ||
Powiat | |||
Kod statystyczny | 09 5 72 160 | ||
Powierzchnia | 23,16 km² | ||
Wysokość | 285 m n.p.m. | ||
Populacja (31 grudnia 2013) • liczba ludności |
| ||
• gęstość | 93 os./km² | ||
Numer kierunkowy | 09548 | ||
Kod pocztowy | 96193 | ||
Tablice rejestracyjne | ERH, HÖS | ||
Adres urzędu: Hauptstraße 2396193 Wachenroth | |||
Położenie na mapie powiatu | |||
49°45′N 10°43′E/49,750000 10,716667 | |||
Strona internetowa | |||
Portal Niemcy |
Wachenroth – gmina targowa w Niemczech, w kraju związkowym Bawaria, w rejencji Środkowa Frankonia, w regionie Industrieregion Mittelfranken, w powiecie Erlangen-Höchstadt. Leży około 10 km na północny zachód od Erlangen, nad rzeką Reiche Ebrach, przy linii kolejowej Bamberg – Schlüsselfeld. Do 31 grudnia 2007 należała do wspólnoty administracyjnej Höchstadt an der Aisch.
Dzielnice
W skład gminy wchodzą następujące dzielnice:
- Buchfeld
- Warmersdorf
- Weingartsgreuth
- Horbach
- Reumannswind
- Volkersdorf
- Oberalbach
- Unteralbach
- Eckartsmühle
Historia
- 1008 – pierwsza znana wzmianka o Wachenroth,
- 1434 – gmina dostaje status gminy targowej
- 1978 – w wyniku reform administracyjnych do gminy dołączone zostają miejscowości: Buchfeld, Horbach i Warmersdorf.
Polityka
Rada gminy składa się z 14 członków:
CSU | SPD | UWG Weingartsgreuth | WG Warmersdorf-Buchfeld | Horbacher WG | Razem | ||
2002 | 7 | 2 | 2 | 1 | 1 | 1 | 14 miejsc |
Herb
Na niebieskim srebrny mur ceglany. Na nim złoty herb z czarnym lwem za białym skosem. Powyżej srebrny trębacz w czerwonym ubiorze. Poniżej muru pole zielone przecięte srebrną rzeką z dwoma czerwonymi rakami zwróconymi przeciw sobie.
Media użyte na tej stronie
|
|
|
|
|
|
|
|
Autor: Hamann M, Licencja: CC BY-SA 3.0 de
Schloss; Zweiflügelbau, der Nordflügel mit Ecksporen 1704 über Kern von 1574, der Südflügel 1719; mit Ausstattung; von der ursprünglichen Befestigung einzelner Rundturm, 1597, im 18. Jahrhundert erhöht; Kapellenflügel mit Evang.-Luth. Kirche, Mitte 18. Jahrhundert, um 1830 erweitert (= Haus Nummer 23); Kanzleigebäude, Mansarddachbau, bezeichnet 1792; Nebengebäude eingeschossiges Walmdachhaus, bezeichnet 1780; Ummauerung; Park, 18. Jahrhundert, im frühen 19. Jahrhundert in einen englischen Landschaftspark verwandelt.