Wacho
| ||
| król Longobardów | ||
| Okres | od ok. 510 do 540 | |
| Dane biograficzne | ||
| Data śmierci | 540 | |
| Dzieci | Wizygarda, Wuldetrata | |
Wacho, Wachon (?–540) – król Longobardów w latach ok. 510–540.
Prowadził zręczną politykę opierającą się na dobrych stosunkach z Bizancjum i wykorzystywaniem konfliktów pomiędzy plemionami germańskimi. Umiejętnie prowadził też politykę matrymonialną, co umożliwiło mu zabezpieczenie dobrych stosunków z sąsiadami. Miał kolejno trzy żony[1][2]:
- Redegundę, córkę króla Turyngów,
- Austuriguzę, córkę króla Gepidów, z którą miał dwie córki: Wisegardę wydaną za króla Franków Teodeberta I oraz Walderadę wydaną za innego króla Franków Teodebalda a potem za niejakiego Garibalda,
- Salingę, córkę króla Herulów, z którą miał syna Waltariego swego następcę na tronie króla Longobardów.
Przypisy
- ↑ Strzelczyk 2014 ↓, s. 37.
- ↑ Paweł Diakon ↓, Historia Longobardów I, 21.
Bibliografia
- Źródła
- Paweł Diakon: Historia rzymska. Historia Longobardów. Tłumaczenie i komentarz Ignacy Lewandowski. Warszawa: Instytut Wydawniczy "Pax", 1995. ISBN 83-21114520.
- Opracowania
- Wielka Historia Świata. Praca zbiorowa pod redakcją naukową Macieja Salamona. T. 4 Kształtowanie średniowiecza. Oficyna Wydawnicza FOGRA, 2005, s. 57–58. ISBN 83-85719-85-7.
- Jerzy Strzelczyk: Longobardowie. Ostatni z wielkiej wędrówki ludów. V–VIII wiek. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN SA, 2014. ISBN 978-83-01-17837-6.