Wadim Abdraszytow

Wadim Abdraszytow

(c) Nut1917, CC BY-SA 3.0 Wadim Abdraszytow, 2012
Prawdziwe imię i nazwisko	Wadim Jusupowicz Abdraszytow
Data i miejsce urodzenia	19 stycznia 1945 Charków
Zawód	reżyser
Lata aktywności	od 1974
Odznaczenia

Wadim Abdraszytow (ros. Вадим Юсупович Абдрашитов, tatar. Вадим Йосыф улы Габдерәшитов, Vadim Yosıf uğlı Ğabderəşitov; ur. 19 stycznia 1945 w Charkowie) – rosyjski reżyser filmowy pochodzenia tatarskiego, także pedagog.

Życiorys

W latach 1959–1961 uczył się w technikum transportu kolejowego w Ałma-Acie, a następnie, w latach 1961–1964 pobierał nauki w Moskiewskim Instytucie Fizyczno-Technicznym. W 1967 ukończył tamtejszy Instytut Chemiczno-Technologiczny. W trakcie studiów zainteresował się filmem. Hobbystycznie zajmował się dokumentowaniem życia uczelni.

W latach 1967–1970 był zatrudniony na stanowisku inżyniera w fabryce chemicznej, nie przestał jednak myśleć o pracy filmowca. W 1974 został absolwentem wydziału reżyserii Państwowego Instytutu Kinematografii (WGIK) (w którym obecnie wykłada). Uczył się tam m.in. od Michaiła Romma i Lwa Kulidżanowa.

W czasie studiów zrealizował dwie etiudy: Reportaż z asfaltu (Rieportaż s asfalta) i Zatrzymajcie Potapowa (Ostanowitie Potapowa), które zdobyły nagrody na przeglądach filmów szkolnych^[1]. Jest reżyserem w wytwórni Mosfilm. Często współpracował z pisarzem i scenarzystą Aleksandrem Mindadze. Tworzy dramaty społeczne i obyczajowe, często o charakterze polemicznym, w których na ogół porusza problematykę społeczeństwa radzieckiego lat 80.

Filmografia

Reżyseria:

• 1973: Rieportaż s asfalta (ros. Репортаж с асфальта);
• 1974: Ostanowitie Potapowa! (ros. Остановите Потапова!);
• 1976: Głos ma obrona (Słowo dlia zaszczity, ros. Слово для защиты);
• 1979: Obrót sprawy (Poworot, ros. Поворот);
• 1980: Polowanie na lisa (Ochota na lis, ros. Охота на лис);
• 1982: Zatrzymany pociąg (Ostanowiłsja pojezd, ros. Остановился поезд);
• 1984: Parada planet (Parad płaniet, ros. Парад планет);
• 1986: Plumbum, czyli niebezpieczna gra (Pliumbum, ili Opasnaja igra, ros. Плюмбум, или Опасная игра);
• 1988: Sługa (Sługa, ros. Слуга);
• 1990/1991: Armawir (ros. Армавир);
• 1995: Pjesa dla passażyra (ros. Пьеса для пассажира);
• 1997: Czas tancerza (Wriemia tancora, ros. Время танцора);
• 2003: Burze magnetyczne (Magnitnyje buri, ros. Магнитные бури).

Scenariusze:

• 1973: Rieportaż s asfalta (ros. Репортаж с асфальта);

Nagrody i odznaczenia

• 1989 – Nagroda Specjalna za film Sługa na MFF w Berlinie,
  • Nagroda Interfilm – wyróżnienie
  • Nagroda im. Alfreda Bauera
• 1991 – Nagroda Państwowa ZSRR,
• 1992 – tytuł Ludowy Artysta Federacji Rosyjskiej^[2],
• 1995 – Srebrny Niedźwiedź za wybitne osiągnięcia (stylistyczne i tematyczne wyspecjalizowanie) za film Pjesa dla passażyra
• 2003 – nagroda specjalna jury za „Magnitnyje buri”^[2] w Soczi.

Życie prywatne

• Jego żoną jest Natella Toidze. Mają dwoje dzieci (Oleg i Nana).

Przypisy

Bibliografia

• Encyklopedia multimedialna PWN – Teatr i film, 1999
• Artykuły o reżyserze w prasie polskiej
• Время как судьба в фильмах Абдрашитова: Ольга Суркова - ИМЛИ РАН, 2014. - 978-5-905999-16-1

Linki zewnętrzne

• Wadim Abdraszytow w bazie IMDb (ang.)
• Wadim Abdraszytow w bazie Filmweb