Waldemar Głuszko

Waldemar Głuszko
Ilustracja
(c) Biuro Prasowe Marynarki Wojennej, CC BY-SA 2.5
wiceadmirał w st. spocz. wiceadmirał w st. spocz.
Data i miejsce urodzenia

12 września 1956
Złocieniec

Przebieg służby
Lata służby

1981–2017

Siły zbrojne

 Marynarka Wojenna
 Marynarka Wojenna

Jednostki

Sztab MW
gORat
ORP „Lech”
SG WP
EUMS

Stanowiska

z-ca Szefa SG WP,
z-ca dyr. gen. EUMS

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Krzyż Zasługi Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Złoty Krzyż Związku Piłsudczyków RP Krzyż Honoru Bundeswehry w Złocie (Niemcy)

Waldemar Głuszko (ur. 12 września 1956 w Złocieńcu) – polski oficer dyplomowany Marynarki Wojennej w stopniu wiceadmirała w stanie spoczynku, nawigator, w latach 1988–1989 dowódca ORP „Lech”, od 15 sierpnia 2007 roku szef Sztabu – zastępca dowódcy Marynarki Wojennej, odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi. Od 10 kwietnia do 25 czerwca 2010 roku cz. p.o. dowódca Marynarki Wojennej[1]. Z dniem 15 sierpnia 2010 został wyznaczony na stanowisko zastępcy Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego[2]. We wrześniu 2013 r. Komitet Wojskowy Unii Europejskiej wybrał wadm. Głuszkę na nowego zastępcę Dyrektora Generalnego Sztabu Wojskowego Unii Europejskiej; funkcję tę objął 15 września 2014 r[3]. Zajmował tę funkcję do 31 października 2017 roku.

Wykształcenie

Ukończył Technikum Budowlane przy ul. Jedności 9 w Koszalinie. W 1981 roku ukończył Wyższą Szkołę Marynarki Wojennej im. Bohaterów Westerplatte w Gdyni. W 1993 roku uzupełniał wykształcenie w Holenderskiej Akademii Obrony w Hadze, natomiast w 1998 roku odbył podyplomowe studia dowódczo-sztabowe w Akademii Marynarki Wojennej w Gdyni[4]. Uczestniczył również w kursie bezpieczeństwa portowego i operacji ratowniczych w Yorktown (1995) oraz kursie przygotowawczym do służby w strukturach NATO w Norfolk (1998).

Służba wojskowa

Początkowo zajmował kolejne stanowiska w 41 dywizjonie okrętów ratowniczych w Gdyni. W okresie od 1988 do 1989 roku był dowódcą okrętu ratowniczego ORP „Lech” projektu 570, po czym został szefem sztabu – zastępcą dowódcy 41 dywizjonu okrętów ratowniczych. W latach 1991–1995 dowodził grupą okrętów ratowniczych 45 dywizjonu pomocniczych jednostek pływających w Gdyni. Następnie służył w Dowództwie 3 Flotylli Okrętów im. kmdr. Bolesława Romanowskiego w Gdyni, a od 1999 roku przebywał w Regionalnym Dowództwie Sojuszniczych Sił Zbrojnych NATO na Wschodnim Atlantyku w Northwood (ang. Regional Headquarters, Eastern Atlantic – RHQ EASTLANT).

W 2002 roku wyznaczono go do Centrum Operacji Morskich w Gdyni, gdzie początkowo był szefem Ośrodka Ratownictwa Morskiego, a w 2004 objął funkcję szefa Pionu Planowania Operacji. Na początku 2007 roku został szefem Zarządu Planowania Obronnego i Rozwoju N5 w Sztabie Marynarki Wojennej w Gdyni. Z dniem 15 sierpnia 2007 roku kmdr Waldemar Głuszko awansował na stopień wojskowy kontradmirała[5] i został szefem Sztabu Marynarki Wojennej – zastępcą dowódcy Marynarki Wojennej. 29 kwietnia 2009 został mianowany na stopień wiceadmirała[6]. Decyzją Ministra Obrony Narodowej z dniem 31 października 2017 został zwolniony z zawodowej służby wojskowej, przechodząc w stan spoczynku.

Jest żonaty, ma córkę i wnuka.

Odznaczenia

Przypisy

  1. Pierwsi zastępcy przejmują dowodzenie siłami zbrojnymi. wiadomosci.gazeta.pl, 2010-04-10. [dostęp 2010-04-11]. (pol.).
  2. Marynarka Wojenna, www.mw.mil.pl [dostęp 2017-11-27] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04].
  3. PRESTIŻOWE STANOWISKO DLA POLSKIEGO ADMIRAŁA. sgwp.wp.mil.pl, 2013-09-27. [dostęp 2013-10-19].
  4. W 1987 roku Wyższą Szkołę Marynarki Wojennej w Gdyni przekształcono w Akademię Marynarki Wojennej, zachowując zbiorowego patrona
  5. M.P. z 2007 r. nr 59, poz. 667
  6. M.P. z 2009 r. nr 30, poz. 423
  7. Awanse, odznaczenia i podziękowania dla generałów. prezydent.pl, 2014-08-15. [dostęp 2014-08-15].
  8. M.P. z 2005 r. nr 10, poz. 191 – pkt 95.
  9. wadm. Głuszko odznaczony Odznaką SG WP. mon.gov.pl, 2011. [dostęp 2015-07-01].
  10. Dowódca Marynarki Wojennej odznaczony Złotym Krzyżem Związku Piłsudczyków RP. mw.mil.pl, 2009-11-09. [dostęp 2013-10-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-20)].
  11. ODZNACZENIE DLA ADMIRAŁA GŁUSZKO. sgwp.wp.mil.pl, 2014-03-06. [dostęp 2014-03-06].

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

POL Srebrny Medal za Zasługi dla Obronności Kraju BAR.svg
Baretka: Srebrny Medal "za Zasługi dla Obronności Kraju".
POL Hon Odznk Organ Za Zaslugi dla Zw Pilsudczykow RP BAR.svg
Baretka: Honorowa Odznaka Organizacyjna "Za Zasługi dla Związku Piłsudczyków Rzeczypospolitej Polskiej".
POL Flaga D-ca MW.svg
Flaga dowódcy Marynarki Wojennej RP.
POL Marynarka Wojenna.svg
Orzeł Marynarki Wojennej RP
POL PMW pagon1 wiceadmiral infobox.svg
Naramiennik wiceadmirała Marynarki Wojennej RP.
Naval Ensign of Poland.svg
Bandera wojenna Rzeczypospolitej Polskiej. Oparta na Image:Flag of Poland (state).svg. Zgodnie z decyzją podjętą w tym głosowaniu, symboliczne użycie polskiej flagi/godła powinno być oparte o uproszczone kolory HTML: white (#ffffff) i crimson (#dc143c).
POL Srebrny Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny BAR.svg
Baretka: Srebrny Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny".
GER Bundeswehr Honour Cross Gold ribbon.svg
Baretka: Krzyż Honoru Bundeswehry w Złocie.
Naval Ensign of Poland (1980-1993).svg
Bandera wojenna Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Oparta na File:Naval Ensign of Poland.svg i File:Herb PRL.svg. Używana oficjalnie do 1990 roku - a więc także przez Marynarkę Wojenną III RP.