Waldemar III

Ten artykuł od 2008-08 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Waldemar III
król Danii
Okres	od 1326 do 1329
Dane biograficzne
Dynastia	Estrydsenidzi
Data urodzenia	1314
Data śmierci	1364
Dzieci	Waldemar, Henryk

Waldemar III (ur. 1314, zm. 1364) − król Danii w latach 1326−1329.

Na tron wstąpił w wieku 11 lat, gdy jego poprzednik (i jednocześnie następca) Krzysztof II uciekł z kraju. Waldemar prawo do duńskiego tronu miał jako potomek króla Abla, dzięki wsparciu hrabiego Holsztynu Gerarda III Wielkiego.

Najważniejszym dokumentem powstałym za panowania Waldemara było prawo Constiutio Valdemariana ustanawiające, że jedna osoba nie może być jednocześnie władcą Danii oraz południowej Jutlandii.

Za Waldemara Dania praktycznie znajdowała się w rękach możnych, co budziło duży sprzeciw chłopstwa − częściowo dlatego, że większość z możnych była obcokrajowcami, głównie jednak z powodu masowo nakładanych nowych podatków. Sytuacja ta doprowadziła w 1328 do powstania chłopów na Zelandii. Powstanie zostało stłumione, ale niemal natychmiast (1329) wybuchło kolejne, tym razem w Jutlandii, zapanowanie nad którym było już trudniejsze.

Waldemar abdykował w 1329 roku, a na tron Danii powrócił Krzysztof II. Waldemar został władcą południowej Jutlandii (tron w 1364 roku odziedziczył jego syn Henryk).

Władcy Danii Królestwo Danii Skjoldungowie Gorm Stary (?–958) Harald I Sinozęby (958–987) Swen I Widłobrody (987–1014) Harald II (1014–1018) Kanut II Wielki (1018–1035) Kanut III (Hardekanut) (1035–1042) Ynglingowie Magnus Dobry (1042–1047) Estrydsenidzi Swen II Estrydsen (1047–1076) Harald III Hein (1076–1080) Kanut IV Święty (1080–1086) Olaf I Głód (1086–1095) Eryk I Zawsze Dobry (1095–1103) Mikołaj Stary (1103–1134) Eryk II Pamiętny (1134–1137) Eryk III Jagnię (1137–1146) Swen III Grade (1146–1157) Kanut V (1146–1157) Waldemar I Wielki (1146–1182) Kanut VI (1182–1202) Waldemar II Zwycięski (1202–1241) Waldemar Młodszy (1215–1231) Eryk IV Denar od pługa (1241–1250) Abel (1250–1252) Krzysztof I (1252–1259) Eryk V Glipping (1259–1286) Eryk VI Menved (1286–1319) Krzysztof II (1319–1326) Eryk (1321–1332) Waldemar III (1326–1329) Krzysztof II (1329–1332) Eryk (1329–1332) bezkrólewie (1332–1340) Waldemar IV Atterdag (1340–1375) Folkungowie Olaf II (1375–1387) Estrydsenidzi Małgorzata I (1375–1387) Małgorzata I (1387–1412) Unia kalmarska Gryfici Eryk VII Pomorski (1396–1439) Wittelsbachowie Krzysztof III Bawarski (1440–1448) Oldenburgowie Chrystian I (1448–1481) Jan (1481–1513) Chrystian II (1513–1523) Fryderyk I (1523) Królestwo Danii i Norwegii Oldenburgowie Fryderyk I (1523–1533) bezkrólewie (1533–1534) Chrystian III (1534–1559) Fryderyk II (1559–1588) Chrystian IV (1588–1648) Fryderyk III (1648–1670) Chrystian V (1670–1699) Fryderyk IV (1699–1730) Chrystian VI (1730–1746) Fryderyk V (1746–1766) Chrystian VII (1766–1808) Fryderyk VI (1808–1814) Królestwo Danii Oldenburgowie Fryderyk VI (1814–1839) Chrystian VIII (1839–1848) Fryderyk VII (1848–1863) Glücksburgowie Chrystian IX (1863–1906) Fryderyk VIII (1906–1912) Chrystian X (1912–1947) Fryderyk IX (1947–1972) Małgorzata II (od 1972)