Waldemar Maj (fizyk)
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Zawód, zajęcie | fizyk, menedżer |
| Alma Mater | |
| Odznaczenia | |
 | |
Waldemar Tadeusz Maj (ur. 18 lutego 1956 w Kazimierzy Wielkiej) – polski fizyk, menedżer, działacz opozycji demokratycznej w PRL, partner-założyciel Metropolitan Capital Solutions.
Życiorys
Ukończył studia na Wydziale Fizyki Technicznej i Matematyki Stosowanej Politechniki Warszawskiej (1980). Uzyskał stopień doktora w Instytucie Fizyki PAN (1989) oraz MBA w Harvard Business School w USA (1996). W latach 1981–1991 pracował na stanowisku asystenta, a następnie adiunkta w Instytucie Fizyki PAN. W tym czasie wyjechał na stypendium postdoctoral fellow w Laboratorium Kamerlingh Onnes w Lejdzie w Holandii[1]. Następnie pracował jako doradca ministra finansów oraz prezes Fundacji Rozwoju Systemu Finansowego (1991–1994)[1]. Po wyjeździe do Stanów Zjednoczonych pracował jako senior investment officer w Międzynarodowej Korporacji Finansowej (Grupa Banku Światowego) w Waszyngtonie (1996–2000). Następnie w Warszawie jako kolejno: senior associate w amerykańskiej firmie doradztwa strategicznego McKinsey & Company (2000–2002), członek zarządu, a następnie prezes DZ Bank Polska (d. AmerBank) (2002–2005), wiceprezes zarządu Banku BGŻ odpowiedzialny za bankowość korporacyjną oraz skarbową (2005–2007) i wiceprezes zarządu ds. finansowych w PKN Orlen odpowiedzialny za pion finansowy i relacje inwestorskie (2007/2008). W 2009 roku został partnerem-założycielem Metropolitan Capital Solutions, firmy zajmującej się doradztwem strategicznym i transakcyjnym[2]. Był również Przewodniczącym Rady Nadzorczej PZU i członkiem rad nadzorczych Giełdy Papierów Wartościowych w Warszawie, Ciech, Banku BGŻ, TMS Brokers i Stock Spirits Group w Luksemburgu. Jest członkiem Rady Ergis. W 2018 zasiadł w radzie Fundacji Instytut Bronisława Komorowskiego[3].
Działalność opozycyjna w PRL
W latach 1976–1989 zaangażował się w ruch demokratyczny w Polsce[4]. Pełnił funkcję rzecznika stołecznego Studenckiego Komitetu Solidarności. Był współzałożycielem Niezależnego Zrzeszenia Studentów w Warszawie[5][6][7][8][9]. W stanie wojennym współpracował z Międzyzakładowym Robotniczym Komitetem „Solidarności”. W latach 1983–1989 był współzałożycielem i redaktorem pisma „ABC. Adriatyk, Bałtyk, Morze Czarne”[10], publikował w „Krytyce” oraz przetłumaczył książkę Sándora Kopácsiego „W imieniu klasy robotniczej”, wydanej w wydawnictwie „Przedświt”.
W latach 2009–2014 był jednym z inicjatorów i realizatorów pro publico bono budowy Memoriału Wolnego Słowa[11] w Warszawie.
19 marca 2010 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski za „wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce, za osiągnięcia w podejmowanej z pożytkiem dla kraju pracy zawodowej i społecznej”[12].
Przypisy
- ↑ a b CV Waldemara Maja na stronie Giełdy Papierów Wartościowych w Warszawie. [dostęp 2014-11-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-29)].
- ↑ Strona internetowa Metropolitan Capital Solutions. [dostęp 2014-11-21].
- ↑ O nas. bronislawkomorowski.org. [dostęp 2018-08-05].
- ↑ Waldemar Maj: Strona internetowa Waldemara Maja z zawartością teczek z IPN. [dostęp 2014-11-21].
- ↑ Jan Józef Lipski: KOR. 1983.
- ↑ Kryptonim „Wasale”. Służba Bezpieczeństwa wobec Studenckich Komitetów Solidarności 1977–1980. IPN, 2007.
- ↑ Krzysztof Lachowski: Figurant. Polskie Towarzystwo Historyczne i K. Gajewski Doradztwo, 2005.
- ↑ Samorząd studencki Uniwersytetu Warszawskiego w latach 1980–1989. Neriton, 2010.
- ↑ Dorota Gałaszewska-Chilczuk: Niezależne Zrzeszenie Studentów Politechniki Warszawskiej 1980–1989. 2014.
- ↑ Encyklopedia Solidarności „ABC. Adriatyk, Bałtyk, Morze Czarne”. Encyklopedia Solidarności. [dostęp 2016-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-16)].
- ↑ Memoriału Wolnego Słowa. [dostęp 2014-11-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-29)].
- ↑ M.P. z 2010 r. nr 40, poz. 560