Waldemar Maj (fizyk)

Waldemar Maj
Data i miejsce urodzenia

18 lutego 1956
Kazimierza Wielka

Zawód, zajęcie

fizyk, menedżer

Alma Mater

Politechnika Warszawska, Harvard Business School

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Waldemar Tadeusz Maj (ur. 18 lutego 1956 w Kazimierzy Wielkiej) – polski fizyk, menedżer, działacz opozycji demokratycznej w PRL, partner-założyciel Metropolitan Capital Solutions.

Życiorys

Ukończył studia na Wydziale Fizyki Technicznej i Matematyki Stosowanej Politechniki Warszawskiej (1980). Uzyskał stopień doktora w Instytucie Fizyki PAN (1989) oraz MBA w Harvard Business School w USA (1996). W latach 1981–1991 pracował na stanowisku asystenta, a następnie adiunkta w Instytucie Fizyki PAN. W tym czasie wyjechał na stypendium postdoctoral fellow w Laboratorium Kamerlingh Onnes w Lejdzie w Holandii[1]. Następnie pracował jako doradca ministra finansów oraz prezes Fundacji Rozwoju Systemu Finansowego (1991–1994)[1]. Po wyjeździe do Stanów Zjednoczonych pracował jako senior investment officer w Międzynarodowej Korporacji Finansowej (Grupa Banku Światowego) w Waszyngtonie (1996–2000). Następnie w Warszawie jako kolejno: senior associate w amerykańskiej firmie doradztwa strategicznego McKinsey & Company (2000–2002), członek zarządu, a następnie prezes DZ Bank Polska (d. AmerBank) (2002–2005), wiceprezes zarządu Banku BGŻ odpowiedzialny za bankowość korporacyjną oraz skarbową (2005–2007) i wiceprezes zarządu ds. finansowych w PKN Orlen odpowiedzialny za pion finansowy i relacje inwestorskie (2007/2008). W 2009 roku został partnerem-założycielem Metropolitan Capital Solutions, firmy zajmującej się doradztwem strategicznym i transakcyjnym[2]. Był również Przewodniczącym Rady Nadzorczej PZU i członkiem rad nadzorczych Giełdy Papierów Wartościowych w Warszawie, Ciech, Banku BGŻ, TMS Brokers i Stock Spirits Group w Luksemburgu. Jest członkiem Rady Ergis. W 2018 zasiadł w radzie Fundacji Instytut Bronisława Komorowskiego[3].

Działalność opozycyjna w PRL

W latach 1976–1989 zaangażował się w ruch demokratyczny w Polsce[4]. Pełnił funkcję rzecznika stołecznego Studenckiego Komitetu Solidarności. Był współzałożycielem Niezależnego Zrzeszenia Studentów w Warszawie[5][6][7][8][9]. W stanie wojennym współpracował z Międzyzakładowym Robotniczym Komitetem „Solidarności”. W latach 1983–1989 był współzałożycielem i redaktorem pisma „ABC. Adriatyk, Bałtyk, Morze Czarne[10], publikował w „Krytyce” oraz przetłumaczył książkę Sándora Kopácsiego „W imieniu klasy robotniczej”, wydanej w wydawnictwie „Przedświt”.

W latach 2009–2014 był jednym z inicjatorów i realizatorów pro publico bono budowy Memoriału Wolnego Słowa[11] w Warszawie.

19 marca 2010 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski za „wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce, za osiągnięcia w podejmowanej z pożytkiem dla kraju pracy zawodowej i społecznej”[12].

Przypisy

  1. a b CV Waldemara Maja na stronie Giełdy Papierów Wartościowych w Warszawie. [dostęp 2014-11-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-29)].
  2. Strona internetowa Metropolitan Capital Solutions. [dostęp 2014-11-21].
  3. O nas. bronislawkomorowski.org. [dostęp 2018-08-05].
  4. Waldemar Maj: Strona internetowa Waldemara Maja z zawartością teczek z IPN. [dostęp 2014-11-21].
  5. Jan Józef Lipski: KOR. 1983.
  6. Kryptonim „Wasale”. Służba Bezpieczeństwa wobec Studenckich Komitetów Solidarności 1977–1980. IPN, 2007.
  7. Krzysztof Lachowski: Figurant. Polskie Towarzystwo Historyczne i K. Gajewski Doradztwo, 2005.
  8. Samorząd studencki Uniwersytetu Warszawskiego w latach 1980–1989. Neriton, 2010.
  9. Dorota Gałaszewska-Chilczuk: Niezależne Zrzeszenie Studentów Politechniki Warszawskiej 1980–1989. 2014.
  10. Encyklopedia Solidarności „ABC. Adriatyk, Bałtyk, Morze Czarne”. Encyklopedia Solidarności. [dostęp 2016-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-16)].
  11. Memoriału Wolnego Słowa. [dostęp 2014-11-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-29)].
  12. M.P. z 2010 r. nr 40, poz. 560