Waldemar Rebinin

Waldemar Rebinin
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

29 października 1944
Grójec

Data i miejsce śmierci

15 grudnia 1970
Gdańsk

Przyczyna śmierci

postrzał

Miejsce spoczynku

Cmentarz Komunalny Agrykola w Elblągu

Zawód, zajęcie

kierowca transportu sanitarnego

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Waldemar Rebinin (ur. 29 października 1944 w Grójcu, zm. 15 grudnia 1970 w Gdańsku) – polski kierowca, pracownik Wojewódzkiej Kolumny Transportu Sanitarnego w Gdańsku[1], zastrzelony w czasie wydarzeń grudniowych 1970.

Życiorys

Był synem Gabriela, Łotysza, z zawodu kolejarza, byłego więźnia obozu koncentracyjnego Mauthausen-Gusen oraz Haliny. Od 1947 mieszkał w Elblągu. Ukończył zasadniczą szkołę zawodową w Starogardzie Gdańskim. W 1967 ożenił się i przeprowadził do Gdańska. W 1968 urodziła mu się córka, Małgorzata, a w 1970 syn, Robert[2].

W trakcie wydarzeń grudniowych, 15 grudnia 1970 był kierowcą oznakowanego samochodu sanitarnego wiozącego zaopatrzenie medyczne do przychodni kolejowej przy Dworcu Głównym w Gdańsku. W okolicach dworca, około godz. 14, został śmiertelnie postrzelony w głowę[2] przez funkcjonariusza MO[3]. Był jedną z 8 ofiar wydarzeń grudniowych w Gdańsku[4]. Pochowano go w Gdańsku na cmentarzu Srebrzysko, a wiosną 1971 została wykonana ekshumacja i przeniesienie zwłok na elbląski cmentarz przy ulicy Agrykola, na którym również zostali pochowani Zbyszek Godlewski i Tadeusz Marian Sawicz.

Po upadku komunizmu w Polsce jeden ze skwerów w jego rodzinnym Elblągu został nazwany jego imieniem. Postanowieniem Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego z 17 grudnia 2008 (w 38. rocznicę Grudnia '70), za zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce, został pośmiertnie odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi[5].

Przypisy

  1. ↑ Lista ofiar Grudnia '70. [w:] Rewolta Grudniowa [on-line]. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2011-12-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-21)]. (pol.).
  2. ↑ a b Piotr Szubarczyk. Chłopcy z Grabówka, chłopcy z Chyloni.... „Biuletyn Instytutu Pamięci Narodowej”. 11-12 (70-71), s. 41-48, 13.12.2006. Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej. ISSN 1641-9561. [dostęp 2011-12-23]. (pol.). 
  3. ↑ Maria Kasprzycka, Piotr Adamczyk: Kalendarium Elbląskie. Muzeum Archeologiczno-Historyczne w Elblągu. [dostęp 2011-12-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-12-22)]. (pol.).
  4. ↑ Obchody 50. rocznicy Grudnia ’70 w Oddziale IPN w Gdańsku. gdansk.ipn.gov.pl, grudzień 2020. [dostęp 2022-08-18].
  5. ↑ M.P. z 2009 r. nr 29, poz. 410 – pkt 32.

Media użyte na tej stronie

Grób Waldemara Rebinina.jpg
Autor: Kamil.ryy, Licencja: CC BY-SA 4.0
Waldemar Rebinin, grób na Cmentarzu komunalnym Agrykola w Elblągu.
Portrait photograph of Waldemar Rebinin on his grave.jpg
Autor: Kamil.ryy, Licencja: CC BY-SA 4.0
Zdjęcie portretowe Waldemara Rebinina na jego grobie, na Cmentarzu komunalnym Agrykola w Elblągu.
Sala BHP w Gdańsku (krzyż Polegli w Grudniu 1970).JPG
Autor: Artur Andrzej, Licencja: CC BY-SA 4.0
Dawna Stocznia Gdańska, Sala BHP. Krzyż z 1987 „Polegli w Grudniu 1970”, z nazwiskami zabitych (29 ofiar) w czasie wydarzeń grudniowych 1970.