Waleń japoński
Eubalaena japonica[1] | |||||
(Lacépède, 1818) | |||||
Systematyka | |||||
Domena | |||||
---|---|---|---|---|---|
Królestwo | |||||
Typ | |||||
Podtyp | |||||
Gromada | |||||
Podgromada | |||||
Infragromada | |||||
Rząd | |||||
Podrząd | |||||
Infrarząd | |||||
Parvordo | |||||
Rodzina | |||||
Rodzaj | |||||
Gatunek | waleń japoński | ||||
| |||||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[11] | |||||
Zasięg występowania | |||||
Waleń japoński[12] (Eubalaena japonica) – gatunek ssaka z rodziny walowatych (Balaenidae).
Taksonomia
Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1818 roku francuski przyrodnik Bernard Germain de Lacépède nadając mu nazwę Balœna japonica[2]. Holotyp pochodził z Japonii[13]; Lacépède swój opis oparł na podstawie kolorowej ryciny autorstwa japońskiego artysty[14].
Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten gatunek za monotypowy[15].
Etymologia
- Eubalaena: gr. ευ eu „ładny, piękny”; rodzaj Balaena Linnaeus, 1758 (wal)[16].
- japonica: Japonia (nowoczesna nazwa wywodzi się od portugalskiego zniekształcenia malajskiego Jepang i chińskiego Zeppen, które są lokalnymi wersjami japońskiego Nippon)[17].
Zasięg występowania
Waleń japoński występuje w umiarkowanie zimnych wodach północnego Oceanu Spokojnego, od archipelagów Ogasawara i Riukiu na północ do Morza Żółtego, Morza Japońskiego, Morza Ochockiego, Morza Beringa i Zatoki Alaski; w okresie zimowym sporadycznie dociera do czubka Kalifornii Dolnej w Meksyku i na południe od wschodniego Oceanu Spokojnego[15]. Z wyjątkiem ich północnych terenów na których występują podczas lata, w ciągu ostatnich 50 lat zanotowano tylko kilka obserwacji we wschodniej części Oceanu Spokojnego[15].
Morfologia
Całkowita długość ciała może przekraczać 1700 cm; masa ciała przekraczająca około 80000 kg[18]. Występuje dymorfizm płciowy – dorosłe samice są nieco większe od dorosłych samców[18]. Z każdej strony górnej szczęki zwisa około 200–270 cienkich fiszbinów, każdy o długości około 300 cm[18].
Ekologia
Podobnie jak inne fiszbinowce żywi się drobnymi skorupiakami.
Status zagrożenia i ochrona
W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii EN (ang. endangered „zagrożony”)[11].
Był powszechnie spotykany do 1840 roku, jednak w wyniku późniejszych połowów został prawie całkowicie wytępiony. Obecnie prowadzone działania w celu odnalezienia jak największej ilości okazów kończyły się niepowodzeniem.
Zagrożenie dla tych zwierząt stanowią nie tylko wielorybnicy, ale też statki handlowe pływające po północnym Pacyfiku, gdzie często dochodzi do kolizji z wielorybami.
Uwagi
Przypisy
- ↑ Eubalaena japonica, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
- ↑ a b B.G. de Lacépède. Note sur des cétacées des mers voisines du Japon. „Mémoires du Muséum d’histoire naturelle”. 4, s. 469, 1818 (fr.).
- ↑ B.G. de Lacépède. Note sur des cétacées des mers voisines du Japon. Supplément au Tableau des Cétacées. „Mémoires du Muséum d’histoire naturelle”. 4, s. 473, 1818 (fr.).
- ↑ A. von Chamisso. Cetaceorum maris kamtschatici imagines, ab Aleutis e ligno fictas. „Nova Acta Physico-medica Academiae Caesareae Leopoldino-Carolinae Naturae Curiosorum”. 12, s. 254, ryc. xvii, fig. 1, 1825 (łac.).
- ↑ J.E. Gray: Mammalia. On the cetaceous animals. W: J. Richardson & J.E. Gray: The zoology of the voyage of the H.M.S. Erebus & Terror, under the command of Captain Sir James Clark Ross, during the years 1839 to 1843. By authority of the Lords Commissioners of the Admiralty. Cz. 1: Mammalia, Birds. London: E. W. Janson, 1844–1875, s. 15. (ang.)
- ↑ J.E. Gray. Notes on the Whalebone-Whales; with a synopsis of the species. „The Annals and Magazine of Natural History”. Thirth Series. 14, s. 349, 1864 (ang.).
- ↑ P.-J. van Beneden. Note sur les Cétacés. „Bulletins de l’Académie royale des sciences, des lettres et des beaux-arts de Belgique”. 2me série. 20, s. 854, 1865 (fr.).
- ↑ E.D. Cope. On Agaphelus, a genus of toothless Cetacea. „Proceedings of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia”. 20, s. 225, 1868 (ang.).
- ↑ J.E. Gray. Observations on the whales described in the ‘Ostéographie des Cétacés’ of MM. Van Beneden and Gervais. „The Annals and Magazine of Natural History”. Fourth series. 6 (33), s. 202, 1870 (ang.).
- ↑ a b F.E. Beddard: A book of whales. London: J. Murray, 1900, s. 133. (ang.)
- ↑ a b J.G. Cooke & P.J. Clapham , Eubalaena japonica, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2018 [online], wersja 2022-1 [dostęp 2022-08-21] (ang.).
- ↑ Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 186. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.)
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Eubalaena japonica. W: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2022-08-21].
- ↑ P. Hershkovitz. Catalog of Living Whales. „Bulletin of the United States National Museum”. 246, s. 192, 1966 (ang.).
- ↑ a b c C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 280. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.)
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 272, 1904 (ang.).
- ↑ japonicus, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-08-21] (ang.).
- ↑ a b c B. Curry & R. Brownell Jr: Family Balaenidae (Right and Bowhead Whales). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 4: Sea Mammals. Barcelona: Lynx Edicions, 2014, s. 210–211. ISBN 978-84-96553-93-4. (ang.)
Media użyte na tej stronie
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.