Walec osiowy

Typy protosteli

Typy steli rozczłonkowanej

Walec osiowy, stela – wewnętrzna warstwa w budowie pierwotnej korzenia i łodygi (po skórce i korze pierwotnej).

W polskiej literaturze botanicznej nazwa "walec osiowy" bywa zawężana wyłącznie do korzenia.

Walec osiowy korzenia składa się z następujących tkanek:

• okolnica (perycykl, perykambium) – pojedyncza warstwa, znajdująca się pod endodermą, zbudowana z żywych komórek miękiszowych zdolnych do podziału, z jej odcinków powstaje kambium i fellogen.
• łyko i drewno – w ustawieniu promienistym (radialnym), pasma drewna i łyka występują naprzemianlegle.
• miękisz walca osiowego – pozostała część walca osiowego
• czasami występują także komórki tkanki wzmacniającej – sklerenchymy (twardzicy).

Walec osiowy łodygi ma postać protosteli, czyli walca tkanek przewodzących bez wewnętrznego rdzenia, syfonosteli, czyli pierścienia tkanek przewodzących lub bardziej rozproszoną (diktiostela, eustela, ataktostela).

Zobacz też

• teoria telomowa

Bibliografia

• Walec osiowy (pol.). W: Słownik terminów biologicznych [on-line]. pwn. pl. [dostęp 2009-08-19].

• Dietrich von Denbber: Morfologia. W: Botanika: podręcznik dla szkół wyższych. Eduard Strasburger (red.). Wyd. 2 pol. wg 28 oryg. Warszawa: PWRiL, 1967.