Walentin Gawriłow
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
![]() | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia | 26 lipca 1946 Moskwa | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce śmierci | 23 grudnia 2003 Moskwa | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Odznaczenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
![]() |
Walentin Aleksandrowicz Gawriłow (ros. Валентин Александрович Гаврилов, ur. 26 lipca 1946 w Moskwie[1], zm. 23 grudnia 2003 tamże[2]) – radziecki lekkoatleta, skoczek wzwyż, medalista olimpijski i mistrz Europy.
Zajął 7. miejsce na mistrzostwach Europy w 1966 w Budapeszcie[3]. Zwyciężył w finale Pucharu Europy w 1967 w Kijowie[4]. Zdobył srebrny medal na europejskich igrzyskach halowych w 1968 w Madrycie za swym kolegą z reprezentacji ZSRR Wałerijem Skworcowem[5].
Na igrzyskach olimpijskich w 1968 w Meksyku zdobył brązowy medal, ulegając jedynie dwóm Amerykanom: Dickowi Fosbury’emu i Edowi Caruthersowi[1]. Zdobył złoty medal na europejskich igrzyskach halowych w 1969 w Belgradzie[6], a także na mistrzostwach Europy w 1969 w Atenach[7].
Zwyciężył na halowych mistrzostwach Europy w 1970 w Wiedniu[8] oraz na letniej uniwersjadzie w 1970 w Turynie[9]. Zajął 2. miejsce w finale Pucharu Europy w 1970 w Sztokholmie[4]. Na mistrzostwach Europy w 1971 w Helsinkach zajął 10. miejsce[10].
Zajął (wraz z kilkoma innymi zawodnikami) 3. miejsce na letniej uniwersjadzie w 1973 w Moskwie[9]. Zwyciężył w finale Pucharu Europy w 1973 w Edynburgu[4]. Zajął 14. miejsce na halowych mistrzostwach Europy w 1974 w Göteborgu[8].
Był mistrzem ZSRR w 1967 i 1969 oraz wicemistrzem w 1966 i 1970, a w hali mistrzem w 1973 oraz brązowym medalistą w 1971 i 1972[2][11][12].
Swój rekord życiowy (2,21 m) ustanowił 19 lipca 1969 w Los Angeles[13].
w 1970 otrzymał tytuł Zasłużonego Mistrza Sportu ZSRR. Po zakończeniu kariery zawodniczej pracował jako trener m.in. w Zjednoczonych Emiratach Arabskich[2].
Przypisy
- ↑ a b Valentin Gavrilov Biography and Olympic Results, sports-reference.com [dostęp 2019-05-02] [zarchiwizowane z adresu 2020-04-17] (ang.).
- ↑ a b c Гаврилов Валентин Александрович, sport-strana.ru [dostęp 2019-05-02] (ros.).
- ↑ Berlin 2018 Statistics Handbook, European Athletics, s. 525 [dostęp 2019-05-02] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ a b c European Cup A Final and Super League (Men), GBRAthletics [dostęp 2019-05-02] (ang.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Madrid 1968, European Athletics [dostęp 2019-05-02] (ang.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Belgrade 1969, European Athletics [dostęp 2019-05-02] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Statistics Handbook, European Athletics, s. 532 [dostęp 2019-05-02] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ a b European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook, European Athletics, s. 415 [dostęp 2019-05-02] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
- ↑ a b World Student Games (Universiade – Men), GBRAthletics [dostęp 2019-05-02] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Statistics Handbook, European Athletics, s. 540 [dostęp 2019-05-02] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Soviet Championships, GBRAthletics [dostęp 2019-05-02] (ang.).
- ↑ Soviet Indoor Championships, GBRAthletics [dostęp 2019-05-02] (ang.).
- ↑ Valentin Gavrilov, Track and Field Statistics [dostęp 2019-05-02] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports – . This is an unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
CAMPIONI DELLO SPORT 1969/70-n.64-GAVRILOV (URSS)-ATLETICA LEGG.-rec
Honored master of sports of the USSR