Walerij Charłamow
![]() 1979 | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Obywatelstwo | |
Wzrost | 173 cm |
Pozycja | napastnik (lewoskrzydłowy) |
Uchwyt | lewy |
Informacje klubowe | |
Klub | |
Numer w klubie | 17 |
![]() |
Walerij Borisowicz Charłamow (ros. Валерmий Борисович Харламов, ur. 14 stycznia 1948 w Moskwie, zm. 27 sierpnia 1981 w Sołniecznogorsku) – radziecki hokeista, reprezentant ZSRR, trzykrotny olimpijczyk.
Kariera
Uczestniczył w turniejach mistrzostw świata w 1969, 1970, 1971, 1972, 1973, 1974, 1975, 1976, 1977, 1978, 1979, Summit Series 1972, 1974, oraz zimowych igrzysk olimpijskich 1972, 1976, 1980. Brał udział w meczu nazwanym Cud na lodzie.
Jego przyjacielem był inny radziecki hokeista, Aleksandr Malcew (był świadkiem na ślubie Charłamowa). Walerij Charłamow zginął wraz ze swoją żoną w wypadku samochodowym w drodze powrotnej z wakacji. Ich syn Aleksandr (ur. 1975) także był hokeistą[1].
Sukcesy
- Reprezentacyjne
Złoty medal mistrzostw świata (8 razy): 1969, 1970, 1971, 1973, 1974, 1975, 1978, 1979
Srebrny medal mistrzostw świata (2 razy): 1972, 1976
Brązowy medal mistrzostw świata (1 raz): 1977
Złoty medal igrzysk olimpijskich (2 razy): 1972, 1976
Srebrny medal igrzysk olimpijskich (1 raz): 1980
- Klubowe
Złoty medal mistrzostw ZSRR (11 razy): 1968, 1970, 1971, 1972, 1973, 1975, 1977, 1978, 1979, 1980, 1981
Srebrny medal mistrzostw ZSRR (3 razy): 1969, 1974, 1976
Puchar ZSRR (5 razy): 1968, 1969, 1973, 1977, 1979
- Finalista Pucharu ZSRR (1 raz): 1976
Puchar Europy (11 razy): 1969, 1970, 1971, 1972, 1973, 1974, 1976, 1978, 1979, 1980, 1981
- Indywidualne
- Liga radziecka 1969/1970:
- Nagroda Najlepsza Trójka dla tercetu najskuteczniejszych strzelców ligi (oraz Boris Michajłow i Władimir Pietrow) - łącznie 124 gole
- Liga radziecka 1970/1971:
- Nagroda Najlepsza Trójka dla tercetu najskuteczniejszych strzelców ligi (oraz Boris Michajłow i Władimir Pietrow) - łącznie 88 goli
- Liga radziecka 1971/1972:
- Nagroda Najlepsza Trójka dla tercetu najskuteczniejszych strzelców ligi (oraz Anatolij Firsow i Władimir Wikułow) - łącznie 78 goli
- Najlepszy zawodnik sezonu mistrzostw ZSRR w hokeju na lodzie (wraz z Aleksandrem Malcewem)
- Hokej na lodzie na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1972:
- Pierwsze miejsce w klasyfikacji strzelców turnieju: 9 goli
- Pierwsze miejsce w klasyfikacji asystentów turnieju: 6 asyst
- Pierwsze miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej turnieju: 15 punktów
- Mistrzostwa świata w 1972:
- Skład gwiazd turnieju
- Liga radziecka 1972/1973:
- Najlepszy zawodnik sezonu mistrzostw ZSRR w hokeju na lodzie
- Mistrzostwa świata w 1973:
- Skład gwiazd turnieju
- Turniej Izwiestii 1973:
- Najlepszy napastnik turnieju[2]
- Liga radziecka 1974/1975::
- Nagroda Najlepsza Trójka dla tercetu najskuteczniejszych strzelców ligi (oraz Boris Michajłow i Władimir Pietrow) - łącznie 60 goli
- Hokej na lodzie na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1976:
- Pierwsze miejsce w klasyfikacji asystentów turnieju: 6 asyst
- Mistrzostwa świata w 1976:
- Skład gwiazd turnieju
- Liga radziecka 1977/1978:
- Nagroda Najlepsza Trójka dla tercetu najskuteczniejszych strzelców ligi (oraz Boris Michajłow i Władimir Pietrow) - łącznie 78 goli
- Liga radziecka 1979/1980:
- Nagroda Najlepsza Trójka dla tercetu najskuteczniejszych strzelców ligi (oraz Władimir Krutow i Boris Michajłow) - łącznie 73 gole
Wyróżnienia
- Zasłużony Mistrz Sportu ZSRR w hokeju na lodzie: 1969
- Hokeista roku w ZSRR: 1972, 1973
- Galeria Sławy IIHF: 1998
- Hockey Hall of Fame: 2005
- Skład Stulecia IIHF: 2008[3]
Upamiętnienia
- Jego numer 17 został zastrzeżony w klubie CSKA Moskwa oraz reprezentacji Rosji.
- Na jego cześć nazwano w 2002 Trofeum Charłamowa przyznawane corocznie najbardziej wartościowemu rosyjskiemu hokeiście, występującemu w północnoamerykańskich rozgrywkach NHL.
- Dla upamiętnienia jego osoby władze powstałej w 2008 rosyjskiej ligi hokejowej KHL stworzyły w ramach rozgrywek Dywizję Charłamowa w Konferencji Wschód[4].
- Na jego cześć nazwano Puchar Charłamowa w juniorskich rozgrywkach Mołodiożnaja Chokkiejnaja Liga (MHL).
- Szkółka hokejowa w klubie CSKA Moskwa nosi imię Charłamowa.
- 16 lutego 2013 w Petersburgu odbył się mecz pamięci Charłamowa[5].
- W 2013 powstał film biograficzny Legenda No. 17 opowiadający o życiu Walerija Charłamowa[6][7]. W jego rolę wcielił się Daniła Kozłowski. W filmie wystąpił syn Walerija i Iriny, Aleksandr.
- W styczniu 2014 została wydana książka pt. Nieznany Charłamow autorstwa Leonida Rejziera[8].
- W lutym 2014 pośmiertnie został przyjęty do Rosyjskiej Galerii Hokejowej Sławy[9].
Przypisy
- ↑ Alexander Kharlamov - Eliteprospects.com, www.eliteprospects.com [dostęp 2017-11-27] .
- ↑ Sport. Po turnieju „Izwiestii”. „Nowiny”, s. 2, Nr 353 z 23 grudnia 1973.
- ↑ IIHF Centennial All-Star Team, archive.is [dostęp 2017-11-15] .
- ↑ Divisions (ang.). en.khl.ru. [dostęp 2012-11-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-25)].
- ↑ Матч памяти Валерия Харламова : Новости : Континентальная Хоккейная Лига (КХЛ), www.khl.ru [dostęp 2017-11-15] .
- ↑ http://www.iihf.com/home-of-hockey/news/news-singleview/recap/7743.html?tx_ttnews%5BbackPid%5D=187&cHash=b5b9fe4470
- ↑ Hokej.net - Legenda No. 17 – Walerij Charłamow upamiętniony w filmie biograficznym, www.hokej.net [dostęp 2017-11-15] (ang.).
- ↑ Презентация книги «Неизвестный Харламов» : Новости : Континентальная Хоккейная Лига (КХЛ), www.khl.ru [dostęp 2017-11-15] .
- ↑ Russians establish hall of fame (ang.). sochi2014.iihf.com, 17 lutego 2014. [dostęp 2014-02-18].
Bibliografia
- Walerij Charłamow [w:] eliteprospects.com
- Walerij Charłamow – statystyki na The Internet Hockey Database
- Walerij Charłamow – profil na stronie Chidlovski
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Ice hockey
Złoty puchar
Valeri Kharlamov Panini 1979
Derived work and vectorized from signature of soviet player Valeri Kharmalov in a postalcard between 1971 and 1972.
Autor: Andrey Musin from Moscow, Russia, Licencja: CC BY 2.0
Место гибели Валерия Харламова на Ленинградском Шоссе. Памятник сооружен энтузиастами. Во время реконструкции шоссе памятник был бережно перенесен рабочими на безопасное от дороги место, что нельзя сказать об остальных памятных знаках аварий.
Сзади, поваленное недавним ураганом, дерево.