Walerij Gazzajew

Walerij Gazzajew
Walerij Gieorgiewicz Gazzajew
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

7 sierpnia 1954
Ordżonikidze

Wzrost

173 cm

Pozycja

napastnik

Kariera juniorska
LataKlub
1966–1969Spartak Ordżonikidze
Kariera seniorska
LataKlubWyst.Gole
1970–1973Spartak Ordżonikidze53(9)
1974SKA Rostów nad Donem12(1)
1975Spartak Ordżonikidze33(14)
1976–1978Lokomotiw Moskwa72(14)
1979–1985Dinamo Moskwa197(70)
1986Dinamo Tbilisi14(5)
W sumie:381(113)
Kariera reprezentacyjna
LataReprezentacjaWyst.Gole
1978–1980 ZSRR8(4)
1980–1983 ZSRR olimpijska11(2)
W sumie:19(6)
Kariera trenerska
LataDrużyna
1989–1991Spartak Ordżonikidze
1991–1993Dinamo Moskwa
1994–1999Ałanija Władykaukaz
1999–2001Dinamo Moskwa
2001–2003CSKA Moskwa
2001–2002Rosja U-21
2002–2003Rosja
2004–2008CSKA Moskwa
2009–2010Dynamo Kijów

Walerij Gieorgiewicz Gazzajew (ros. Валерий Георгиевич Газзаев, oset. Гæззаты Георгийы фырт Валери, ur. 7 sierpnia 1954 w Ordżonikidze, ob. Władykaukaz) – radziecki piłkarz występujący na pozycji napastnika, oraz trener piłkarski pochodzenia osetyjskiego.

Jako zawodnik grał m.in. w Lokomotiwie Moskwa i Dynamie Moskwa oraz w młodzieżowej reprezentacji ZSRR, z którą dwukrotnie zdobył tytuł mistrza Europy. Po zakończeniu kariery piłkarskiej pracował jako trener na przemian w Dynamie Moskwa i Spartaku-Ałanii Władykaukaz. Z tym drugim klubem wywalczył w 1995 mistrzostwo kraju. Od 2002 do 2003 był selekcjonerem reprezentacji Rosji; podał się do dymisji po porażkach z Albanią i Gruzją w połowie eliminacji do Euro 2004. Największe sukcesy odniósł po rozstaniu z kadrą, kiedy został trenerem CSKA Moskwa. Po zdobyciu wszystkich najważniejszych trofeów krajowych, w 2005 doprowadził ten klub do zwycięstwa w Pucharze UEFA.

Kariera piłkarska

Był napastnikiem m.in. Spartaku Ordżonikidze, Lokomotiwu Moskwa i Dynama Moskwa, z którym w 1984 zdobył Puchar Związku Radzieckiego. W ciągu całej piłkarskiej kariery w Wyższej Lidze rozegrał 283 mecze i strzelił 89 goli.

W reprezentacji ZSRR wystąpił w 8 meczach, w których strzelił 4 gole. Z drużynami młodzieżowymi wywalczył mistrzostwo Europy w 1976 (U-21) i 1980 (U-23). Ponadto brał udział w Igrzyskach Olimpijskich 1980 w Moskwie, gdzie piłkarze ZSRR zdobyli brązowy medal.

Piłkarską karierę zakończył w 1986, w wieku 32 lat.

Kariera szkoleniowa

W 1987 został szkoleniowcem drużyny juniorów w Dynamie Moskwa. Dwa lata później rozpoczął pracę w charakterze trenera pierwszego zespołu w Spartaku Ordżonikidze, z którym w 1990 awansował do radzieckiej ekstraklasy. Po krótkiej przygodzie z Dynamem Moskwa, w 1994 powrócił do Spartaka (który zmienił nazwę na Ałania Władykaukaz) i pracował w tym klubie przez sześć lat. Już w pierwszym sezonie (1995) doprowadził go do pierwszego w historii tytułu mistrza Rosji. Rok później Ałania zajęła w lidze drugie miejsce.

Później przez półtora roku ponownie prowadził Dynamo, ale w tym czasie zdołał jedynie awansować do finału Pucharu Rosji. W 2002 rozpoczął przygodę z lokalnym rywalem Dynama CSKA Moskwa, z którym w kolejnym sezonie zdobył mistrzostwo kraju. Jednocześnie był selekcjonerem reprezentacji młodzieżowej.

Po Mundialu 2002 zastąpił Olega Romancewa na stanowisku trenera kadry A. Rosjanie efektownie rozpoczęli eliminacje do Euro 2004 od wygranych 4:2 z Irlandią i 4:1 z Albanią, jednak na przełomie marca i czerwca 2003 w trzech meczach zdobyli tylko jeden punkt; odnieśli dwie porażki ze znaczniej niżej rozstawionymi rywalami (1:3 z Albanią i 0:1 z Gruzją) oraz remis 2:2 ze Szwajcarią. Gazzajewowi zarzucano zbyt radykalne odmłodzenie zespołu. W sierpniu po przegranej w meczu towarzyskim z Izraelem podał się do dymisji. Był selekcjonerem dokładnie przez rok, w ciągu którego reprezentacja rozegrała dziewięć meczów (4 zwycięstwa – 2 remisy – 3 porażki).

W 2004 ponownie został trenerem CSKA Moskwa. W ciągu dwu sezonów zespół zdobył wszystkie najważniejsze trofea krajowe (mistrzostwo i Puchar Rosji w 2005 oraz Superpuchar Rosji w 2004), a wkrótce – po zwycięstwie 3:1 nad Sportingiem – sięgnął po Puchar UEFA. Gazzajew wprowadził do zespołu wielu młodych piłkarzy, nierzadko nastolatków (bramkarz Igor Akinfiejew miał 19 lat, kiedy wygrał Puchar UEFA, obrońcy – bracia Aleksiej i Wasilij Bieriezuccy 24 lata), którzy niedługo potem stali się filarami drużyny narodowej. Z bardziej doświadczonych piłkarzy w CSKA ważną rolę odgrywają jedynie obrońca Siergiej Ignaszewicz i pomocnik Rołan Gusiew. O sile ataku decydują młodzi BrazylijczycyVágner Love, Daniel Carvalho, i Dudu Cearense. 5 grudnia 2008 ogłosił swoją rezygnację z pracy w moskiewskim klubie.

Do pracy szkoleniowej powrócił w maju 2009 – zastąpił swojego rodaka Jurija Siomina w Dynamie Kijów[1][2]. 1 października 2010 roku po serii niedanych meczów podał się do dymisji[3]

Sukcesy szkoleniowe

Ałanija Władykaukaz

Dynamem Moskwa

CSKA Moskwa

Dynamem Kijów

Przypisy

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Football pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of the Soviet Union (dark version).svg
(c) I, Cmapm, CC-BY-SA-3.0
The flag of the Soviet Union (1955-1991) using a darker shade of red.
Schematic of the flag as adopted in 1955.
Valery Gazzaev 2019.jpg
Autor: Антон Зайцев, Licencja: CC BY-SA 3.0
Valery Gazzaev attending a game between PFC CSKA Moscow and FC Akhmat Grozny.