Walerija Sołowjowa
.jpg) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 3 listopada 1992 |
| Wzrost | 168 cm |
| Gra | praworęczna, oburęczny backhand |
| Zakończenie kariery | aktywna |
| Trener | Andriej Kozłow |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje | 0 WTA, 3 ITF |
| Najwyżej w rankingu | 163 (27 maja 2013) |
| Australian Open | 3Q (2013) |
| Roland Garros | 1Q (2013) |
| Wimbledon | 1Q (2013) |
| US Open | 2Q (2013) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje | 2 WTA, 15 ITF |
| Najwyżej w rankingu | 67 (15 lipca 2013) |
| Australian Open | 1R (2014) |
| Roland Garros | 1R (2013) |
| Wimbledon | 1R (2013) |
Walerija Sołowjowa, ros. Валерия Александровна Соловьева (ur. 3 listopada 1992 w Saratowie) – rosyjska tenisistka, mistrzyni juniorskiego turnieju wielkoszlemowego US Open z 2009 roku w grze podwójnej.
Kariera tenisowa
Pierwszy kontakt z zawodowym tenisem miała w czerwcu 2009 roku, kiedy to otrzymała dziką kartę do udziału w kwalifikacjach do niewielkiego turnieju ITF w holenderskim Apeldoorn. Nie zagrała tam jednak żadnego meczu, oddając już pierwszy mecz walkowerem. Po tym nieudanym starcie zagrała w wielkoszlemowym turnieju US Open w grze podwójnej dziewcząt i w parze z Ukrainką Maryną Zanewśką wygrała cały turniej.
W styczniu 2010 roku wygrała kwalifikacje do turnieju ITF w Plantation i wystąpiła w turnieju głównym. W pierwszej rundzie trafiła na Karolinę Kosińską i po trzysetowym meczu przegrała, odpadając tym samym z turnieju. 1 sierpnia 2010 roku wygrała swój pierwszy, i jak dotąd jedyny, turniej singlowy w Bree, pokonując w finale Francuzkę Myrtille Georges. Tydzień później, na turnieju w Moskwie, wygrała pierwszy turniej deblowy, gdzie w parze z Nadieżdą Guskową zwyciężyła z parą Teodora Mirčić / Marija Mirkovic. W sumie na swoim koncie ma wygrane trzy turnieje singlowe i czternaście deblowych rangi ITF.
W lutym 2011 roku spróbowała swoich sił w rozgrywkach cyklu WTA i zagrała w kwalifikacjach do turnieju Copa Colsanitas Santander w Bogocie, ale Włoszka, Corinna Dentoni okazała się od niej lepsza już w pierwszej rundzie tych kwalifikacji. Udanie natomiast przeszła kwalifikacje do turnieju Baku Cup i po wygraniu decydującego o awansie meczu z Tatią Mikadze zagrała w turnieju głównym. W fazie głównej imprezy przegrała w pierwszej rundzie z Anastasiją Pawluczenkową.
W 2012 roku zwyciężyła w pierwszym turnieju WTA, a miało to miejsce w Baku, kiedy razem z Iryną Buriaczok pokonały 6:3, 6:2 Evę Birnerovą i Albertę Brianti.
Na początku stycznia 2013 roku, również z Buriaczok, doszła do finału w Shenzhen, gdzie uległy 0:6, 5:7 parze Chan Hao-ching–Chan Yung-jan. W kwietniu razem z Ralucą Olaru osiągnęły finał w Katowicach, gdzie w meczu mistrzowskim przegrały z Larą Arruabarreną i Lourdes Domínguez Lino 4:6, 5:7. W czerwcu razem z Olaru zwyciężyły w Norymberdze, po pokonaniu w finale pary Anna-Lena Grönefeld–Květa Peschke wynikiem 2:6, 7:6(3), 11–9.
W maju 2014 roku w parze z Evą Hrdinovą zanotowała finał zawodów deblowych w Oeiras. W meczu mistrzowskim debel uległ parze Cara Black–Sania Mirza wynikiem 4:6, 3:6.
Finały turniejów WTA
| Legenda | |
|---|---|
| Wielki Szlem | |
| Igrzyska olimpijskie | |
| WTA Tour Championships | |
| 2009 – 2020 | |
| WTA Premier Mandatory | |
| WTA Premier 5 | |
| WTA Premier | |
| WTA International Series | |
| WTA 125K series (2012–2020) | |
Gra podwójna 5 (2–3)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 28 lipca 2012 | Baku | Twarda |  Iryna Buriaczok |  Eva Birnerová Alberta Brianti | 6:3, 6:2 |
| Finalistka | 1. | 5 stycznia 2013 | Shenzhen | Twarda | Iryna Buriaczok |  Chan Hao-ching Chan Yung-jan | 0:6, 5:7 |
| Finalistka | 2. | 14 kwietnia 2013 | Katowice | Ceglana (hala) |  Raluca Olaru |  Lara Arruabarrena Lourdes Domínguez Lino | 4:6, 5:7 |
| Zwyciężczyni | 2. | 15 czerwca 2013 | Norymberga | Ceglana | Raluca Olaru |  Anna-Lena Grönefeld Květa Peschke | 2:6, 7:6(3), 11–9 |
| Finalistka | 3. | 3 maja 2014 | Oeiras | Ceglana | Eva Hrdinová |  Cara Black Sania Mirza | 4:6, 3:6 |
Wygrane turnieje rangi ITF
| turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 75 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 50 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza
| Data | Turniej | ($) | Naw. | Finalistka | Wynik | |
| 1. | 01/08/2010 |  Bree | 10 000 | ziemna |  Myrtille Georges | 5:7, 6:4, 6:3 |
| 2. | 15/05/2016 |  Naples | 25 000 | ziemna | Kayla Day | 6:4, 6:0 |
| 3. | 26/06/2016 | Baton Rouge | 25 000 | twarda | Jennifer Elie | 5:7, 6:3, 6:0 |
Finały wielkoszlemowych turniejów juniorskich
Gra podwójna (1)
| Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
| Zwyciężczyni | 2009 | US Open | Twarda | Maryna Zanewśka | Elena Bogdan N. Lertcheewakarn | 1:6, 6:3, 10-6 |
Bibliografia
- Profil na stronie WTA, Women’s Tennis Association [dostęp 2013-08-23] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2013-08-23] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King, Billie Jean King Cup [dostęp 2013-08-23] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
.svg)
Official flag used by the Fédération Internationale de Football Association (FIFA) to represent Chinese Taipei in association football matches. Also used at the Olympics from 1986 to 2010.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
.svg)
.svg)
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
The national flag of Kingdom of Thailand since September 2017; there are total of 3 colours:
- Red represents the blood spilt to protect Thailand’s independence and often more simply described as representing the nation.
- White represents the religion of Buddhism, the predominant religion of the nation
- Blue represents the monarchy of the nation, which is recognised as the centre of Thai hearts.
Autor: Tatiana from Moscow, Russia, Licencja: CC BY-SA 2.0
Valeria Solovyeva at the 2014 Kremlin Cup