Waleriusz Flakkus

Waleriusz Flakkus, Gaius Valerius Flaccus (I wiek n.e.) – poeta rzymski.

Był autorem dzieła Argonautica, powstałego między 70 r. a 95 r.[1] i dedykowanego cesarzowi Wespazjanowi[1]. Argonautica, historia wyprawy Jazona po Złote Runo, nawiązywała do utworu Apolloniosa Rodyjskiego pod tym samym tytułem[1]. W ośmiu księgach swojego jedynego znanego dzieła Waleriusz Flakkus przedstawił dzieje Argonautów odmiennie od poprzednika, dodając nowe elementy, niektóre rozwijając, inne skracając i pomijając. Sama podróż została przesunięta na dalszy plan (zapewne brakowało autorowi przygotowania geograficznego, jakim dysponował Apollonios, uczony i kierownik Biblioteki Aleksandryjskiej), uwypuklono natomiast poszczególne przygody. Urwana w połowie księga VIII pozwala przypuszczać, że Argonautica nie została ukończona, tym bardziej że Kwintylian w dziele Kształcenie mówcy wyraził żal z powodu przedwczesnej śmierci Flakkusa. Możliwe także, że Argonautica nie zachowała się w całości do czasów współczesnych.

Przypisy

  1. a b c Valerius Flaccus, Argonautica (ang.). hup.harvard.edu. [dostęp 2016-12-09].

Bibliografia

  • Słownik pisarzy antycznych, Warszawa 1990.
  • Gajusz Waleriusz Flakkus, Argonautyki. Ksiąg osiem, przeł., oprac. i wstępem opatrzył Stanisław Śnieżewski, Księgarnia Akademicka, Kraków 2004.

Zobacz też