Walgina rdestniak

Walgina rdestniak

Timandra comae
(Schmidt, 1931)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Podgromada	uskrzydlone
Rząd	motyle
Rodzina	miernikowcowate
Gatunek	walgina rdestniak

Walgina rdestniak (Timandra comae, Calothysanis amata) – gatunek owada z rodziny miernikowcowatych, w Polsce bardzo pospolity.
Od 1994 roku istnieje niezatwierdzony przez wszystkich ekspertów podział gatunku na Timandra comae i T. griseata. W północnej i wschodniej Europie występuje T. griseata, natomiast T. comae – w Europie Zachodniej i Południowej^[1]. W Estonii występują mieszańce obu gatunków.

Wygląd

(c) I, Beentree, CC-BY-SA-3.0

Samiec

(c) I, Beentree, CC-BY-SA-3.0

Samica

Rozpiętość przednich skrzydeł 14–35 mm, filigranowa budowa ciała, dymorfizm płciowy widoczny w budowie czułków: samiec posiada podwójnie grzebykowate, samica – czułki piłkowane. Skrzydła są barwy kremowej. Przez obie pary przechodzą czerwonawo-fioletowe linie układające się po rozłożeniu skrzydeł w jedną linię. Przed i za wyraźniejsza linią przebiegają mniej wyraźne linie. Na przednich skrzydłach widoczne są ciemniejsze małe plamki. Tylne brzegi skrzydeł są zaakcentowane ciemniejszą, ale rozjaśniającą się barwą. Gąsienice mają zmienną barwę, od szaro-brązowej do oliwkowej z ciemniejszymi plamami na grzbiecie. Poczwarki przystosowane są ubarwieniem do barwy otoczenia, przebywają w słabych oprzędach, wyglądając jak gdyby były zawieszone w powietrzu.

Biotop

Owad bardzo pospolity. Pojawia się w dwóch lub trzech pokoleniach od maja do października, w lasach łęgowych, zaroślach w pobliżu zbiorników wodnych i na skraju lasów. Przylatuje również do parków, ogródków i domów. W ciągu dnia motyle składają skrzydła do odpoczynku i ukrywają się w zacienieniach. Połączenie barwne, przedniego i tylnego skrzydła, skutecznie kamufluje motyla w otoczeniu. Aktywny jest nocą, może przylatywać do światła.

Pożywienie

Gąsienice żywią się liśćmi różnych szczawi i rdestów, niekiedy także innych roślin.

Przypisy

Bibliografia

• Jiří Zahradník, Małgorzata Garbarczyk, Henryk Garbarczyk, František Severa: Owady : przewodnik. Warszawa: Multico, 1996, s. 272. ISBN 83-7073-132-5.
• Jerzy Heintze: Motyle Polski : atlas. Cz. 1. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1990, s. 68. ISBN 83-02-03380-4 (cz. 1).