Wallops Flight Facility

Wallops Flight Facility
Ilustracja
Centrum kontroli lotów ośrodka Wallops
Status

Aktywny

Położenie i warunki
Państwo

 Stany Zjednoczone

Miejscowość

Wallops Island

Historia
Data pierwszego startu

4 lipca 1945

Położenie na mapie Wirginii
Mapa konturowa Wirginii, blisko prawej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Wallops Flight Facility”
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych
Mapa konturowa Stanów Zjednoczonych, po prawej znajduje się punkt z opisem „Wallops Flight Facility”
Ziemia37°56′19″N 75°27′26″W/37,938611 -75,457222

Wallops Flight Facility — ośrodek badawczo-rozwojowy, kosmodrom i główny poligon rakietowy amerykańskiej agencji kosmicznej NASA, formalnie podlegający Goddard Space Flight Center. Zbudowany przez NACA, czyli przed powstaniem NASA, w celu przeprowadzania badań aeronautycznych za pomocą pojazdów z napędem rakietowym. Pierwszą rakietę wystrzelono z ośrodka 4 lipca 1945 roku, w Dzień Niepodległości Stanów Zjednoczonych. Do roku 2000, wystrzelono ich ponad 14 000.

W ośrodku pracuje ponad 1400 ludzi. Około tysiąca to pracownicy NASA. Ponad trzystu zatrudnia Marynarka Wojenna, a prawie 100 agencja NOAA.

W skład ośrodka wchodzi: 6 stanowisk startowych, budynki montażowe i oprzyrządowanie potrzebne do nadzorowania i śledzenia rakiet. Ośrodek posiada także mobilne stanowiska startowe i śledzenia umożliwiające naukowcom wystrzeliwanie i obserwacje rakiet z całego świata.

Na terenie WFF pracuje również komercyjny kosmodrom, Mid-Atlantic Regional Spaceport.

Z powodu obecności stanowisk startowych rakiet i lotniska badawczego, przestrzeń powietrzna nad ośrodkiem jest zamknięta dla ruchu lotniczego.

Położenie

Położenie i okolica ośrodka Wallops Flight Facility

Ośrodek położony jest na wschodnim wybrzeżu USA, w stanie Wirginia, 253 km od Waszyngtonu (273 km od Filadelfii, 230 km od Baltimore), na półwyspie Delmarva. Stanowiska startowe położone są na wyspie Wallops i są oddalone od głównych zabudowań i lotniska należącego do ośrodka. Te ostatnie leżą na terenie byłej bazy lotnictwa Marynarki Wojennej, Chincoteague Naval Air Station.

Historia statusu ośrodka

Zdjęcia dwóch nieużywanych już w Wallops rakiet
  • 1945-1957 – stacja badawcza samolotów bezzałogowych (ang. Pilotless Aircraft Research Station) – pierwsze 12 lat istnienia ośrodka, to badania nad aerodynamiką i fizyką przepływu ciepła. Ośrodek umożliwiał naukowcom badania niemożliwe do przeprowadzenia w ówczesnych tunelach aerodynamicznych
  • 1958-1974- stacja (badawcza) Wallops (ang. Wallops Station) – ośrodek przechodzi pod zarząd nowo utworzonej NASA. Wallops' bierze udział w badaniu i wytwarzaniu komponentów na potrzeby programu załogowych lotów kosmicznych, tj. technologia kapsuł powrotnych, testy ciśnieniowe, systemy odzyskiwania kapsuł. Ośrodek odgrywa znaczącą rolę w badaniach nad kontrolowanym wchodzeniem w atmosferę, systemami podtrzymywania życia i rakietami Scout
  • 1975-1981- centrum lotów Wallops (ang. Wallops Flight Center) – ośrodek pozostaje kosmodromem dla lotów kosmicznych, suborbitalnych i atmosferycznych. Zakres przeprowadzanych tu badań rozszerza się na oceanografię oraz badania nad powierzchniami dla lotnisk i redukcji hałasu wytwarzanego przez samoloty
  • 1982 – ośrodek lotów Wallops (ang. Wallops Flight Facility) – ośrodek zostaje podporządkowany Goddard Space Flight Center i zmienia nazwę. Staje się głównym centrum lotów suborbitalnych i atmosferycznych NASA. Wallops zaczyna przyjmować komercyjne zlecenia badań naukowych dotyczących lotnisk, infrastruktury śledzenia i wystrzeliwania statków. Pozostaje ośrodkiem akademickim i rządowym dla projektów atmosferycznych rakiet sondażowych, balonów i samolotów naukowych, badających Ziemię, atmosferę i przestrzeń kosmiczną

Zadania ośrodka

Przebieg torów lotów rakiet nośnych wystrzeliwanych z Wallops Flight Facility na orbitę o danym nachyleniu
  • nadzór nad Programem Rakiet Sondażowych NASA (NASA Sounding Rocket Program)
  • nadzór nad Programem Balonów NASA (NASA Balloon Program)
  • utrzymanie i prace inżynierskie nad zarządzaniem programem śledzenia orbitowania (Orbital Tracking Program Management)
  • utrzymanie i eksploatacja samolotów naukowych
  • odpowiedzialność za prowadzenie teoretycznych i eksperymentalnych badań nad szeroko pojmowanymi naukami o Ziemi
  • odpowiedzialność za Projekty Małych Ładunków Wahadłowców (NASA Small Shuttle Payload Projects), tj. SPARTAN, i University Class Explorer Program
  • utrzymanie i eksploatacja kosmodromu Wallops, lotniska do badań aeronautycznych, oraz podporządkowanych im stacji śledzenia, przetwarzania danych i kontroli

Ośrodek stanowi główny poligon rakietowy używany do wspierania badań prowadzonych przez NASA i inne agencje federalne (np. NOAA), a czasem także instytucje zagraniczne lub prywatne. Z WFF możliwe jest wystrzeliwanie ponad tuzina różnych typów rakiet sondażowych, atmosferycznych, balonów, oraz rakiet nośnych do lotów kosmicznych. WFF wspiera także badania i ćwiczenia przeprowadzane przez Marynarkę Wojenną Stanów Zjednoczonych w pobliskiej Zatoce Chesapeake.

W latach 1959-1961 miał swój udział w programie lotów załogowych Mercury. Używając rakiet Little Joe, testowano tutaj podzespoły statków Mercury, takie jak system powrotny, ewakuacyjny i podtrzymywania życia w kapsułach. W kosmos wysłano stąd również dwa rezusy, Sam i Miss Sam, które bezpiecznie powróciły z przestrzeni kosmicznej, przecierając szlak dla pierwszych amerykańskich astronautów.

Lotnisko

WFF posiada również eksperymentalne lotnisko do badań aeronautycznych. Spełnia ono jednocześnie wymagania techniczne NASA i amerykańskiego ministerstwa obrony. Ma ono trzy pasy startowe:

  • dł. 2667 m × szer. 45,7 m, oznaczenie: RW04/22
  • dł. 2438 m × szer. 61 m, oznaczenie: RW10/28
  • dł. 1466 m × szer. 45,7 m, oznaczenie: RW17/35

Lotnisko posiada odcinki i place pokryte różnymi materiałami używanymi w celach badawczych.

SPANDAR

Ze względu na profil swojej działalności, ośrodek potrzebuje bardzo dokładnych prognoz pogody. Do ich tworzenia używa najczulszego na świecie pozahoryzontalnego radaru naukowego, SPANDAR. Umożliwia on śledzenie obiektów odległych o 60 000 km. Jego czułość pozwala na wykrycie 3 mm kropli deszczu z odległości 10 km i pary wodnej o gęstości 1 g/m³.

Stanowiska startowe

Szczegółowy plan zabudowy ośrodka Wallops
  1. Nazwa: Launch Area 0; Położenie: 37,8315°N, 75,4901°W; Przeznaczenie: Conestoga 1620
  2. Nazwa: Launch Area 1; Położenie: 37,8352°N, 75,4861°W; Przeznaczenie: Astrobee F, Little Joe
  3. Nazwa: Launch Area 2; Położenie: 37,8376°N, 75,4834°W; Przeznaczenie: Black Brant
  4. Nazwa: Launch Area 3; Położenie: 37,8503°N, 75,4725°W; Przeznaczenie: rodzina rakiet Scout, tj. Scout B, Scout D, Scout G, Scout X, Scout X-1, Scout X-2, Scout X-3, Scout X-4, Scout X-5
  5. Nazwa: Launch Area 4; Położenie: 37,8508°N, 75,4702°W; Przeznaczenie: Blue Scout Junior, Journeyman, Little Joe
  6. Nazwa: Launch Area 5; Położenie: 37,8529°N, 75,4681°W; Przeznaczenie: Black Brant
  7. Nazwa: pas startowy RW04/22; Położenie: lotnisko badawcze Wallops Flight Facility; Przeznaczenie: Pegasus XL

Rakiety

Rodzaje rakiet sondażowych używane obecnie w Wallops Flight Facility
Widok na plażę wyspy Wallops, gdzie mieści się kosmodrom
Budynki do wykonywania czynności niebezpiecznych
Mobilna stacja naziemna należąca do Wallops Flight Facility
Główne zabudowania i lotnisko Wallops Flight Facility

Lista obejmuje rakiety wszystkich rodzajów (od małych pogodowych Super Loki, do wynoszących satelity, np. Minotaur), jakie były wystrzeliwane z ośrodka od początku jego istnienia. Kolejność alfabetyczna, podzielona na dekady. Podane przedziały czasowe oznaczają znany okres użytkowania danej rakiety.

  • lata 40. XX wieku
    • Deacon 1947-1952
    • Double Deacon 1949-1950
    • Double FFAR 1947-1957
    • HVAR 1947-1958
    • HVAR FFAR 1947
  • lata 50. XX wieku
    • Arcas 1959-1963
    • Arcon 1958-1985
    • Deacon HVAR 1950-1954
    • Deacon Sidewinder 1953-1972
    • Double Cajun T40 1957-1958
    • Exos 1958-1960
    • Nike Ajax 1958
    • Nike T40 T55 1956-1957
    • Nike Recruit 1956-1959
    • HJ 1958-1963
    • HJ Nike 1955-1956
    • HJ Nike Nike 1957
    • HJ Nike Nike 20"SM 1959-1976
    • HJ Nike Nike Recruit 1958-1959
    • HJ Nike Nike Recruit T55 1956-1957
    • HJ Nike T40 1956-1976
    • HJ Nike T40 T55 1956
    • HJ Nike Tri-Deacon T40 1956
    • HPAG Deacon 1953
    • Jason 1958-1959
    • Javelin 1959-1984
    • Little Joe 1959-1964
    • Loki 1958-1960
    • Nike 1953-1955
    • Nike-Asp 1959-1961
    • Nike-Cajun 1956-1960
    • Nike-Deacon 1953-1978
    • Nike Nike 1954-1960
    • Quad Deacon 1953-1954
    • Sergeant 1958 – 5 członowy
    • Shotput 1959-1961
    • Strongarm 1959-1970
    • Tandem Double Deacon 1956
    • Terrapin 1956-1961
    • Trailblazer 1 1959
    • Triple Deacon 1953-1954
  • lata 60. XX wieku
    • Aerobee 150 1960
    • Aerobee 300 1960-1978
    • Aerobee 350 1964-1983
    • Astrobee 1500 1963-1966
    • Black Brant 1962-1964
    • Boosted Arcas 1964-1968
    • Boosted Dart 1966
    • HJ Nike Gosling 1960-1962
    • Hopi Dart 1963-1969
    • Iris 1960-1965
    • Journeyman 1962-1964
    • MT-135 1967-1968
    • Nike Apache 1961-1964
    • Nike Iroquois 1968-1969
    • Nike Tomahawk 1965-1971
    • Orion-1 1966-1967
    • RAM 1961-1973
    • Sandia Tomahawk 1964-1971
    • Scanner 1966
    • Scout B 1965-1966
    • Scout X 1960
    • Scout X-1 1960-1962
    • Scout X-2 1962-2001
    • Scout X-3 1962-1965
    • Scout X-4 1963-1971
    • Scout X-5 1968-1974
    • Sidewinder-Arcas 1969-1970
    • Trailblazer 2 1961-1962
    • Wasp 1966
  • lata 70. XX wieku
    • Aerobee 170 1970
    • Astrobee D 1973-1997
    • Astrobee F 1972-1979
    • Athena 1973-1974
    • Blue Scout Junior 1970-2001
    • Bullpup Cajun 1970-1974
    • Nike Hawk 1975-1999
    • Nike Javelin 1972-1979
    • Nike Malemute 1974
    • Nike Orion 1979-1980
    • Orion 1974-1976
    • Paiute Tomahawk 1974-1975
    • Pedro Recruit 1975
    • Scout D 1972
    • Strypi 1975-1990
    • Super Chief II 1974-2001
    • Super Loki 1973-1975
    • Tater 1973-1977
    • Taurus Orion 1977-1978
    • Taurus Tomahawk 1978-2000
    • Terrier Malemute 1975
    • Ute Tomahawk 1974-1975
    • Viper-Dart 1971-1976
  • lata 80. XX wieku
    • HJ Orion 1980-1991
    • Scout G 1985-1989
    • Sonda 3 1983-1985
    • Taurus Nike Tomahawk 1983
    • Taurus S 1989-1992
  • lata 90. XX wieku
    • Aries 1992-1999
    • Conestoga 1620 1995-1999
    • HPB 1990-1997
    • Hyperion FPDP 1996-2000
    • LCLV Sounding Rocket 1991
    • Pegasus XL 1996-1997
    • Sergeant 1994-1995
    • Terrier 1991-1996
    • Terrier Orion 1994
  • po roku 2000
    • Terrier Oriole 2000
    • Terrier Lynx 2000

Obecnie ośrodek dysponuje 13 typami rakiet: Super Arcas, Viper Dart, Orion, Black Brant, Nike Orion. Taurus Orion, Terrier Malemute, Terrier Orion, Nike Black Brant, Black Brant IX, Black Brant X, Black Brant XI, Black Brant XII.

Chronologia najważniejszych wydarzeń

Rakieta nośna Minotaur na stanowisku startowym komercyjnego kosmodromu leżącego na terenie WFF
  • 1 kwietnia 1945 – zaaprobowanie działalności ośrodka na wyspie Wallops w wyniku rozszerzenia działalności Langley Laboratory (część ówczesnej NACA) o badania nad rakietami kierowanymi
  • 4 lipca 1945 – wystrzelenie pierwszej rakiety (dwuczłonowej Tiamat)
  • 24 sierpnia 1945 – pierwsze pomyślnie wystrzelenie rakiety i pierwsze pomyślne użycie telemetrii w rakiecie badawczej (Tiamat)
  • 25 kwietnia 1947 – pierwsze badania z użyciem modelu (w skali) samolotu napędzanego silnikiem rakietowym
  • 13 października 1948 – pierwsze badania z użyciem tunelu aerodynamicznego
  • 11 stycznia 1949 – pierwsze testy rakiet ze skośną (canted) dyszą
  • 9 czerwca 1949 – pierwsze użycie i testy małego impulsowego silnika rakietowego
  • 24 marca 1950 – pierwszy pomyślny lot badawczego modelu silnika ramjet
  • 8 listopada 1951 – pierwsze pomyślne wystrzelenie modelu badawczego przy pomocy katapulty helowej
  • 29 kwietnia 1954 – pierwszy lot z Wallops trójstopniowej rakiety (Nike-Nike-Deacon)
  • 14 października 1954 – lot pierwszej amerykańskiej rakiety czteroczłonowej
  • 17 stycznia 1955 – pierwsze testy modeli holowanych przez rakietę
  • 8 lipca 1958 – testy pierwszego sferycznego silnika rakietowego
  • 18 kwietnia 1960 – pierwszy start rakiety serii Scout, Scout X
  • 16 lutego 1961 – pierwszy satelita, Explorer 9, wystrzelony z ośrodka Wallops
  • 4 listopada 1996 – wystrzelenie pierwszej rakiety nośnej Pegasus XL

Zwiedzanie

Wallops Flight Facility posiada własne centrum dla zwiedzających. Terminy należy ustalać przynajmniej dwa tygodnie wcześniej. Wstęp bezpłatny. Czynne od czwartku do poniedziałku, od 10 do 16.

Linki zewnętrzne

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Usa edcp location map.svg
Autor: Uwe Dedering, Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map of the USA (without Hawaii and Alaska).

EquiDistantConicProjection:
Central parallel:

* N: 37.0° N

Central meridian:

* E: 96.0° W

Standard parallels:

* 1: 32.0° N
* 2: 42.0° N

Made with Natural Earth. Free vector and raster map data @ naturalearthdata.com.

Formulas for x and y:

x = 50.0 + 124.03149777329222 * ((1.9694462586094064-({{{2}}}* pi / 180))
      * sin(0.6010514667026994 * ({{{3}}} + 96) * pi / 180))
y = 50.0 + 1.6155950752393982 * 124.03149777329222 * 0.02613325650382181
      - 1.6155950752393982  * 124.03149777329222 *
     (1.3236744353715044  - (1.9694462586094064-({{{2}}}* pi / 180)) 
      * cos(0.6010514667026994 * ({{{3}}} + 96) * pi / 180))
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
14-WFF Range Control Center.jpg
NASA Wallops Flight Facility Range Control Center
09-WFF Haz Proc Facility.png
NASA Wallops Flight Facility Hazardous Processing Facility W-65
06-WFF Map and Vicinity.png
NASA Wallops Flight Facility
10-WFF Mobile Range Systems.png
NASA Wallops Flight Facility Mobile Range Systems
04-WFF History.png
NASA Wallops Flight Facility Historic Rockets
Minotaur on launch pad at Wallops Island.jpg
Minotaur on launch pad at Wallops Island
USA Virginia location map.svg
Autor: Alexrk2, Licencja: CC BY 3.0
Location map of Virginia, USA
15-WFF Main Base.png
NASA Wallops Flight Facility Main Base
03-WFF Launch Range Map.png
NASA Wallops Flight Facility Launch Range Map