Walończycy

Walończycy, także: walonowie – poszukiwacze minerałów i rud opisani przez średniowieczne i późniejsze legendy mieszkańców gór środkowoeuropejskich. Nazwanie profesji nieodnoszące się do narodu Walonów[1]. W Karkonoszach gospodarka turystyczna nawiązała do legendy i często korzysta z nazwania[2].

Znawca minerałów – ilustracja ze Schwazkiej ksiegi gorniczej, 1556

W niemieckojęzycznych siedliskach górskich nazywano poszukiwaczy Venediger albo Walen, nazwa pochodna od Welsche, określająca obcokrajowców, najczęściej ludzi mówiących językami romańskimi[3]. Według ówczesnych dokumentów i legend mieli pochodzić z Włoch, Francji czy Hiszpanii. Rzekomi gwarkowie złota i kamieni szlachetnych posługiwali się nie tylko obcym dla Niemców językiem, ale także niezrozumiałymi znakami i zachowaniem. Mają od nich pochodzić zapisy i księgi walońskie opisujące rzekome dojścia do skrytych skarbów i bogatych pokład rud.

Przypisy

  1. ↑ Wiater u Ducha Gór [dostęp 2019-12-23].
  2. ↑ Sudeckie Bractwo Walońskie – Muzeum Ziemi – Juna [dostęp 2019-12-23] (pol.).
  3. ↑ Erhard Krause, Von alten Walenzeichen im Riesen- und Isergebirge [dostęp 2019-12-23].

Bibliografia

  • P. Wiater: Walonowie u Ducha Gór: podziemne skarby Karkonoszy i Gór Izerskich, Jelenia Góra 2010 r., Wydawnictwo „Ad Rem”, ISBN 978-83-61719-71-7.
  • Peuckert W. E., Das älteste schlesische Walenbuch, Breslau 1938 (niem.).

Media użyte na tej stronie

Schwazer Bergbuch Abbildung 003.jpg
Illustration from the "Schwazer Bergbuch" (1556)