Walter Alvarez

Walter Alvarez (ur. 3 października 1940 w Berkeley) – amerykański geolog i paleontolog, profesor na wydziale Ziemi i Nauk Geologicznych na Uniwersytecie Kalifornijskim. W 1967 zdobył tytuł magistra geologii na Uniwersytecie Princeton.

Życiorys

Jego dziadek Walter C. Alvarez był znanym fizykiem, a jego pradziad Luis F. Alvarez pracując jako lekarz na Hawajach odkrył lepszą od ówcześnie używanej metodę diagnozy leprozy.

W 1980 roku wraz ze swoim ojcem Luisem Walterem Alwarezem i dwoma chemikami jądrowymi w artykule opublikowanym w "Science" przedstawił hipotezę wymarcia dinozaurów i wielu innych gatunków zwierząt (wymieranie kredowe) wskazującą, że jego powodem było uderzenie w Ziemię pod koniec kredy planetoidy o średnicy szacowanej na ok. 10 km (Alvarez, L.W., Alvarez, W., Asaro, F., Michel, H. V.: Extraterrestrial cause for the Cretaceous–Tertiary extinction, Science, 208 (4448): 1095–1108, 1980)[1].

W książce zatytułowanej "Dinozaury i krater śmierci" opisał metodę dojścia do hipotezy wymarcia dinozaurów. Hipoteza ta w 1990 została wzmocniona przez odkrycie w Meksyku krateru Chicxulub, pozostawionego przez planetoidę, która spadła na Ziemię około 65,5 mln lat temu.

W 2005 otrzymał doktorat honoris causa na Geological Sciences from the University of Siena we Włoszech.

W 2006 otrzymał prestiżowy medal Nevada i honorarium 20 tys. dolarów amerykańskich oraz Penrose Medal od Geological Society of America,

Przypisy

  1. ↑ Michael J. Benton: Gdy życie prawie wymarło. Tajemnica największego masowego wymierania w dziejach Ziemi, Prószyński Media Sp. z o.o., Warszawa 2017, s. 155, ISBN 978-83-8097-074-8

Bibliografia

Linki zewnętrzne