Walter Chełstowski

Walter Chełstowski
Data i miejsce urodzenia13 października 1951
Warszawa
Zawód, zajęciereżyser i producent
Alma MaterWydział Mechaniki Precyzyjnej Politechniki Warszawskiej
Wydział Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego
Strona internetowa

Walter Chełstowski (ur. 13 października 1951) − polski reżyser i producent programów i widowisk telewizyjnych. Członek Akademii Fonograficznej ZPAV[1].

Życiorys

Jest synem Stanisława i Jolanty Chełstowskich, którzy pracowali w tygodniku społeczno-politycznym „Po prostu”[2]. W późniejszych latach jego matka była autorką książek i redaktorką naczelną pism o tematyce harcerskiej (m.in.: Księga zabaw: na podwórku i gdzie indziej, Najtrudniejszy pierwszy krok[3][4]), a ojciec (zm. 10 sierpnia 2009[5][6][7]) przez wiele lat kierował redakcją „Życia Gospodarczego”.

Jest absolwentem Politechniki Warszawskiej (Wydział Mechaniki Precyzyjnej, specjalność – technologia sprzętu elektronicznego) oraz Uniwersytetu Warszawskiego (Wydział Dziennikarstwa). W młodości należał do Zrzeszenia Studentów Polskich i Socjalistycznego Związku Studentów Polskich.

Jako nastolatek pisał artykuły do prasy harcerskiej. Po ukończeniu studiów trafił do redakcji Studia 2, w którym był m.in. stażystą, asystentem reżysera i realizatora oraz reżyserem (realizował m.in. koncerty Anny Jantar i Ireny Jarockiej). Po 13 grudnia 1981 odszedł z TVP, następnie pracował jako wodzirej i tokarz oraz prowadził firmę krawiecką.

W 1982 był twórcą i organizatorem Festiwalu w Jarocinie, w tym czasie został menedżerem m.in. Pawła Kukiza oraz zespołów Aya RL, Tilt i Voo Voo. W 1988 zaprzyjaźnił się z Jerzym Owsiakiem, z którym po powrocie do TVP w 1989 założył firmę producencką Ćwierć mrówki, która produkowała program Róbta, co chceta (Chełstowski był jego reżyserem). Wspólnie założyli Fundację „Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy” i zorganizowali festiwal Przystanek Woodstock.

W 1994 trafił do Grupy ITI, w której w latach 1997–1998 był członkiem rady nadzorczej TVN. Założył też firmę producencką Kompania Telewizyjna ITC, która produkowała programy telewizyjne, takie jak 30 ton – lista, lista przebojów, Polaków Portret Własny (który Chełstowski prowadził), Tok Szok czy Gotuj z Kuroniem oraz przygotowywała na potrzeby stacji telewizyjnych oprawy graficzne (animacje i grafiki) oraz spoty reklamowe.

W latach 1998–2000, za czasów prezesury Roberta Kwiatkowskiego był członkiem zarządu TVP, rekomendowanym przez Unię Wolności.

Był założycielem portalu CGM.PL – Codzienna Gazeta Muzyczna. Został felietonistą portalu studioopinii.pl.

W 2015 został jednym z założycieli Komitetu Obrony Demokracji.

Filmografia

  • Dżem (1994, film dokumentalny, reżyseria: Petro Aleksowski)
  • Dzieci Jarocina (2000, film dokumentalny, reżyseria: Petro Aleksowski)
  • Historia polskiego rocka (2008, film dokumentalny, reżyseria: Leszek Gnoiński, Wojciech Słota)
  • Jarocin – Historia rockiem pisana, czyli 30 lat Festiwalu (2010, film dokumentalny, reżyseria: Dorota Tuńska)
  • Jarocin. Po co wolność (2016, film dokumentalny, reżyseria: Leszek Gnoiński, Marek Gajczak)[8]

Linki zewnętrzne

Przypisy

  1. ↑ ZPAV: Akademia Fonograficzna (Sekcja Muzyki Rozrywkowej). zpav.pl. [dostęp 2010-10-03].
  2. ↑ Waldemar Buczkowski: IRA. Bo jest paru ludzi. Warszawa: Agora, 2018, s. 42. ISBN 978-83-268-2750-1.
  3. ↑ Rp.pl: Najważniejsze wiadomości z Polski i ze świata. – rp.pl. rzeczpospolita.pl. [dostęp 2017-11-27].
  4. ↑ filie
  5. ↑ Stanisław Chełstowski, Warszawa, 14.08.2009 – kondolencje. nekrologi.wyborcza.pl. [dostęp 2017-11-27].
  6. ↑ Stanisław Chełstowski, Warszawa, 14.08.2009 – pozostałe. nekrologi.wyborcza.pl. [dostęp 2017-11-27].
  7. ↑ Nazwiska na literę A karta nr: 1 » Zmarli « www.nekrologi-baza.pl. nekrologi-baza.pl. [dostęp 2017-11-27].
  8. ↑ Jarocin. Po co wolność. [dostęp 2017-09-30].